به گزارش خبرنگار شبستان، صد و هشتاد و یکمین نشست نقد و بررسی فیلم "زمانی برای دوست داشتن"، با حضور ابراهیم فروزش، کارگردان، علیرضا سبط احمدی، تهیه کننده و نگین صدق گویا وعلی شادمان به عنوان بازیگران فیلم در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
از موضوعات مهم مطرح در این نشست می توان به حضور این فیلم در جشنواره های متعدد کودک و نوجوان داخلی و خارجی و موفقیت های آن در این عرصه یاد کرد که ابراهیم فروزش، کارگردان اثر درباره آن گفت: "زمانی برای دوست داشتن"، در جشنواره کودک و نوجوان همدان موفق شد 97 درصد رأی مردمی را ازآن خود کند. از سوی دیگر، در جشنواره جیفونی ایتالیا، جایزه بهترین فیلم 6 تا 9 سال و در جشنواره المپیا یونان، جایزه نوجوانان نصیب این فیلم شد.
البته فروزش فیلم خود را فیلمی جشنواره ای نمی داند و در این زمینه تصریح می کند: من، معنای فیلم جشنواره ای را نمی فهمم. یک زمانی می گفتند فیلمی جشنواره ای است که درباره فقر باشد و در یک زمان دیگر سیاه نمایی معیار بود. اما من هیچگاه فیلمم را صرفاً برای جشنواره نمی سازم.
وی می افزاید: فیلم کودک و نوجوان با سختی ها و مشکلات متعدد مالی و نظارتی ساخته می شود. حال اگر این فیلم در جشنواره ای نیز حضور یابد و جایزه ای دریافت کند باید انگ جشنواره ای بودن به آن بزنیم؟!
علیرضا سبط احمدی تهیه کننده فیلم نیز در ادامه با اعلام اینکه "زمانی برای دوست داشتن" به تازگی موفق به دریافت 3 جایزه از جشنواره فیلم کودک و نوجوان مادرید شده است گفت: فیلمی که در جشنواره های بین المللی حضور می یابد می بایست زبانی جهانی داشته باشد و بیش از دیالوگ هایش، از طریق تصاویر با مخاطب ارتباط برقرار کند.
علی شادمان بازیگر توانای نقش بابک، کودک معلول فیلم "زمانی برای دوست داشتن"اما، خاطرات جالب توجهی از حضور در جشنواره های داخلی و خارجی دارد.
در جشنواره همدان، از آن جا که هیئت داوران وی را نمی شناخته اند، باور این که کودکی سالم توانسته نقش کودکی معلول جسمی را این چنین طبیعی بازی کند به شگفت می آیند و شرط اهداء جایزه را سلامت جسمی او در هنگام دریافت جایزه تعیین می کنند.
شادمان که بازی به یادماندنی او در فیلم "میم مثل مادر" هنوز در خاطره ها باقی مانده، هم چنین درباره حضور در جشنواره "سینکید آمستردام" می گوید: این جشنواره در طول 28 سال فعالیت خود به بازیگران جایزه نداده است اما در دوره اخیر برای اولین و آخرین بار جایزه بازیگر کودک را به من اهدا کردند.
با همه این تفاسیر، عدم رضایت تماشاگران از فیلم که منطق روایی آن را ضعیف می دانستند، بیش از هر زمان دیگری بر تفاوت نگاه جشنواره ای و نگرش مخاطب محور صحه می گذارد که در این زمینه شاید سخنان رضا درستکار منتقد سینما پایان بخش خوبی باشد: فیلم سازی موسوم به "کانونی" نوعی از فیلم سازی است که اعتبار خود را از طریق کودکان به دست می آورد و از این نظر منطق روایی خاص خود را دارد، بنابراین نباید منطق حاکم بر آن را با انواع دیگر سینما مقایسه کرد.
پایان پیام/
نظر شما