هیاهو ، تاخیر و بی نظمی در جشن بزرگ هنرمندان

به گزارش خبرنگار شبستان، نخستین جشن بزرگ هنرمندان با عنوان درخت دوستی،سه‌شنبه 15 اسفندماه با تاخیر بی سابقه یک و نیم ساعته برگزار شد.

علاوه بر این تاخیر،روند رسمی و کسالت آور این جشن در کنار فضای خشک آن،شلوغ بودن صحنه و پشت صحنه و بی نظمی های فوق العاده زیاد این جشن،آن را تبدیل به نمونه ای مثال زدنی از بد برگزار کردن مراسم در کشور ما کرده است که تا به حال از تمام رقیبان خود در این زمینه جلوتر است.

در ابتدای این مراسم که اجرای آن را علی معلم بر عهده داشت،بعد از پخش سرود جمهوری اسلامی ایران و تلاوتی چند از آیات کلام الله مجید، گروه های موسیقی "راز و نیاز" و "خورشید جان" از تربت جام به اجرای موسیقی پرداختند. گروه راز و نیاز به خوانندگی سالار عقیلی در جشن یاد شده دو قطعه "تا بهار دلنشین" و "خوشه چین" را برای حاضران در سالن به اجرا گذاشت.

در ادامه مجید اخشابی، دبیر این جشن با تشکر از هنرمندان حاضر در این مراسم گفت: خوشحالم از این که همگی زیر درخت دوستی به اتفاق نشسته‌ایم و می‌خواهیم بدون در نظر گرفتن هر گونه اختلاف نظر و سلیقه‌ای در کنار یکدیگر خوش باشیم.

اخشابی درباره دلیل برگزاری جشن درخت دوستی گفت: متاسفانه جدا از برگزاری جشنواره‌ها و مراسم‌های خیلی کوچک و همچنین هنگام از دست دادن یکی از اهالی هنر، هنرمندان دیگر بهانه‌ای برای با هم نشستن نداشتند به همین علت ما تصمیم به برگزاری چنین جشنی در روز درخت کاری گرفتیم تا تنها شادی، بهانه با هم نشستن و با هم بودن هنرمندان باشد.امیدوارم همه ساله در چنین روزی این مراسم با حضور گسترده‌تر اهالی هنر برگزار شود.

بعد از سخنان اخشابی، به دعوت علی معلم مجری این مراسم، جمشید مشایخی، بازیگر پیشکسوت سینمای ایران، نخستین هنرمندی بود که به صحنه آمد تا در مورد جشن بزرگ هنرمندان ایران و درخت دوستی صحبت کوتاهی داشته باشد.

جمشید مشایخی با بیان اینکه شهسواران و پادشاهان می‌میرند اما شادمانی مردم همواره جاودان می‌ماند، گفت: افتخار می‌کنم که ایرانیم و مسلمان. همچنین از مجید اخشابی برای برپایی این جشن و صدای سالار عقیلی و نوازندگی حریر شریعت‌زاده و سایر اعضای گروه راز و نیاز و همه شما عزیزانی که استاد مشایخی هستید، تشکر می کنم.

داوود رشیدی، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون دیگر هنرمندی بود که برای لحظاتی روی صحنه حاضر شد و ضمن تشکر از احترام برومند، همسر خود که سال‌هاست او را تحمل می‌کند، با اشاره به ضرب‌المثل معروف هر چه از دوست رسد نیکوست، در مورد وضعیت سینمای ایران، گفت: زیاد نمی‌توانم به سینمای امروز که زمانی خیلی خوب بود، امیدوار باشم.سینمای ما امروزه به خواب رفته است.امیدوارم سینماگران ایرانی که خیلی هم توانمند و کاردان هستند، برای بیدار کردن سینمای ایران از این خواب طولانی فکری بکنند.

در ادامه این مراسم محمد موسوی، نوازنده پیش کسوت نی با حضور بر صحنه با بیان این شعر که "غیر از هنر که تاج سر آفرینش است / دوران هیچ سلطنتی جاودانه نیست"، گفت: اگر به کتاب دکتر فریدون جنیدی مراجعه کنید خواهید دید که موسیقی نگین انگشتری است و این کتاب، صحه می گذارد بر سابقه 6 هزار ساله موسیقی ایران زمین.خیلی دوست داشتم برایتان ساز بزنم اما متاسفانه به لحاظ روحی، حال چندان مساعدی ندارم.

مصطفی کمال پورتراب، استاد دانشگاه و از پیشکسوتان و استادان حوزه موسیقی پس از حضور در سن ابتدا بیتی از فردوسی خواند و  گفت: فردوسی بزرگ گفته که خداوند جان را در بدن همه جان‌داران قرار داده اما خرد را تنها در گروهی از آنها که ما انسان‌ها باشیم قرار داده است که امیدوارم از آن به درستی استفاده کنیم.ضمن تشکر از برگزار کنندگان این جشن،لازم است انتقادهای خود را هم عرض کنم.متاسفانه برای چنین برنامه‌ای از سالن خوبی استفاده نکرده‌اند و یکی از جدی‌ترین مشکلات آن، ضعف صداست. به طوری که شنونده، صحبت های گوینده را به خوبی متوجه نمی شود و صدا برگشت های بدی دارد. البته امیدوارم حاضران در سالن صحبت های من را به خوبی متوجه شده باشند.

امین‌الله رشیدی ،خواننده با سابقه نیز در این مراسم ضمن تشکر از برگزار کنندگان این جشن با اشاره به لزوم اختصار در سخنان خودش به ذکر یک خاطره از روز درختکاری پرداخت و گفت: یادم هست در دوران تحصیل در کاشان، روز درخت کاری ما را برای درخت کاری از مدرسه بیرون می بردند و ما نیز در مسیر و هنگام درخت کاری سرود ملی ایران را می خواندیم.

وی سپس به اجرای زنده دو قطعه، بدون گروه پرداخت و این در حالی بود که کمبود نفس،او را موقع خواندن آزار می داد.

حمید سبزواری، شاعر بزرگ معاصر یکی دیگر از مهمانان جشن بزرگ هنرمندان ایران بود که با حضور در صحنه ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم، گفت: تصمیم این عزیزان سبب می شود تا دوستی جوانان نیز استحکام بیشتری پیدا کند و امیدوارم این آغاز، پایان خیلی خوبی حتی برای ملت و مملکت داشته باشد.

نیوشا ضیغمی، جلیل فرجاد، عنایت بخشی، فریبا کوثری، محسن قاضی مرادی، عبدالرضا اکبری، رضا ناجی و علیرضا زرین دست نیز از جمله دیگر هنرمندانی بودند که با حضور روی صحنه ضمن تشکر از مسوولان برگزارکننده این جشنواره، برای استمرار آن اظهار امیدواری کردند.حسام نواب صفوی هم بین این هنرمندان بود که پس از حضور در صحنه به پیشنهاد علی معلم و برای تلطبف فضای خشک جشن کمی هم پیانو نواخت.

در ادامه مراسم یاد شده از اسفندیار رحیم مشایی، ملک‌زاده، رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، جمشید مشایخی، داوود رشیدی و مجید اخشابی برای رونمایی از تمبر یاد بود درخت دوستی و حضور در صحنه، دعوت به عمل آمد. در این تمبرهای یاد بود چهره هنرمندانی چون عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، ژاله علو، محمدعلی کشاورز، داوود رشیدی و جمشید مشایخی به چشم می خورد.

همچنین از واقعه ثبت روز درختکاری برای گسترش آیین درختکاری در فهرست میراث معنوی به تاریخ پانزدهم اسفند ماه سال 91 نیز با حضور افراد یاد شده رونمایی شد که هر یک از آن ها نیز پای آن و تمبر درخت دوستی چیزی به یادگار نوشتند.

میکاییل شهرستانی، محمد زرین دست، الیزابت امینی، آرام جعفری، داریوش بابائیان و مهدی امینی خواه از جمله دیگر هنرمندانی بودند که در این جشن حضور داشتند.

مراسم جشن بزرگ هنرمندان ایران با عنوان درخت دوستی بعد از صحبت های اسفندیار رحیم مشایی و سرو شام به پایان رسید.
 

اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر جنبش عدم تعهد در سخنان خود در این جشن گفت: این یک افتخار برای من محسوب می شود که چند دقیقه ای می توانم در خدمت هنرمندان سرزمین ام باشم و در این فرصت دست داده بیان چند نکته ای خالی از لطف نیست.

وی در ادامه افزود: استادانی روی صحنه حضور پیدا کردند و مطالب بسیاری از کوروش، انسانیت، خرد و دوستی گفتند و من نیز می خواهم در فضیلت هنرمند نکته‌ای را بگویم.

مشایی با بیان اینکه مدتی درمورد این موضوع فکر می کردم که وضعیت بشر در آینده چگونه خواهد شد، گفت: به نظرم می‌رسد در کمتر از صدسال آینده با انسان هایی زندگی می کنیم که ساخته خود ما هستند. انسان هایی دقیقا مثل ما که با آنها انس می گیریم و زندگی می کنیم و بدون تردید این آینده قطعی بشر است.

وی ادامه داد: با بیان این موضوع خواستم بگویم در آن زمان اولین انسانی که انسان های امروزی قادر به ساختن آن می‌شوند از جنس مهندسان هستند اما انسانی که سر آخر ساخته می شود هنرمند و شاعر است. با این مقدمه خواستم عرض ادبی به هنرمندان اهل قلم اهل دل و اهل عشق بکنم.

مشایی ادامه داد: نکته بعدی درباره ایران، این است که ایران پایه‌گذار تمدن بشری است که البته این موضوع گفتن ندارد؛ چرا که دوست و دشمن آن را می دانند. اینکه در شش هزار سال پیش ما موسیقی داشتیم، چهار هزار سال پیش عمل جراحی انجام می دادیم و شوش مرکز زیور آلات بوده است و مدنیت نیز از آنجا آغاز شده، مورد قبول دوست و دشمن در سراسر جهان است.

وی در ادامه افزود: اما جدا از ایران کشورهایی نظیر مصر، چین، هند و یونان نیز از پایه گذاران تمدن بشری بوده اند، حتی کشوری چون مصر در مقاطعی به لحاظ سخت افزاری بسیار قوی تر از ما ظاهر شده است.

مشایی متذکر شد: من به عنوان کارشناس و شاگرد عرصه میراث فرهنگی باید بگویم که یک تفاوتی بین ایران، مصر، هند و چین وجود دارد و آن این است که شاید اینها با هم در یک طراز باشند اما به لحاظ اندیشه استراتژیک و خط انسانی ایرانی ها برتر از همه اقوام جهان بوده اند. البته من با یک نگاه ناسیونالیستی این موضوع را نگاه نمی‌کنم.

وی در ادامه افزود: به عنوان مثال اشیاء تاریخی را همه کشورهای جهان دارند اما اگر بخواهند درباره همه این اشیا تاریخی در جهان ارزش گذاری کنند در آن مسابقه ما منشور کوروش را عرضه می کنیم. حال شما بگویید دنیا چه اثری دارد که با آن قابل مقایسه باشد؟

رحیم مشایی با تاکید بر اینکه موضوع منشور کوروش، "انسان" است، افزود: این درحالی است که باقی آثار برای انسان و در خدمت انسان است در حالی که موضوع منشور کوروش حقوق انسان و ارزش‌گذاری برای انسان است. البته شاید در محتوای آن اختلاف نظرهایی باشد اما من در مورد اصل منشور کوروش حرف می زنم نه محتوای آن.

رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد در ادامه افزود: به لحاظ کیفی و محتوایی نه فقط ما افتخار می کنیم که ملتی داریم که 2500 سال پیش به حقوق بشر مُهر تایید می زند بلکه حتی ادبیات آن درباره انسان ادبیات امروز جهان است. جهانی که حقوق بشر موضوع افتخارآمیز آن به شمار می رود.

وی افزود: این خیلی مهم است، یعنی گویی ملت ایران در آن زمان 2500 سال بعد را دیده اند، این ادبیات نه تنها امروز که 2500 سال بعد هم مورد نیاز بشر است.

رحیم مشایی ادامه داد: وقتی من به مکزیک برای ثبت آثار تاریخی ایران رفتم به من گفتند مردم مکزیک برای دیدن این آثار صف‌های کیلومتری کشیده‌اند. وقتی موزه خود آنها که مربوط به 1500 سال پیش مکزیکی ها می شد را دیدم در آن چیزی به تصویر کشیده بودند که انسان را برای خداوند قربانی می کردند اما ما هزارسال پیش از آن برای انسان حقوق قائل می شدیم.

وی در ادامه افزود: گواه این مطلب هم زمانی بود که می خواستیم موزه ایران درموزه مکزیک را افتتاح کنیم که به یکباره صدای جیغ بلندی شنیدیم و آن جیغ همسر یکی از وزرای مکزیک بود. وقتی از او موضوع را پرسیدیم گفت به خاطر زیورآلات 3000 سال پیش ایران هیجان زده شدم.

مشایی در ادامه افزود: اگر امروز به هر دلیلی در شرایط دشواری هستیم اما در جیبمان خورشید داریم و خورشید همیشه پس ابر نمی ماند.می گویند ایرانی ها 500 سال پیش بردگی را برانداختند اما این جمله درست نیست چون ایرانی ها 2500 سال پیش وقتی بابل را بدون خونریزی فتح کردند بردگی در بابل را برانداختند چرا که ایرانی ها در هیچ دوره تاریخی اهل برده داری نبودند.

وی در ادامه افزود: از خود پرسیدم چرا خدا به انسان و خلق او افتخار می کند و پس از اندیشه بسیار به این نتیجه رسیدم که خداوند به خلق موجودی فکر کرد و انجام داد که مثل هیچ کس نبود و مثل خودش بود در واقع خدا با خلقت انسان خدا آفرید.

مشایی ادامه داد: این حرف من نیست که باز بگویند که مشایی از این حرف ها زده است؛ این حرف مکاتب دینی ما است که می فرمایند بنده من طوری رفتار کن که خدا صفت شوی.

رئیس دبیرخانه جنبش عدم تعهد افزود: آنچه که ماندنی است علم است، عشق است و ما تنها علم و عشق را می‌توانیم با خود ببریم حال دستمان مان را پر کنیم از توشه سفر. به شما فرا رسیدن بهار را تبریک می گویم امیدوارم بهار مردم ایران بی‌خزان باشد.

مشایی در پایان با بیان اینکه پاییز نه وجود دارد نه حقیقت؛ چراکه تنها بهار است که حقیقت دارد، گفت: ملت ایران امیدوارترین ملت جهان است و آنها آینده را درخشان می دانند و این تفکر مکتب سبز بهاری ما است.
 

پایان پیام/