ابتدا و انتهای آیۀ تبلیغ چه ارتباطی با هم دارند؟

در آیه تبلیغ اگر مراد، ابلاغ امر ولایت است، چگونه این امر، با ذیل آیه که می فرماید:إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِین؛ خداوند کافران را هدایت نمی کند، سازگاری دارد؟

خبرگزاری شبستان: در آیۀ شریفۀ:«یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِین»؛[1] اى پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملًا (به مردم) برسان؛ و اگر نکنى، رسالت او را انجام نداده‏اى؛ خداوند تو را از (خطرات احتمالىِ) مردم، نگاه مى‏دارد؛ و خداوند، جمعیت کافرانِ (لجوج) را هدایت نمى‏کند.

اگر مراد، ابلاغ امر ولایت است، چگونه این امر، با ذیل آیه که می فرماید: إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِین؛ خداوند کافران را هدایت نمی کند، سازگاری دارد؟ در حالی که متناسب با اول آیه، این بود که خداوند بفرماید:ان الله لا یهدی القوم المنافقین، زیرا مسلم است کسانی که در غدیر خم جمع شده بودند همه مسلمان بودند و کافری در میان آنها نبوده است.

جواب: کفر در لغت و همچنین در لسان قرآن، به معنى انکار و مخالفت و ترک است و گاهى به انکار خدا و یا نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اطلاق مى‏شود و گاهى به انکار و یا مخالفت در برابر دستورات دیگر.

در سوره آل عمران آیه 97 در مورد افرادی که دستورات حج را زیر پا می گذارند کلمه کفر استفاده شده است لذا می فرماید: «وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ»؛کسانى که دستور حج را زیر پا بگذارند و با آن مخالفت نمایند به خدا زیانى نمى‏رسانند و خداوند از همه جهانیان بى‏نیاز است.

 

همچنین در سوره بقره آیه 102 درباره ساحران و آنها که آلوده به سحر شدند اطلاق کلمه کفر شده است:«وَ ما یُعَلِّمانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى یَقُولا إِنَّما نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَکْفُرْ»؛ به هیچ کس چیزى یاد نمى‏دادند، مگر اینکه از پیش به او مى‏گفتند: «ما وسیله آزمایشیم کافر نشو! (و از این تعلیمات، سوء استفاده نکن!).

و نیز در آیه 22 سوره ابراهیم مى‏بینیم که شیطان در برابر کسانى که از او پیروى و اطاعت کردند در روز رستاخیز صریحا اظهار تنفر کرده و به آنها مى‏گوید: شما در اطاعت اوامر الهى مرا شریک او ساختید و من امروز نسبت به این کار شما کفر مى‏ورزم:«إِنِّی کَفَرْتُ بِما أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ؛ من نسبت به شرک شما درباره خود، که از قبل داشتید، (و اطاعت مرا همردیف اطاعت خدا قرار دادید) بیزار و کافرم.

بنابراین، مراد از کفر در این آیه، معنای لغوی آن است و نه اصطلاحی؛ لذا وسعت معنای آن شامل حال منافقین نیز می باشد. [2]
--------------------------------------------------------------------------------
[1].المائدة/67:«اى پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوى تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنى پیامش را نرسانده‏اى. و خدا تو را از [گزندِ] مردم نگاه مى‏دارد. آرى، خدا گروه کافران را هدایت نمى‏کند».

[2]. تفسیر نمونه ج5، ص22
 

 

پایان پیام/

 

کد خبر 231644

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha