موسیقی که انسان را به وادی نیاز به حضرت انباز بکشد ،هنری قدسی است

به گزارش خبرنگار شبستان،  سید محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در  آئین اختتامیه بیست و هشتمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر که شامگاه سه شنبه شب 1 اسفند در تالار وحدت برگزار شد در سخنانی به شرح ذیل در این مراسم گفت:

در نسیم و گنـــدمزار نغمه‌هاســت رؤیایی شعر باد با شاخه است مطلعش شکوفایی
ناله‌های نیـزاران با وزش هماهنگ اســـت در رکوع می‌خـوانند ذکرهای شـــیدایی
قاصدک به پرواز اســــــت، تندباد می‌غرد غرشی پر از عبرت، قاصدی تماشـــایی
نی به نغمه‌ای گویی ناله از جـدائی داشــت دوری از نیستان است، شـکوه‌ها ز تنهایی
نغمه‌های موسـیقی، زخمــــه‌های گوناگون گاه شــــور بی‌تابی، گه تب شــکیبایی
بلبل از غــــــم غربت یا وصال می‌خـواند با هرآنچــــــه می‌خوانی باغ را بیارایی
ساز و سوز همراه است، سیم وصل اگر داری سود و سوز سرمایه شــد طفیل سودایی

برگریزان خزان، نفس سرد درخت، در زمستان! عریان، قطرات باران بر تن شیشه‌ای پنجره‌ها، و تگرگی که به ضرباهنگ قدرت باد، رهبری می‌کند آهنگی از دفتر ابر! نغمه مرغ سحر، همه با ساز طبیعت کوک است؛ همه تسبیح خدا می‌گویند که یسبح لله ما فی السموات و ما فی الارض الملک القدوس العزیز الحکیم

شیخ اجلّ، قلّ و دلّ آورده است:
دوش مرغی به صبـح می‌نالید عقل و صبرم ببرد و طاقت و هوش
یکی از دوســـتان مخلص را مگــر آواز من رســــید به گـوش
گفت باور نداشـــتم که تو را بانگ مرغی چنین کند مدهـــوش
گفتم این شرط آدمیت نیست مرغ تسـبیح‌گوی و من خامـــوش

هرچه بوی تسبیح دارد چون به آهنگ خوانده شود در خاطر مخاطب بیشتر ماندگار گردد و بر مدار نجوای عام،برقرار گردد.

رسول تمام زیبایی‌ها و دلربایی‌ها صلی‌اله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: «لیس منا من لم یتغن بالقرآن»
(هرکه قرآن به آهنگ نخواند، از ما نیست.)
الله اکبر که کلام زیبا را، زیبا باید خواند. لحن در ماندگاری سخن نقشی انکارناپذیر دارد و حافظان بدان نیازی ناگزیر دارند.
گرچه موسیقی حرمت و حلیتش را بیشتر از شعر می‌گیرد، لیکن خود نیز استقلال می‌پذیرد.
حزن و طرب اگر از ساز، انسان را به سمت وادی نیاز به حضرت بی‌انباز بکشاند، هنری قدسی است.

مگر از یاد می‌رود سرودهای غیرت‌انگیز و جهادخیز جبهه‌های حق علیه باطل و حاصل آنکه مرگ گویی مرد میدان مجاهدان و رزمندگان نبود آنگاه که ضرباهنگ گام‌هایشان با صلابت این سروده همراه میشد که : ای لشگر صاحب زمان آماده باش، آماده باش.
و مگر مسلمان می‌تواند بی‌عذر آماده نباشد پس اینک نیز به موسیقی عشق و شور و جهاد نیازمندیم و راه بر این رهروان نمی‌بندیم و پیمان می‌بندیم که :
بر آهنگی که شور عشق دارد خدا داند که عاشق سرسپارد
اگر از آســــمان خنجر ببارد مبادا عشـــق را تنها گذارد
 

پایان پیام/