به گزارش خبرنگار شبستان ، چهارمین نشست «آینه‌های روبه‌رو» به موضوع «معنویت در آثار رضا امیرخانی» اختصاص داشت که این مراسم عصر روز گذشته با حضور امیرحسین فردی، محمدعلی قربانی، حسین فتاحی، رضا امیرخانی و محمدحسن حسینی در تالار مهر حوزه هنری برپا شد.
در این نشست رضا امیر خانی با بیان این که مرسوم نیست که متوفی در مجلس ختم خود هم صحبت کند، گفت: اگر در این جلسه اسامی خاص شخصیت های آثار من حذف شود حتما مخاطبان موضوعات خوبی را دریافت می کنند.
وی ادامه داد: من به نگاه حسینی که نگاهی شاعرانه به آثار من است احترام می گذارم اما تعابیر ایشان ربطی به آثارم ندارد و به عنوان مثال باید بگویم من نام کتاب قیدار را از روی نام شهری که به طور اتفاقی در مسیر زنجان با آن رسیدم انتخاب کردم.
امیرخانی با تاکید بر این که امر نوشتن کار ساده ایی است، گفت: نویسنده موضوعی در ذهن دارد و سعی می کند آن را خوب بنویسد و نباید تصور کرد برای نوشتن یک اثر تمام علوم باید در صاحب اثر وجود داشته باشد.
این نویسنده گفت: با ادبیات مضاف مانند ادبیات جنگ یا ادبیات آیینی و امثال آن خیلی آشنا نیستم و تصور می کنم وفتی در توصیف ادبیات نیز صفت بیاوریم کار از نگارش این گونه ادبی سخت تر می شود و صفت در طرح یک نویسنده نیست بلکه در نتیجه اش است.
وی با اشاره به این که نویسنده برای نگارش اثرش از جهان پیرامونش کمک نمی گیرد، گفت: نویسنده از جهانی که می شناسد می نویسد و اگر هم اتفاقی در آثارش رخ می دهد از فضل او نیست.
او همچنین درباره نشست های نقد ادبی گفت: مجالس نقد ما تبدیل شده اند به مجالس تعزیه و وقتی چند منتقد در یک نشست حاضر می شوند می بینیم که همه حرف ها تکراری می شود.
امیر خانی اهل حقیقت است
در این نشست نقد همچنین محمدحسینی نیز در پاسخ یه سوال یکی از حاضران در جلسه عنوان کرد: قصه بدون شخصیت وجود ندارد و ما امروز از شخصیت های داستان های امیرخانی صحبت کردیم و ویژگی های معنوی شخصیت ها را توضیح دادیم چرا که تصور می کنم رویکرد معنویت بیشتر از ادبیات در آثار امیرخانی به چشم می خورد.
محمد حسینی با بیان این که خیلی ها از کلمه معنویت سو استفاده کرده اند، گفت: اگر قرار باشد کلمه دین دنیوی شود و در پی اش از آن سو استفاده شود کم کم این کلمه از قاموس مردم ایران رخت می بندد.
وی اظهار کرد: شاعران و نویسندگان به مرتبه ایی از حقیقت دست پیدا می کنند که ناخودآگاه برخی موضوعات را می گویند و ممکن است من برخی کدها را در سخنانم بگویم که امیرخوانی به آن ها فکر نکرده باشد.
این منتقد ادبی گفت: علی رغم طعنه ها و سنگ تکفیر هایی که که از گوشه و کنار به آثار امیرخانی می اندازند، او اهل حقیقت است.
حسینی با تاکید بر این که امیرخانی ذاتا شیعه است، اظهار کرد: وقتی امیرخانی می خواهد از عشق حرف بزند اسم شخصیت هایش را نمی گذارد علی یا فاطمه اما اشاره های مستقیم به شیوه زندگی معصومین می کند و کتاب "من او" نمایشگاهی از بحث های اینچنینی است.
وی با اشاره به عرفان های نوظهور گفت: بسیاری از عرفان های نوظهور ادعای این را دارند که ما حال شما را خوب می کنیم و امیرخانی هم مراقب است که داستان ها و روایت هایش از جنس عرفان های نوظهور نباشد.
او ادامه داد: مسلمانی قهرمانان قصه های امیرخوانی از جنس معنویت بدون فقه، شریعت و ایمان نیست و این قهرمانان اصحاب یمین اند و به بهشت می روند و به طور مثال شخصیت قیدار به خاطر پاکی اش است که به هشت می رود و این سلوکی که در شخصیت های داستان های امیرخوانی وجود دارد در خود او هم نمایان است.
حسینی همچنین گفت: به توکل در آثار امیرخانی بسیار پرداخته شده و بحث های ظریفی از جنس شبه اسلامی نیز در این آثار وجود دارد که باید به آن ها دقت کرد.
وی خاطرنشان کرد: نمونه هایی از کدهای بزرگان دین در قهرمانان قصه های بزرگان دین در قهرمانان قصه های امیرخانی وجود دارد و امیدوارم این حقیقت و زیبایی در آثار این نویسنده ادامه داشته باشد.
حسینی نیز در پایسخ یه سوال یکی از حضار گفت: قصه بدون شخصیت وجود ندارد و ما امروز از شخصیت های داستان های امیرخانی صحبت کردیم و ویژگی های معنوی شخصیت ها را توضیح دادیم چرا که تصور می کنم رویکرد معنویت بیشتر از ادبیات در آثار امیرخانی به چشم می خورد.
در این نشست افرادی همچون محسن مومنی شریف، امیرحسین فردی، محمد حمزه زاده، مرتضی سرهنگی، محمد کاظم مزینانی، علیرضا لبش، محقق و برخی دیگر از اهالی ادبیات و رسانه ها حضور داشتند.
پایان پیام/
نظر شما