فیلمبرداری با دوربین دیجیتال/ روز روشنی بدون موسیقی و دادگاه واقعی

به گزارش خبرنگار شبستان، «محمدرضا سکوت» فیلمبردار سینمایی روز روشن در این نشست طی سخنانی با اشاره به اینکه تصاویر این فیلم با دوربین دیجیتال سبک (فایو دی مارک تری) گرفته شده است، گفت: بستری که فیلم روی آن سوار بود  و موضوع بر اساس آن جلو می رفت، به نحوی بود که دوربین باید روی دست قرار می گرفت و به همین علت از دوربین دیجیتال سبک استفاده کردیم.

وی از نحوه پخش فیلم ها در برج میلاد به صورت دیجیتال تشکر و بیان کرد: از امسال تصاویر فیلم ها به صورت DCP یعنی دیجیتال در حال پخش است و وضوح و شارپ‌نس آن به خوبی بر روی پرده ملموس است. این نوع پخش در مقایسه با اکران درسینماهای دیگر متوازن تر است.

سکوت همچنین خاطرنشان کرد: در روز روشن سعی کردیم از مدیوم تلویزیون فاصله بگیریم و به دلیل فضای کار و نوع پردازش آقای شهابی به این گونه عمل کردیم.

از پایان باز فیلم تا نشانه گذاری های اجتماعی و سیاسی

حسین شهابی، کارگردان «روز روشن» نیز در گاسخ به سوالی درباره دیالوگ های فیلم گفت: دیالوگ‌های فیلم تصویرساز و کلید معمای فیلم است. باید به روح اثر توجه کرد و به نظر من یک فیلم با هر قاب بندی و شکلی می تواند ساخته شود و مورد توجه واقع شود.

وی در مورد ایده شکل گیری این فیلمبیان کرد: در روند شکل گیری فیلمنامه، موضوعات فرعی به ذهنم می آمد که تبدیل به قصه اصلی شد.

شهابی که تحصیلاتش در زمینه موسیقی است، در پاسخ به سوال شهیدی فر درباره اینکه چرا از موسیقی در کارش استفاده نکرده، گفت: برای موسیقی احترام زیادی قائلم و به همین دلیل در فیلم از موسیقی استفاده نکردم.

این کارگردان همچنین به پایان باز فیلم اشاره کرد و افزود: قصه این طور پیش رفته بود و بیرون آمدن پویان از زندان لطفی نداشت. به نظر من اگر پویان از زندان بیرون می آمد، تبدیل به فیلم دیگری می شد و شاید اصلا به آن تله فیلم می گفتیم.

وی در ادامه در پاسخ به سوالی، به نشانه گذاری هایی برای خانواده شیرزاد به عنوان مافیا اشاره کرد و گفت: نشانه گذاری هایی در فیلم به عنوان خانواده ای مافیایی داشتیم، اما نه چندان به معنای سیاسی آن نبوده است، چرا که فیلمی اجتماعی بود و آن طور نیست که بخواهد پیام سیاسی ارائه دهد.

وی در پایان سخنانش نسبت به عملکرد و عدم همکاری قوه قضاییه در ساخت سکانس های مربوط به دادگاه و زندان، انتقاد کرد.

«مهران احمدی» بازیگر این فیلم درابتدای سخنانش با اشاره به دشواری های سینمای ایران گفت: بر همه کسانی که در سینمای مستقل فعالیت می کنند، درود می فرستم وامیدوارم سال آینده در جشنواره شاهدفیلم های مستقل باشیم. تاوان فیلم های مستقل در سینمای ایران را ما و عوامل فیلم ها می دهند.

پانته آ بهرام و پیچیدگی های نقشش

«پانته آ بهرام» بازیگر توانمند تئاتر و سینمای ایران نیز که با حضور پر شور خود به جلسه وجد می داد، درباره تفاوت در نقش هایش و اینکه آیابه اینموضوع مقید است، گفت: تفاوت در نقش ها کاملا طبیعی است و هر بازیگری به دنبال این است که خودش را با خودش مقایسه کند و از خودش جلوبزند.

وی دباره پیچیدگی های بازی اش در یک سوم پایانی فیلم اظهار کرد: یادم می ایدکه درباره نقشم دراین فیلم به آقای شهابی گفتم که این شخصیت به نوعی، خاله شادونه است و تماس های اجتماعی اش، تنها با بچه ها بوده، اما به ناگهان در مسیری قرار می گیرد که با ناملایمات روبرو می شود. ماجرای عاشقانه فیلم در بخش پایانی فیلم، فیلم را ظریف می کند و رنگی از عاطفه را به فیلمی می دهد که عاری از عاطفه است.

پایان پیام/