رضا ماحوزی، سرپرست گروه مطالعات آینده پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزرات علوم با اشاره به کاربرد فلسفه های مضاف در امر کاربردی سازی فلسفه در جامعه به خبرنگار شبستان گفت: فلسفه های مضاف از دو وجه ضروری هستند؛ نخست آنکه در هر یک از این فلسفه ها، شاخه علمی که فلسفه آن مورد توجه است، بررسی می شود.
وی اظهار کرد: در قسمت دوم واژه ترکیبی «فلسفه ...» به فلسفه نیازمند است و بنابراین تألیف و پیوند برخی از مباحث فلسفی مرتبط با اقتضائات شاخه علمی موردنظر و یا هر گونه مسئله ای که فلسفه تبیینِ مبانی آن را وجهه نظر قرار داده باشد، تصویری از ارتباط بین فلسفه و دیگر علوم را عرضه می دارد. از سوی دیگر، فلسفه های مضاف وجه کاربردی و به عبارت دیگر، وجه انضمامی فلسفه را در دیگر علوم و در زندگی عینی افراد مشخص می دارند.
ماحوزی تصریح کرد: امر فوق سبب می شود فلسفه در کنار دیگر مباحث بنیادی خود، کاربردهایی نیز در دیگر شاخه ها داشته باشد، هر چند مباحث اخیر خود بر مباحث بنیادی و غیرکاربردی فلسفه مبتنی می باشد. بنابر این دو ضرورت است که می توان از لزوم فلسفه های مضاف در محافل فلسفی و آکادمیک سخن گفت.
سرپرست گروه مطالعات آینده پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزرات علوم با اشاره به وضعیت فلسفه های مضاف در فلسفه اسلامی و در ایران عنوان کرد: مسلماً آنچه از بدنه فلسفه اسلامی به عنوان امر پیوند دهنده این شاخه از دانش با دیگر حوزه های دانش استخراج می شود، عمدتاً همان مواردی است که در این فلسفه مورد بحث قرار گرفته است؛ به این معنا که مسائلی چون اخلاق، دین، علم، هنر و ... از آغاز در چارچوب مابعدالطبیعه فلسفی فیلسوفان مسلمان مورد بحث واقع شده است.
وی تاکید کرد: بنابر این اوصاف پرداختن به این گونه موضوعات در قالب فلسفه های مضاف، هم دارای پیشینه است و هم تقریباً آسان و علیرغم این، برخی دیگر از گرایش های فلسفه مضاف، سابقه کمتری در چارچوب فکری فلسفه اسلامی دارد و بنابراین ارتباط برقرار نمودن بین این گرایش ها و اصل فلسفه اسلامی در آغاز با مشکلاتی بیشتر و در نتیجه لزوم مساعی جدی تر همراه است.
ماحوزی با ارائه مثالی در این رابطه ادامه داد: به عنوان نمونه مواردی چون فلسفه تکنولوژی، فلسفه کامپیوتر و غیره از زمره موضوعات جدیدی است که به دلیل عدم سابقه قبلی آنها در فلسفه اسلامی، بسط آن ها در محافل فلسفی و آکادمیک ایران تا حدودی بر ترجمه آثار غربی مبتنی شده است، همین نکته سبب شده گرایش هایی از فلسفه مضاف در ایران رواج بیشتری داشته باشند که سابقه ای در سنت فلسفی ما داشته اند.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: صرفاً در مواردی ابتکار و نظریه ای جدید در فلسفه های مضاف عرضه شده است، بنابراین در این مورد بخصوص جامعه فلسفی و آکادمیک ایران تنها ترجمه کننده کتب و نظریه های غربی نبوده است.
پایان پیام/
نظر شما