به گزارش خبرنگار شبستان، جشنواره بین المللی تئاتر فجر در سومین روز برگزاری با اجرای نمایش های متنوع مورد استقبال پرشور تماشاگران و علاقه مندان تئاتر قرار گرفت. در این میان اجرای نمایش "هفت شب با مهمانی ناخوانده در نیویورک" نوشته و کارگردانی فرهاد آئیش نقش مهمی در گرم شدن تنور جشنواره ایفا کرد.
تالار اصلی تئاتر شهر جایی برای نشستن و یا به اصطلاح سوزن انداختن ندارد. تمام صندلی ها پر شده و حتی راه پله ها، حاشیه سالن، نرده های بالکن و کنار درب ورودی هم مملو از حضور علاقه مندان تئاتری است. تماشاگرانی که آمده اند تا اجرای نمایشی را ببینند که از حضور دو بازیگر قدیمی و صاحب سبک تئاتر بهره می برد.
نمایش آغاز می شود، داستان مردی نویسنده (با بازی فرهاد آئیش) در دیار غربت که تنها امیدش نگارش رمانی است که مراحل آخرش را طی می کند. در این میان مهمانی ناخوانده به خانه او وارد می‌شود. پیرمردی (با بازی علی نصیریان) که گویا نشانی را اشتباه آمده است. حضور پیر مرد خلوت نویسنده را بر هم می زند و این مسئله با واکنش منفی نویسنده روبرو می شود. نویسنده با خو گرفتن به تنهایی و دور شدن از مسائل معنوی و نیازهای ارتباطی انسان با پیرمردی آمده از ایران مواجه می شود که حامل پیغامی از پدری برای پسرش است.
رفته رفته، درام شکل می گیرد. پیرمرد به تنهایی نویسنده ورود می کند و نه تنها آن را برهم نمی زند که خلاء ذهنی او را پر می کند، آنها فارغ از سبک متفاوت زندگی به زبان مشترکی می رسند که همانا معنویت است.
نمایش بازیگر محور است و به طبع بخش مهمی از بار اجرا بر دوش بازیگرانش قرار دارد، وظیفه ای که فرهاد آئیش و علی نصیریان، به بهترین شکل ممکن، درخشان و دوست داشتنی از عهده ی آن برامده اند.
اجرا به پایان می رسد، تماشاگرانی که از بازی درخشان فرهاد آئیش و استاد نصیریان به وجد آمده اند، به تشویق دو ستاره ی بزرگ آسمان تئاتر ایران ایستاده اند. علی نصیریان متواضعانه روی صحنه قدم می زند و در برابر مردم و به احترام این حضور باشکوه خم می شود. انگار نه انگار که در آستانه ی هشتاد سالگی است. صدایی رسا، بازی یکدست و بدون اشتباه، بدون حتی یک تپق و سراسر گرم و پر انرژی اش سرمای چهارمین روز بهمن ماه را بی اثر کرده است.
در محوطه تئاتر شهر، حرف نصیریان است و بازی کم نظیرش در این سن و سال. چراغ روشنی که همچنان و همیشه بر تارک صحنه تئاتر ایران می درخشد.
پایان پیام/
نظر شما