دکتر علی موحدیان عطار، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران پردیس قم به خبرنگار شبستان گفت: اصولا در تمام ادیانی که به منبع شهود اعتقاد دارند و در اصطلاح" ادیان عرفانی" نامیده می شوند، آنچه که اصالت دارد ذات و جوهره دین است و هیچ یک از ادیان در این اصل با هم اختلاف ندارند.
وی با بیان این نکته که منظور و مقصود ما در موضوع وحدت ادیان منحصر در ادیان وحیانی و نبوی نمی شود، گفت: علاوه بر اسلام، مسیحیت، یهود و حتی زرتشت سایر ادیان نیز اگرچه وحیانی و نبوی نیستند اما هدایت الهی به نوعی در آنها نیز متجلی است شاید با درجه کمتری از خلوص و پاکی.
همه ادیان به توحید دعوت می کنند
این استاد دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: منظور از جوهر و ذات دین، نیاز و اشتیاق انسان برای شهود «امر وحدانی هستی» و درک رشته وحدتی است که هستی را به هم پیوند می زند و از این منظر تمام ادیان با هم متحد هستند و همه آنها انسان را به تجربه آن راز وحدانی هستی دعوت می کنند.
موحدیان عطار افزود: جوهر و ذات تمام ادیان دعوت به «وحدت» یا به عبارت دیگر دعوت به «توحید» است و همه آنها در ذات و جوهر خود باهم مشترک هستند و تفاوت های موجود بین آنها تفاوت های عارضی است.
وی با بیان این که این اتحاد بین ادیان از دو دیدگاه جداگانه قابل بررسی و بازبینی است افزود: کلیه ادیان از طرفی در ذات و جوهر خود با هم اتحاد دارند و پیروان خود را به یک حقیقت دعوت می کنند و از طرف دیگر آن حقیقت متعالی هم که ادیان پیروان خود را به سوی آن دعوت می کنند یک امر واحد و مشترک است به نام «توحید» اما با بیان ها و تعبیرهای مختلف و متفاوت.
ادیان در جوهری ترین اصل خود باهم مشترک هستند
این استاد دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: نباید تصور کرد که چون ادیان در طول تاریخ با هم منازعات و اختلاف هایی داشته اند پس در اصول و جوهر نیز با هم در تعارض هستند اتفاقا ادیان در اصول بسیار با هم سازگارند و این تفاوت ها عارضی و ناشی از شرایط اجتماعی، سیاسی و تاریخی آنها است.
موحدیان افزود: برخی معتقدند مسئله «توحید متعالی اسلامی» به عنوان مثال در دین زرتشت وجود ندارد و زرتشت دچار دوگانگی است در حالی که وقتی با اندیشمندان و صاحب نظران این دین صحبت می شود متوجه می شویم که در آیین زرتشت نیز «حقیقت خیر و نیکی» یک حقیقت بیشتر نیست و برهمه چیز مسلط است و آنچه ما شاهد آن هستیم تنها نوعی تعبیرات خاص از یک اعتقاد است.
تفاوت ادیان در آداب و رسوم ها است
وی با اشاره به این نکته که تفاوت ادیان در تعاریف، تبیین ها و گاهی نیز در آیین، آداب و رسوم است، افزود: در آیین هندو به ظاهر خداوند، تعیّن ها و تکثّر های بی شماری دارد امادر واقع این تعیّن ها هر یک، مفهوم خاصی از خدا و الوهیت را در بر می گیرد به عبارت دیگر آنچه که در اسلام به عنوان کارگزاران عالم و عوامل موثر در هستی از آن تعبیر می شود در آیین هندو به عنوان تکثّر های گوناگون خدا مطرح شده است اما در خصوص آن حقیقت متعال که نام «برهمن» بر آن نهاده می شود هیچ گونه تکثّر و دو گانگی را برای آن جایز نمی دانند.
این استاد دانشگاه افزود: در مورد آیین بودا گفته می شود که پیروان این آیین خداپرست نیستند در صورتی که خدا به مفهوم « امر مطلق و حقیقت واحد در جهان هستی» دراین آیین مورد توجه جدی است حتی در آیین دائو صحبت از یک امر جاری در تمام موجودات است که بر همه چیز و همه کس احاطه دارد و هر کاری به دست او انجام می شود.
انحراف ادیان به دلیل رویگرداندن از انسان کامل و معصومین (ع)
موحدیان عطار دلیل تفاوت در تعابیر و بیان ها و انحراف پیروان ادیان مختلف را دور ماندن و رویگرداندن آنها از حجت های الهی برشمرد و گفت: این که دراسلام به خصوص در اعتقادات شیعه بر پیروی از امام معصوم و آموختن دین از معصوم تاکید شده به این دلیل است که سخن معصوم، سخن انسان کامل است و سخن انسان کامل از شک، تردید و انحراف به دور است.
وی افزود: درکلام انسان کامل انحراف، کجروی و کج اندیشی وجود ندارد و شرک آلود نیست به همین دلیل پیروان آنها از انحراف و کجروی مبرا هستند.
پایان پیام/
نظر شما