خبرگزاری شبستان: ظهور یعنی رخ نمایاندن نور در ظلمات، ظلماتی که خداوند وعده داده است که اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ و خواهد تابید خورشیدی که امروز به امامت و ولایت رسیده است بر انسان هایی که اسیر در تاریکی شده اند و گاه به یاد می آورند که نوری خواهد آمد و امید تازه ای می یابند و گاه در غفلت تاریکی خود را گم می کنند و فرو می روند در چاهی که خودشان از جنس تاریکی پرش کرده اند که انوار قدسی منبع فیض هیچ گاه قطع نشده است و حجاب غفلت ها، ظلمت قلب ها را نتیجه داده است. البته در این میان آدم هایی را می توان یافت که همیشه قلب خود را با نوری که از سرچشمه فیض طلیعه می گیرد، روشن نگاه داشته اند و امروز که روز امامت و عدل است را به امید ظهور، بزرگ و گرامی می دارند.
روز نهم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری اولین روز امامت حضرت مهدی حجة بن الحسن امام زمان (عج) روز جشن مسلمانانی است که روایت نقل شده از آخرین پیام آور مهربانی، حضرت محمد مصطفی (صلی الله و علیه و آله) مبنی بر جانشینان دوازده گانه، را به اوصیاء معصومین آن رسول گرامی تطبیق می کنند - که آخرین جانشین هم نام رسول الله است و هم کنیه - و وجود مقدس حضرت بقیه الله الاعظم (عج) را به عنوان باقی مانده رحمانیت خداوند به بندگانش می دانند.
اما نه فقط مسلمانان که هر انسان آزاد و آزادی خواهی امروز در درونش شادمانی حس می کند زیرا جریان ولایت تنها متعلق به مسلمانان یا شیعیان نیست که در دل هر ذره ای ساری و جاری است. امروز عالم وجود به امید ظهور به تماشای طلوع خورشید عالمتاب نشسته است که همراه آن خورشید منجی طلوع کرده است.
امروز هر انسانی که آزادی از بند دنیا زدگی را دوست دارد، حتی اگر به ظاهر نداند که چه حادثه عظیمی رخ داده است، حتما در دلش امید به منجی دارد و فطرت بیدار او است که امروز شادمان است. چقدر دردناک است این رنج هزار و نود و هفت سال غیبت کبری برای آنان که منتظر منتقم کربلایند و چقدر سخت است این هزار و یکصد و شصت و شش سال امامت، در انتظار برای هدایت انسان ها.
هر چند که هر وقت به دوری معشوق الهی می اندیشیم، غربت وجودمان را فرا می گیرد اما همین غم دوری خود دلیل حیات عاشقان موعود است. هنوز گرمی نور ولایت در دل ها سریان دارد و هنوز عاشقان واقعی از وصال معشوق حقیقی نا امید نشده اند.
موعودی که وعده داده شده است برای عدالت، برای بازسازی انسانیت در انسان، برای رساندن دست های زمینیان به آسمانیان. و شاید امروز، که بی عدالتی در دنیا موج می زند، امروز که انسان ارزشی ندارد و انسانیت بی ارزش تر از آن است، آری امروز شاید روزی است که قلب ها تند تر می تپد در حسرت نبودن منجی عدالت گستر.
امروز که دنیا در حسرت منجی است و هر روز نیاز بودن او را بیش از پیش احساس می کند و فریاد آرزوی منجی آسمان جهان را می شکافد و به آسمانیان می رساند. شاید بتوان امیدوار بود که حالا زمان وقوع حدیث امام صادق (ع) است که می فرمایند:
"ظهور در زمانی است که همه انسان ها منتظر منجی باشند و نبود او را حس کنند."
سالهاست، هزاران سال است، از آدم تا کنون، امیدواری مان به همین نزدیکی ظهور است. که بیاید و بنیان گذارد برتری مستضعفین را و طعم عدل امیرالمومنین (ع) را به دنیا بچشاند...
پایان پیام/
نظر شما