به گزارش خبرنگار شبستان، فرهاد فخرالدینی، آهنگساز و دوست قدیمی همایون خرم در سخنانی گفت: باورم نمی شود همایون خرم در بین ما نیست، همایون را در آثارش حس می‌کنیم او با ما در ارتباط است، هنرمندان عمر جاودانه خواهند داشت و به سادگی از بین نمی‌روند.
این آهنگساز سپس با اشاره به دوره های شکوفایی موسیقی ایرانی اظهار داشت: ما در تاریخ موسیقی‌مان چند دوره درخشان داشتیم، از زمان قدیم در دوره ساسانیان هنرمندان چگونه درخشیدند و به چه مقام شامخی رسیدند و قدر و مقام‌شان شناخته شد. در دوره بعد از قرن سوم تا نهم شاهد هنرمندان و اندیشمندان و فلاسفه ای مثل فارابی و ابوعلی سینا هستیم و موسیقی‌دان‌هایی مثل مراغه‌ای، متأسفانه در دوره‌ای توجه‌ای به موسیقی کم شد و در در دوره صفویه کمتر شد.
وی افزود: سپس به دوره ای که موسیقی درخشان می شود می‌رسیم و آن زمانی است که ما با خانواد میرزا عبدالله فراهانی آشنا می‌شویم که موسیقی ما با آنها تکمیل شد و قبل از آن هم موسیقی از فرانسه وارد می‌شود و با هم تلفیق می‌شود و کسانی مثل درویش‌خان آثار خوبی ایجاد می‌کنند و به دنبال آن با علی‌نقی وزیری سروکار داریم که مدرسه عالی موسیقی را تشکیل می‌دهد و شاگردانی مثل جواد معروفی، خالقی و صبا را تربیت می‌کند، صبا، مهدی خالقی و علی تجویدی را تربیت می‌کند، این دوره هم در بین سال‌های 1330 تا 50 یکی از دوره‌های درخشان است و آثار باارزشی با عشق به وجود می‌آید و تعامل و همکاری خوبی بین آهنگسازان و شاعران بوجود می آید و آثار مملو از همدلی بوده است، آثار همایون خرم همین‌گونه است.
وی تصریح کرد: از سال 1350 به این طرف این ارتباط و همدلیبین هنرمندان گسسته می‌شود، خودی‌ها و غیرخودی‌های چهره‌های موسیقی را پنهان می‌کند، به هر حال تاریخ فراموش کار نیست، همایون فوق‌العاده مرد شریفی بود.
وی سپس به ایام آشنایی و همکاری اش با استاد همایون خرم پرداخت و گفت:حدود 50 سال پیش در برنامه گلها با خرم و شجریان آشنا شدیم، دوستی ما به روابط خانوادگی تبدیل شد. در شورای فنی ارکستر موسیقی ایران شورای عالی خانه موسیقی با هم همکاری کردیم. همایون جایش در بین ما خالی است فوق‌العاده دوست و همکار خوبی برای ما بود از دست دادن وی ضایعه‌ای برای جامعه ما بود.
پایان پیام/
نظر شما