آلمان خواهان افزایش نظارت برای جلوگیری از ولخرجی در اروپا است

"شمس الدین خارقانی" سفیر سابق ایران در آلمان طی گفتگو با خبرگزاری شبستان به تشریح اقدامات اتحادیه اروپا برای مقابله با بحران یورو پرداخت و گفت: پیش بینی ها حاکی است در سال 2013 میلادی نیز تورمی که طی سال گذشته در جهان ایجاد شده و مشکلات ناشی از آن باقی خواهد ماند. دو عامل مهم یعنی تولید ناخالص ملی و رشد اقتصادی که به عنوان دو فاکتور مهم برای ارزیابی وضعیت اقتصادی جهان به شمار می رود، نشان می دهد سال 2013 برای کشورهای جهان از نظر اقتصادی مطلوب نخواهد بود.
وی افزود: در بحث یافتن راه حل برای بحران یورو ما شاهدیم آلمان و فرانسه که زمانی دست در دست هم داشته اند و سعی می کردند بطور مشترک در این مسیر فعالیت کنند اختلاف نظر پیدا کرده اند، این اختلاف پیش از این کمتر بود اما به تدریج دامنه اختلافات گسترش پیدا کرده است.
آلمان طرفدار نظارت شدید بر سیستم بانکی است و معتقد است که باید بانک مرکزی این نظارت را ادامه دهد و در کنار این نظارت طرح های ریاضت اقتصادی در کشورهای بحران زده اجرا شود. اما فرانسه بر این باور است که با سخت گیری و چنگ و دندان نشان دادن نمی توان اعضای اتحادیه اروپا را به سمت توسعه سوق داد و برای این کار باید عوامل مشوقی هم در نظر گرفته شود. به همین دلیل طرح صندوق توسعه خود را با 120 میلیارد یورو پیشنهاد داده است.
خارقانی یادآور شد: برای حل بحران یورو دو نظریه در اروپا وجود دارد، کشورهای شمالی مثل آلمان و کشورهای اسکاندیناوی که جزو کشورهای ثروتمند محسوب می شوند معتقدند کشورهای بحران زده باید طرح ریاضت اقتصادی را به اجرا بگذارند و از این طریق به مقابله با مشکل بروند.
آنها معتقدند کشورهای جنوب اتحادیه اروپا باید از این طرح پیروی کرده و کمتر وابسته به وام های اتحادیه اروپا باشند که بیشتر توسط کشورهای شمالی تامین می شود. بر این اساس این کشورها باید روی پای خود بایستند و در این صورت است که اتحادیه اروپا می تواند به آنها کمک کند.
اما کشورهای جنوب بر این باورند که عامل مشکلات اروپا همین کشورهای ثروتمند هستند، زیرا آنها با تجارت های کلانی که دارند امکانات کشورهای جنوبی را گرفته و زمینه های کار را در خارج از اروپا برای آنها کم می کنند.
وی تاکید کرد: در داخل کشورها نیز اختلاف نظرهایی در مورد نوع مقابله با بحران وجود دارد. به عنوان مثال در داخل یونان عده ای بر این باورند که خود یونانی ها باید با تحمل ریاضت اقتصادی مشکلاتش را حل کند و نباید به دریافت وام های خارجی که از پرداخت آن عاجز است، روی بیاورد. نظر دیگر هم این است که یونان می تواند از این بسته های کمکی استفاده کند و اروپا نیز موظف است در حل بحران به اعضای خود کمک کند.
آلمانی ها به شدت دنبال این هستند که ریاست خود را بر اتحادیه اروپا حفظ کنند. آنها تلاش بسیاری کردند که مقر بانک مرکزی اتحادیه اروپا را در فرانکفورت قرار دهند و بعد هم کوشیدند نخستین رئیس این بانک از بین آنها انتخاب شود برای این که خیلی اصرار داشتند ساختارهای مالی اتحادیه اروپا را خودشان طرح ریزی کنند.
آلمان ها می گویند ما رشد خوبی داریم و جزو اقتصادهای برتر جهان هستیم و بنا بر این اروپا باید به ما تاسی کند. از این رو طرح آلمان که در اتحادیه اروپا ارائه شد بیشتر مورد اقبال قرار گرفت و سران اروپایی سرانجام به این نتیجه رسیدند که به کمک های خود به یونان و ایتالیا ادامه دهند.
سفیر پیشین ایران در آلمان در ادامه اظهار داشت: بسته کمکی که به یونان پرداخت شد توانست در کوتاه مدت این کشور را از وضعیت بحرانی نجات دهد و خطر از بین رفتن یورو را کاهش دهد. اما کشورهای اسپانیا و ایتالیا همچنان در وضعیت بحرانی قرار دارند. طرحی که برای این کشورها ریخته شد این بود که بانک مرکزی اروپا اوراق قرضه کوتاه مدت آنها را خریداری کند و بر اساس این اقدام، بتواند کمک مالی و پول به این کشورها تزریق کرده و آنها را از خطر جدی که در حال حاضر تهدیدشان می کند نجات دهد.
به اعتقاد آلمان یکی از وظایف بانک مرکزی اروپا این است که نظارت خود را بر بانک های مختلف اروپا افزایش داده و نگذارد بیش از توانشان یورو خرج کرده و برای خودشان تعهد ایجاد کنند. یعنی بر اساس اساسنامه ای که دارند میزان تعهدات خود را در یک سطحی حفظ کنند.
یکی از راههایی که می تواند جلوی کشورهای اروپایی را بگیرد تا ولخرجی نکنند و فساد مالی آنها کاهش یابد این است که یک سیستم نظارتی از بیرون بر عملکردشان نظارت کند و آلمانی ها هم به این مسئله واقف هستند.
وی در پایان گفت: طرح انگلیس و فرانسه هیچ کدام قدرت اجرایی شدن نداشتند. به همین دلیل طرح آلمان با کمی تغییر و تفاهمی که بین اروپایی ها انجام شد، به مرحله اجرا رسید. روند تصمیم گیری و اجرای قوانین در اتحادیه اروپا روندی طولانی و سخت است چون اعضای پر شمار این اتحادیه هر کدام رایی دارند و باید تمامی این آرا جمع شود، به همین دلیل این روند به طول می انجامد.