خبرگزاری شبستان: قرآن کریم میفرماید: «وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِی خَرَابِهَا».کیست ستمکارتر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آنها کرد؟
و همچنین کسی که برای تخریب و ویرانی مساجد (از یاد خدا در مساجد جلوگیری) تلاش میکند، ظالمترین انسان است، به قرینه تقابل روشن میشود کسی که در عمران و آبادانی مساجد تلاش میکند، در بهترین وضعیت ایمانی بسر میبرد. خرابی و ویرانی مسجد به تخریب فیزیکی منحصر نمیشود که کسی مسجدی را خراب کند و به جای آن منزل یا مغازه بسازد بلکه هر برنامهای که از رونق مسجد بکاهد، تلاش در ویرانی مسجد به شمار میرود. از این آیه، نتیجه میگیریم ظالمترین فرد کسی است که نه خود به مسجد میرود و نه میگذارد دیگران به مسجد روند. به طور قطع این افراد یا منافق هستند یا مشرک یا کافر. هشدارهای اهل بیت (ع) نقش مسجد را به خوبی گوشزد کرده است.
امام صادق (ع) نیز در این زمینه فرمود:«شکت المساجد الی الله الذین لایشهدونها من جیرانها، فاوحی الله عزّوجل إلیها و عزّتی و جلالی، لاقبلت لهم صلاةً واحدة ولاأظهرت لهم فی النّاس عدالة ولا نالتهم رحمتی، ولاجاورونی فی جنّتی». «مساجد از همسایگانی که در آن حضور نمییابند به خداوند شکایت کردند، و خداوند به آنان چنین وحی کرد: سوگند به عزت و جلالم، یک نماز آنان را نمیپذیرم. عادل بودن آنان را در جامعه اثبات نمیکنم و آنان را مشمول رحمت خویش قرار نمیدهم و در بهشت خود به همسایگی، آنان را نمیپذیرم.»
در روایتی دیگر از آن حضرت نقل شده است: «ثلاثه یشکون الی الله عزوجل مسجد خراب لایصلی قیه اهله وعالم بین جهال ومصحف معلق وقع علیه الغبار لایقر فیه». سه چیز نزد خدای عزوجل شکایت میکنند؛ مسجد خرابی که اهالیاش در آن نماز نخوانند، دانشمندی که در میان عدهای نادان قرار گرفته باشد و قرآنی که در کنار طاقچهها گذاشته شده و غبار رویش را گرفته باشد و کسی آن را نخواند.
ادامه دارد...
نظر شما