به گزارش خبرنگار شبستان، مجید شاه حسینی در سلسله نشست های «فرهنگ مهدوی پیرامون عذاب دخان و رد پای آن در سینما» گفت: کثرت مفاهیم دخانی و شیفتگی مردم به این گونه موضوعات باعث شده است که به طور تخصصی به بررسی این موضوع در سینما بپردازیم و در این زمینه رسانه ملی در تولیدات نمایشی خود به تبعیت از سینمای غرب با تولید سریال "او یک فرشته بود" فعالیت خود را آغاز کرد و انتقادات فراوانی به آن سریال وارد شد از جمله اینکه شیطان قدرت اجرایی دارد و می تواند در کار خدا دخالت کند در صورتی که قدرت شیطان به اذن خدا و برای غربال گری ایمان بشریت است بنابراین وجودش شر نیست، بلکه فلسفه وجودی او خیر است و برای امتحان بندگان شر از او صادر می شود. بعد از آن بود که خیلی ها ادعا کردند که شیطان شناس اند.
وی افزود: این فیلم ها از رأس دخان و رئیس اجنه که شیطان بود آغاز شد و به تبعات آن نکات غیر تخصصی به جان رسانه ملی افتاد از جمله اینکه برای شیطان تصویر بومی تجسم کردیم و پس از آن با پخش سریال اغما نشان داده شد که مدلی از شیفتگی و شتابزدگی از مفاهیم دخانی در این سریالها وجود داشت و نمایانگر این بود که در این زمینه تحقیق و پژهش کافی صورت نمی گیرد.
شاه حسینی با اشاره به فیلم های دخانی چون آل و دوستی از جنس آتش و سایه وحشت تصریح کرد: بعد از آن رد پای آن به سینما رسید و اکنون سینما بسیار دخان زده تر از تلویزیون شده است و رفته رفته عالم دخان و فضای اجنه در حال تبدیل به فضای تفریح می شود و در این میان تنها چیزی که ملاک و معیار قرار نمی گیرد قرآن مجید است. و تنها استثنایی که در این زمینه بوده فیلم ملک سلیمان بود که بر اساس تحقیق و تفحص دقیق تولید شده است.
وی با اشاره به تحلیل مفهوم عذاب دخان و ریشه قرآنی آن اظهار کرد: عذاب دخان با سایر عذاب های آخر الزمانی کاملا متفاوت است و در روایت و آیات توصیف مفصلی درباره آن شده است. در روایتی از امام باقر(ع) هم اشاره به عذاب دخان شده است و اینکه عذاب دخان یکی از جدی ترین عذاب های آخر الزمانی است.
شاه حسینی خاطر نشان کرد: سینمای غرب بیشتر از فیلم های ملی ما به تولید فیلم های آخر الزمانی پرداخته است از این رو می توان گفت که پژوهش های آنها در قرآن کمتر از ما نیست خصوصا اینکه این عذاب و فتنه در فصل آخر از کتاب مقدس توصیف شده است که شاید قسمتی از آن برگرفته از ضمیر ناخودآگاه غربیان باشد.
وی با اشاره به وحی شیطان در عرصه هنر و تولید این گونه فیلم ها گفت: وحی شیطان در این عرصه باعث می شود که بعضی از نامرئی ها مرئی شود و در این دوره بعضی از طریق عالم اکبر به سراغ عالم دخان می روند، اینها کسانی اند که محل الهام شیطانی قرار می گیرند و هنر شیطانی از آنها صادر می شود. واینکه در عصر ما مصرف مواد تعطیل کننده عقل افزایش پیدا می کند و رفته رفته به یک فاجعه ملی تبدیل می شود به این دلیل است که وسوسه ملهم بودن از این گونه الهامات در بسیاری پدید می آید و قبل از عذاب دخان کسانی به استقبال آن می روند.
وی گفت: یکی از مباحثی که در خارج از کشور بسایر جدی است و در کشور ما بسیار جدی تلقی نشده بحث تولید آثار هنری است که در کشورما یک تعریف علمی از آن نیست و فضای وهم و ارتباط گیری با این قضایا و ملهم گرفتن از شیاطین اکنون در حال گسترش است که برای کل دنیا معضلی را ایجاد می کند.
وی درباره بازتاب های عذاب دخان در سینما اظهار کرد: زمانی در سینما تصور می شد که آنها چیزی را می گویند بدون اینکه بدانند درباره چه می گویند ولی اکنون شواهدی وجود دارد که نشان می دهد که آنها آگاهانه از این عالم صحبت می کنند تا جایی که این فضای دخان در نقاشی های کلاسیک و مدرن غربیان و بر اساس تصورات و اوهام هنرمندان طراحی شده است.
شاه حسینی با اشاره به اینکه تصوری که غرب از فضای دخانی دارد جهنم آخر الزمانی است نه فضای اخروی در صحنه محشر تصریح کرد: در معماری های کلیسا و واتیکان نیز به تفضیل این مدل نقاشی ها را مشاهده می کنیم.
وی با اشاره به اینکه شیطان در محضر الهی رجز خوانده است تا مخلوقات را از صراط مستقیم منحرف می کند گفت: اینکه آیا قدرت چنین کاری را دارد تنها یک بحث روایی است و اگر هم قرار باشد آزمونی به نام عذاب دخان واقع بشود باید دید که آیا جزء عذاب های حتمی ظهور است یا از مواردی است که می تواند بر انسانهای بدکار واقع شود و یا اینکه تمام این آزمون برای رشد بشر است زیرا بشر قرار است که لایق بهشت باشد و این آزمون ها را از سر بگذراند.
شاه حسینی تصریح کرد: این الهامات از قرون وسطی به دوره مدرن راه یافت و در نقاشی های مکتب کوبیسم و پیکاسو در آغازقرن بیستم رد پای این الهامات قابل رؤیت است، الهاماتی که می توانیم بگوییم جدی است و هنرمندان از جایی ملهم اند.
وی با تاکید بر اینکه سینما از نقاشی های اولیه الهام گرفت، خاطر نشان کرد: سال 1369 سالی بود که فضای دخانی به روی پرده سینما باز شد و اولین فیلمی که در زمینه شیطان پرستی از سوی غرب تولید شد فیلم هگزان بود که در سال 1919، بعد از جنگ جهانی اول در منطقه اسکاندیناوی و در دوره سینمای صامت تولید شد ولی 50 سال بعد در سال 1969 و در سالی که شیطان پرستی به طور رسمی اعلام موجودیت می کند به پرده سینما آمد و نشان داد که نتیجه سالها تحقیق و پژوهش است.
شاه حسینی با اشاره به قسمت هایی از فیلم هگزان گفت: این فیلم از عصر سلیمان نبی آغاز می شود و تا یک سال قبل از ساخت فیلم را در برمی گیرد. در این فیلم به تصویر جغرافیای عالم پرداخته می شود و با مستنداتی که از کتابخانه های غربی و اسلامی از دوره قرون وسطی و ما قبل ارائه می دهد نشان می دهد که سحر، جادو، شیطان پرستی همه از یک ریشه اند و به یک جهان بینی مربوط می شوند.
وی با اشاره به تولید فیلم بچه رزمری و پخش آن در پرده سینما گفت: این فیلم برای غربیان به منزله شوک بود زیرا آمریکا نمی توانست باور کند که در باطن خود چنین مفاهیم عجیبی را دارد که موضوع آن پیرامون تولد ضد مسیح است و آمریکا با این فیلم برای اولین بار باطن پنهان خود را دید. فرقی که این فیلم با سایر فیلم ها داشت این بود که آدرسش به قدری دقیق بود که غربی ها را نگران کرد زیرا باور نمی کردند که چنین انسانهایی در جامعه آمریکا حق حیات دارند و شیطان در جامعه اکثرا پروتستان امریکا پرستش می شود.
وی اذعان کرد: بعد از گذشت سالها با پایان یافتن سینمای کلاسیک در آمریکا و روی کار آمدن مکتب جدیدی به نام نیویورک، آمریکا از سوژه کلاسیک به سمت سوژه های انتقادی، اجتماعی و سیاسی تمایل یافت و در دهه 70 یعنی دهه نیویورک تعدادی از فیلم نویسان روشنفکر و منتقد اجتماعی و سیاسی تصمیم گرفتند که ذائقه فیلمسازی آمریکا را تغیر دهند اما در همین دهه با ظهور فیلمهای دخانی جلوه دیگری در سینما بروز کرد که کمتر به آن پرداخته می شد.
شاه حسینی با اشاره به فیلم های دیگری چون جن گیر 1 و 2و 3 و طالع نحس تصریح کرد: فیلم هایی از این نوع به قدری زیاد اند که به تفریح و سرگرمی تبدیل شده اند و مدلی از الهیات مسیحی را در ذهن کودکان و نوجوانان بوجود می آورند.
وی تصریح کرد: کم کاری ما در این زمینه باعث شده است که غرب گرایش غالب خود را جایگزین کند و اکنون کلیسا به مرحله ای می رسد که با چند ده جادوگر ملاقات می کند که این نشانه ملموس جلوه دادن عذاب دخان از سوی سینمای غرب است و از سال 2000 میلادی به بعد مدل دیگری از فیلمهای آخر الزمانی را شاهد بودیم که در آن بشر و شیاطین با هم گره خورده اند و این طور نشان داد که می توان با این موجودات مأنوس شد. از جمله این آثار فانتزی می توان به فیلمهایی چون هری پاتر، ارباب حلقه ها و Avator اشاره کرد که به انسان می آموزد که باید برای مواجهه با چنین عذابی باید جادوگر شد.
وی با اشاره به فیلم های کریس انجل و Torchwood تصریح کرد: این دو فیلم از فیلمهایی اند که در این زمینه بسیار معروف شده اند و حاکی از این اند که رد پای عذاب دخان در فیلم عای غربی بحث بسیار مفصلی است و باید اشاره کرد که حجم عرضه محصولات دخانی غرب در برابر بازی هایی که در این زمینه عرضه می شود بسیار کمتر است.
شاه حسینی درباره ایمنی اشخاص در مقابل این آثار گفت: ما به تقوای الهی توصیه شدیم و با تقویت ایمان به مرحله ای از مقاومت و ایستایی می رسیم که از عذاب آخر الزمان عبور کنیم. و باید باید بیش از گذشته معارفمان را در حوزه عذاب دخان زیاد کنیم.
شایان ذکر است که نشست دخان و ردپای آن در سینما به همت موسسه موعود(عج) در تالار کانون آفرینش های فرهنگی هنری واقع در خیابا حجاب برگزار شد.
پایان پیام/
نظر شما