به گزارش خبرگزاری شبستان،از زمانی که خودمان را در این کره پهناور خاکی شناختیم و ایران به عنوان وطن برایمان معنا پیداکرد، یک نام همیشه ورد زبان و توی ذهنمان بود. مردی که ورزش با او معنا شده بود و آوازه مردانگی اش نه تنها در این مرز و بوم بلکه در سرتاسر کره زمین پیچیده بود و ما خرسند از این که با این اسطوره جاودانه هم خاک و هم زبانیم. یادآقاتختی دل عاشقان جوانمردی را گرم می‌کند، کدام پهلوان را جز او می‌شناسید که در سرمای تاریک و طاقت‌فرسای زمستان، کت از تن بیرون آورده و به نیازمندی ببخشد؟ یا چون سرود ملی کشورش را جور دیگر می‌نوازند، سکوی جهانی را اشکبار رها کرده و پایین آید؟ شاید در طول تاریخ کم یافت شوند پهلوانانی که برای کمک به هم وطنان زلزله زده به دور از هر حرب گرایی و سیاسی کاری سنگینی کوله‌ای را با شوق بر دوش می‌کشید تا بر روی دل زخم‌خورده هموطنانش در بوئین زهرا مرهمی باشد .
***
پهلوانی با تختی معنا یافت و گویی با او نیز به زیر خروارها خاک رفت. چه بسیارند که دم از پهلوانی می زنند و از ادامه راه تختی می گویند اما خود می دانند که تنها برای رسیدن به جلد مجلات و صفحات روزنا مه هاست که چنین ژستهایی را به خود می گیرند. براستی که تختی آن هنگام که بخاطر پیروی از خط مولایش علی، جوانمرد لقب گرفت و نه بخاطر مدال‌های جهانی و المپیکی اش. او جاودانه شد چون تنها آرمان و هدفش زدودن غم از دل مردمان سرزمینش و سپردن شورو شعف به آنها حتی برای چند لحظه بود.وقتی به هفدهم دی می‌رسیم تازه می‌فهمیم که چقدر می توان از این قهرمان و آن قهرمان نوشت اما دریغ از پهلوانی که بتوان سطری را در مدح و ستایشش به زبان راند و نوشت.جهان‌پهلوان‌ما پهلوان عرصه دیگری بود، تختی از تبار پوریاى ولى بود، تختی از جنوبی‌ترین محله‌های تهران به‌پاخاست اما بلندترین قله‌های پهلوانی و انسانیت را درنوردید تا تاریخ کشتی ایران تا ابد مدیون او و پهلوانی هایش باقی بماند.
پایان پیام/
نظر شما