خبرگزاری شبستان-فرهنگ و ادب:چند سال است اوضاع اکران فیلم در سینمای ایران کم کم روندی رو به بحران را طی می کند و امسال این میزان بحران به بالاترین حد خود در طول سی سال گذشته رسیده است.اما نکته جالب اینجا است که به نظر می رسد نه تنها هیچ تلاشی برای از بین بردن این بحران توسط دست اندرکاران انجام نمی شود،بلکه تلاشهای اینجام شده توسط دیگران نیز به دلایلی نا مشخص عملی نمی شود و همه این عوامل باعث شده بحران اکران،در حال حاضر پر رنگ ترین تهدید برای آینده سینمای ایران باشد.
از ابتدای امسال و با اکران همزمان نه فیلم در اکران نوروز،اولین نشانه های بحران جدی اکران در سینمای ایران دیده شد.پایین کشیدن دو فیلم"خصوصی"و"گشت ارشاد"از اکران توسط صاحبان سینماهای نمایش دهنده این دو فیلم،این نشانه ها را به قطعیت رساند و این شایعه که حوزه هنری بعضی از فیلمهای جشنواره فیلم فجر سال گذشته را به دلایل مضمونی در سینماهای خود پخش نخواهد کرد،رنگی از واقعیت به خود گرفت.
در همان زمان جشنواره فجر این شایعه به سرعت پخش شد اما همان زمان تکذیب آن هم توسط مقامات ارشاد و حوزه منتشر شد.ولی وقتی حوزه با یک تخفیف به ارشاد،تعداد فیلمهای تحریمی را از پانزده به هفت عدد تقلیل داد،سرانجام این مساله توسط هر دو طرف مهر تایید خورد و مسئولان حوزه هنری گفتند سینماهای حوزه که مهمترین آنها سینما آزادی با شانزده درصد فروش روزانه تهران است،این آثار را نمایش نمی دهند.
تگرگ تحریم درختان سینمای ایران را زیر رگبار خود خورد کرد و از اواخر بهار 91 به بعد،فروش فیلمها به شکل چشمگیری کم شد.اما گویا شورای صنفی نمایش که نهاد تصمیم گیرنده در زمینه اکران زیر نظر ارشاد است،تصمصم گرفت به مصداق مثل قدیمی«جواب های،هوی است»در برابر تهدیددات رقیبش یعنی حوزه زور بازویی از خود نشان دهد و به همین خاطر این شورا اعلام کرد حالا که سینماهای حوزه هفت فیلم را که پروانه نمایش ارشاد دارد نشان نمی دهند،پس دیگر حق نمایش هیچ فیلم جدیدی را ندارند.
لبه اصلی تیغ برنده شورای صنفی نمایش البته به سمت سینما آزادی بود،سینمای که کعبه آمال تمام فیلمسازان و پخش کننده ها است و می تواند هر فیلمی را به بهترین شکل عرضه کند اما شورای صنفی نمایش با این اقدام خود،نشان داد که از ضربات کشنده به حریف خود نمی ترسد.ناگفته نماند که یکبار و به خاطر فیلم دفاع مقدسی«شور شیرین»قرار بود مساله این سینما ختم به خیر شود اما چیزی که تمام نشد دعوا بود و آنچه ضربه خورد،سینمای ایران.
حالا و در انتهای سال و در آستانه جشنواره فیلم فجر،هنوز مشکل اکران ادامه دارد و بدتر هم شده.شورای صنفی نمایش سرگروهی سینما آزادی را به سینما فرهنگ داد و گفت در صورت عادی شدن شرایط این سرگروهی به سینما آزادی باز می گردد اما نه تنها این اقدام فایده ای نداشت،بلکه تعدادی از متقاضیان اکران در سینما آزادی با دیدن این وضعیت از اکران فیلمشان انصراف دادند .اتفاقی که امسال شوع بالایی داشت و تعداد فیلمهای انصراف داده از اکران،بیش از آثار در نوبت اکران شد.
در این میانه اما به نظر می رسد تلاشهای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای حل این مشکل به شکل زیرکانه ای در حال نادیده گرفته شدن هستند و دستهایی تلاش دارند با تراشیدن دلایل قانونی،جلوی حل مشکل را بگیرد .حسینی که پیش از این هم خواستار حل مشکل اکران شده بود،سرانجام در نامه صریحی از شورای صنفی نمایش خواست،برای سینما آزادی حواله اکران صادر کند تا شاید با این کار و ثابت شدن حسن نیت ارشاد،سرانجام مسئولان حوزه هم راه حلی برای وضعیت فعلی اکران بیابند اما شوراث صنفی نمایش،در اقدام جدیدی ضمن سرباز زدن از اجرای دستور وزیر،ضمن انتشار بیانیه ای،حل مشکل سینما اژادی را تقریبا غیر ممکن دانست.
اما جدیدترین پرده این واقعه ،اتفاقی است که اخیرا افتاده و آن صدور حواله نمایشی بی فایده برای سینما آزادی است تا هم دستور وزیر اجرا شود و هم این دستور هیچ فایده ای نداشته باشد.حبیب کاوش که سخنگوی شورای صنفی نمایش است اخیرا اعلام کرد که این شورا حواله نمایش سینما آزادی را صادر کرده است اما این سینما مشکلاتزیادی با اتحادیه پخش کنندگان و دفاتر پخش فیلم دارد و تا این مشکلات حل نشود،حواله اکران برای سینما فایده ای نخواهد داشت.
نکته جالب در این میان اینجا است که صنف پخش کنندگان در واقع زیر شاخه ای از اتحادیه جدید تهیه کنندگان است که سید ضیا هاشمی ریاست این اتحادیه را بر عهده دارد و شورای صنفی نمایش نیز دیگر زیر شاخه این اتحادیه است.دفاتر پخش فیلم هم با توجه به همکاریشان با این اتحادیه،عملا وابسته به آنها محسوب می شوند و قطعا با دستور اتحادیه،مشکلات آنها با سینما آزادی حل خواهد شد.
اما در این میان چیزی که مشخص است،تلاش برای بی اثر کردن و زیر پا گذاشتن تلاش وزیر ارشاد برای حل مشکل توسط سازمانی است که خود زیر شاخه ارشاد است و حالا با رفتاری فراقانونی،رو در روی خواسته های وزیر ایستاده و نمی خواهد مشکلات سینمای ایران حل شود.دلیل این اتفاق هر چه باشد،باید با تدبیری مناسب و پیش از از بین رفتن فرصتها،مساله شورای صنفی نمایش و رفتار فراقانونی آن را یکبار برای همیشه حل کرد.وگرنه فرصت سوزی به جای فرصت سازی تنها چیزی است که نصیب سینمای ایران می شود و آینده این سینما در معرض خطری جدی قرار خواهد گرفت.
پایان پیام/
نظر شما