به گزارش خبرنگار شبستان، برج آزادی تا پیش از ساخت برج میلاد نماد شهر تهران شناخته می شد، این برج که طرح پروژه احداث آن به سال 1345 هجری شمسی برمی گردد یکی از مدرنترین سازه هایی بود که تا آن زمان نمونه آن در شهر تهران ساخته نشده بود.
حسین امانت، معمار و طراح ایرانی برج آزادی را با تلفیقی از معماری دوران هخامنشی، ساسانی و اسلامی بنا کرد. این بنای سه طبقه دارای چهار آسانسور و دو راه پله و 286 پلکان است. در محوطه زیرین آزادی چندین سالن نمایش، نگارخانه، کتابخانه، موزه و... قرار دارد. طول این بنا 63 متر، ارتفاع آن از سطح زمین 45 و ارتفاع از کف موزه 5 متر است.
برج آزادی در سال 1350 با نام برج شهیاد به بهره برداری رسید و همزمان با پیروی انقلاب اسلامی در سال 1357 به نماد آزادی ملت ایران «آزادی» نام گرفت. در حالیکه همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی کسانی که از ابتدای شکل گیری جنبش انقلابی با آن مخالف بودند و بعد از پیروزی انقلاب نیز منافقانه به دنبال براندازی بودند، این شائبه را پیش آوردند که انقلابیون میدان شهیاد دیروز را که به زعم آنها نماد رژیم پهلوی است و پس از تغییر حاکمیت خراب خواهد شد اما این میدان نه تنها نماد پهلوی نشد بلکه به نماد آزایخواهی ایران تبدیل شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی میزبان بسیاری از تجمعات انقلابی بوده است و به نام آزادی شناخته می شود.
آنچه امروزبرج آزادی را بر سر زبا نها انداخته است و بر نگرانی ها ی علاقمندان فرهنگ و هنر کشور افزوده این است که برج آزادی دچار ترک خوردگی های عمیق در پایه ها و نم دیدگی شدید در سقف شده است و همین واکنش های متعددی را در سطح جامعه و مسئولان برانگیخته است.
معاون عمرانی استانداری تهران مشکل ایجاد شده برای برج آزادی را به شهرداری تهران مرتبط می داند و می گوید: مقصر اصلی اشکال به وجود آمده در نشست آب و نم دیدگی برج به دلیل اهمال شهرداری در مراقبت از برج آزادی است.
از سوی دیگر متولیان نگهداری برج آزادی نیز شهرداری تهران را مسئول می دانند و از آن طرف شهرداری نیز مشکل را بی ربط به شهرداری می داند.
البته سابقه ترک خوردگی برج آزادی به سالیان پیش نیز برمی گردد و یکبار نیز شهرداری طی پروژه ای 5 سال پیش به دست مرمتگران سپرده است.
اما آنچه در نگاه اول ترک خوردگی برج آزادی به ان ربط پیدا می کند فضای سبز بیرون مچموعه برج آزادی است که هر روز آبیاری می شود، اما آنطور که متولیان شهرداری می گویند آبیاری در تخریب برج آزادی اثر چندانی ندارد. اما از طرفی نباید این نکته را از نظر دور داشت که آیا هر بنایی عمری نزدیک به 50 سال آز آن بگذرد نیاز به مرمت دارد یا خیر؟ با این حال فرافکنی کردن و تقصیر را به گردن این سازمان و نهاد انداختن نه تنها چاره کار نمی شود بلکه راه را بر تصمیم درست نیز می بندد.
تا جایی که غلامحسین شاه علی مدیر برج آزادی در اظهار نظر قابل تاملی می گوید: برج آزادی ترک ندارد و رطوبت بیرون از برج به ما مربوط نمی شود و هرچه که در داخل رخ می دهد ما پاسخگو هستیم.قسمتهای بالای برج و قسمت فیروزه ای که نیاز به ترمیم دارد با هزینه حداکثر 5 میلیارد تومانی بازسازی خواهد شد که این اعتبار کلان می خواهد که به تنهایی از عهده ما خارج است و باید به یک مرحله اجرایی و عملیاتی برسد.
این مقام مسئول همچنین بر تشکیل کمیته ای مرکب از شهرداری تهران و شهرداری منطقه 9، میراث فرهنگی و وزارت ارشاد خبر داده که قرار است تا فروردین سال 92 وضعیت برج میلاد را بررسی کنند.
اما آیا موکول شدن مرمت آزادی به سال آینده باعث رسیدن آسیب جدی به مجموعه نخواهد شد،مگر در میان این همه هزینه که صرف برگزاری جشنواره های رنگارنگ در کشور می شود بودجه 5 میلیارد تومانی بازسازی برج آزادی هزینه ای خواهد بود که نتوانند پرداخت کنند.
البته تشکیل کمیته متشکل از شهرداری ، میراث فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای بازسازی این بنای ملی نشان از عزم مسئولان برای پیگیری این قضیه دارد اما 5 میلیارد را هم می شود در بین این سازمان ها تقسیم کرد بدون اینکه باری بر دوششان شود.
پایان پیام/
نظر شما