نگاهی به تکدی‌گری در ایران و راههای مقابله با آن در مرکز پژوهشهای مجلس

مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی مقوله تکدی‌گری در کشورمان را مورد کنکاش قرار داد.<BR>

به گزارش خبرگزاری شبستان، مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی مقوله تکدی‌گری در کشورمان را مورد کنکاش قرار داد. دفتر مطالعات اجتماعی این مرکز با بیان این مطلب که گزارش حاضر در پی وضعیت تکدی‌گری در ایران است و می‌کوشد با ارائه تصویری از وضعیت تکدی‌گری و متکدیان در ایران ضمن استفاده از دو روش فراتحلیلی و بحث گروهی متمرکز، چگونگی و چرایی این پدیده را توضیح دهد. افزود: نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که علیرغم جرم قلمدادشدن تکدی‌گری، با شمار زیادی از متکدیان روبروییم (البته آمار دقیقی در مورد آنها وجود ندارد).

از نظر فرآیندی نیز نتایج حاکی از آنند که در سالهای اخیر بر تعداد متکدیان زن، کودک، جوان و متکدیانی که از نظر جسمی سالم اند افزوده شده است . حتی برخی افراد با نگاهی حرفه‌ای به این پدیده می‌نگرند که درآمد زیادی را نصیب آنها خواهد کرد. به عبارت دیگر با پدیده «حرفه‌ای » شدن تکدی‌گری روبروییم . البته در بسیاری از موارد ، باندهای مافیایی به سازماندهی این افراد می‌پردازند و در واقع بسیاری از متکدیان ، مزدبگیران این باندهای مافیایی‌اند.

از نظر علت‌شناسی این پدیده باید متغیرهای اجتماعی همانند بیکاری، فقر و ... را مهمترین متغیرهایی دانست که به این پدیده دامن می‌زنند. از نظر نتایج نیز تکدی‌گری یک تعامل اجتماعی میان کمک کننده و متکدی است که مقابله با آن از یک سو نیازمند مرتفع کردن زمینه ساختاری است که این پدیده را به وجود آورده و از سوی دیگر تغییر نگرش جامعه نسبت به متکدیان و چگونگی کمک به افراد نیازمند است.

به عبارت دیگر از یک سو باید زمینه ایجاد اشتغال مناسب و با درآمد مکفی را در جامعه به وجود آورد تا همه افراد بتوانند از شغل مناسب برخوردار باشند و از سوی دیگر با ایجاد نظام‌های حمایتی، حمایت های لازم و کافی را برای آن دسته از متکدیانی که از روی اجبار به تکدی گری روی می‌آورند، فراهم کرد و در عین حال نگرش‌های جامعه را نسبت به تکدی‌گری و نحوه کمک به افراد مستمند تغییر داد. البته سالهاست که دستگاه‌هایی در این زمینه فعالند ، اما به دلیل تبدیل شدن تکدی‌گری به یک مسئله اجتماعی و همچنین فقدان هماهنگی‌های لازم میان دستگاه‌های متولی و بعضا عدم اختصاص اعتبار لازم ، اقدام‌های یاد شده چندان قرین موفقیت نبوده است.

در ادامه این گزارش پیشنهادهایی بدین شرح مطرح شده است: بنابر آن چه گفته شد پیشنهاد می‌شود:
1- برآورد آماری دقیقی از وضعیت متکدیان در کشور از طریق تدوین ساز و کارهایی محاسبه شده انجام شود که بر اساس آن بتوان تصویری درست از وضعیت تکدی در کشور داشت.

2- ساختارهای اقتصادی به گونه‌ای اصلاح شوند که امکان ایجاد اشتغال به اندازه نیازهای جمعیت فعال وجود داشته باشد. پر واضح است مهمترین اقدام در این زمینه سرمایه‌گذاری است که البته خود مبتنی بر وجود امنیت سرمایه‌گذاری و سایر بسترهای لازم است.

3- نهادهای حمایتی و تامینی به گونه‌ای تقویت و اصلاح شوند که اولا به راحتی بتوانند جمعیت نیازمند را تحت پوشش قرار دهند و ثانیا میزان حمایت‌ها به اندازه‌ای باشد که امکان یک زندگی معمولی را برای نیازمندان فراهم کند.

4- دوره‌های مهارت‌آموزی توسط سازمان‌های متولی به گونه‌ای تقویت و ساماندهی شوند که امکان شرکت افراد متقاضی را فراهم کند و در عین حال مهارت‌هایی را به آنها بیاموزد که به واسطه آنها بتوانند ضروریات زندگی خود را تامین کنند.

5- نهادهای متولی امور فرهنگی، تلاشی سازمان یافته، علمی و دقیقی انجام دهند تا بتوانند نگرش مردم نسبت به مقوله تکدی‌گری و نحوه کمک رسانی به متکدیان را به گونه‌ای تغییر دهند که زمینه سودجویی و اخاذی در این قالب از میان برود و در عین حال مردم را به مشارکت نظام یافته در جهت کمک به نیازمندان ترغیب کند. در این خصوص ائمه جماعات و جمعه و صدا و سیمای جمهوری اسلامی می‌توانند تاثیرگذار باشند.

پایان پیام/

کد خبر 208803

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha