به گزارش خبرگزاری شبستان، اعضای کارگروه تخصصی کمیته فیلمسازان همایش «دور از سایه» طی نشستی در ابوموسی، با تاکید بر نقش نظارتی دولت در بدنه کلان سینما، بر سیاستگذاری اجرایی و مدیریتی سینما توسط سینماگران تاکید کردند و از مفهوم و مولفه های سینمای تجربی سخن به میان آوردند.
* سینما برای رسیدن به بلوغ نیازمند تجربه گری است
محمد درمنش کارگردان سینما و دبیر این کارگروه در بازتعریف سینمای تجربی گفت: سینمای تجربی، سینمایی است که به دنبال اجرای بستر، زبان و نگاهی تازه برای طرح مسائل خود می گردد و در عین حال تلاش می کند با جذب مخاطبان خاص خود به معنای واقعی کلام به سینمای آرمانی نزدیک شود.
وی در ادامه پیرامون خصوصیات سینمای تجربی آرمانی خاطرنشان کرد: حمایت از تولید یک اثر نباید معلول این مساله قرار گیرد که آن فیلم نخستین ساخته کارگردانش است یا چند دهمین آن، بلکه باید به این مهم توجه شود که ساخت آن اثر تا چه اندازه می تواند به عاملی برای به جلو راندن سینمای ایران تبدیل شود.
این کارگردان افزود: همچنین در بحث تولیدات ناب و آرمانی سینمای تجربی نباید از جذب مخاطب به عنوان بخش غیرقابل حذف چرخه اکران و تقویت اقتصادی سینما غافل شد، همچنین نباید از خاطر دور داشت که جذب مخاطب نیز نباید به مهمترین اولویت اینگونه سینمایی بدل شود.
درمنش با اشاره به آنکه سوژه های خاص برای شفاف سازی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی باید برای سینماگران صادق و نه سیاه نما تعریف شود تا آنها برای ثبت واقعیت های مستند دست به کار تولید آثار سینمایی بزنند، گفت: هر چند امکان اکران و عرضه آنها برای بازه زمانی کوتاه مدت مهیا نباشد، این سوژه ها به خودی خود ظرفیت بالایی برای تولید آثار ناب تجربی در بدنه تولیدات سینمایی را دارا هستند.
وی همچنین با تاکید بر این مساله که هیچ تردیدی در این زمینه وجود ندارد که سینما در مفهوم کلان خود برای رسیدن به بلوغ نیازمند تجربه گری است گفت: اما در ابتدا ما باید در فیلم تجربی به یک قوام و دوام قابل اعتنا برسیم و بعد به سراغ تحقق مسیر توسعه سینمای تجربی و سینمای داستانی گام برداریم.
* آثار سینمایی از رنگ هویتی ایرانی بی بهره هستند
حبیب کاوش سینماگر و سخنگوی شورای صنفی نمایش در این نشست با بیان آنکه تجربه اندوزی و کار تجربی در سینما را باید با هوشمندی سیاست گذاری کرد، گفت: سینمای تجربی باید در اختیار خبرگان این حرفه و استخوان خورد کرده های سینما قرار گیرد؛ آنچنانکه در تمام جهان رسم بر این است ولی ما در اینجا برداشت مان از سینمای تجربه، حمایت از اولین فیلم بلند یک کارگردان جوان است که بدون شک با این هدفگذاری به نتیجه مطلوب دست پیدا نخواهیم کرد.
وی خاطرنشان کرد: عامل اصلی که باعث به وجود آمدن آسیب شده، دخالت مستقیم دولت در امر سیاستگذاری در سینما است، در حالی که دولت وظیفه نظارتی دارد و سینما باید توسط فعالان این عرصه برنامه ریزی و هدایت شود.
کاوش با اشاره به گذشت بیش از سی سال از انقلاب اسلامی گفت: متاسفانه سینمای ما دچار عامی گرایی شده است و از اصالت و هویت ایرانی فاصله گرفته است، ما حتی امروز یک فیلم نداریم که به واسطه آن انقلاب اسلامی مان را برای جهانیان معرفی کنیم و این مساله فقر آثار سینمایی در تاریخ معاصر کشورمان نیز به وضوح قابل رصد است.
این کارگردان پیشکسوت با تاکید بر این مساله که نیاز، تجربه را به وجود می آورد گفت: اگر امروز به جایگاهی رسیده ایم که احساس می کنیم جنس تجربه گری در سینما باید بار دیگر تعریف شود، به این دلیل است که تاکنون نسبت به بسیاری از نیازهای اساسی مان نگاهی مقطعی داشته ایم و حالا که با آسیبی به نام هویت رو به رو هستیم به فکر کار بنیادین افتاده ایم.
* سیاست اصلی فیلم تجربی تسلط بر روح و جسم مخاطب است
در ادامه جهانگیر الماسی بازیگر پیشکسوت و کارگردان سینما با بیان آنکه مهمترین راه توسعه سینمای تجربی یافتن دریچه های تازه برای ارتباط پویا و موثر با مخاطبان اینگونه اثار است، گفت: در جهان معاصر توجه به زیبایی شناسی فیلم تجربی تمامی ساحت های زیبایی شناسی را دربر گرفته و از فرم روایت و موضوع که هنوز ما بر آن متمرکز هستیم، فاصله گرفته است.
وی خاطرنشان کرد: تسلط بر روح و جسم مخاطب، سیاست اصلی فیلم تجربی است اما تمرکز اغلب فیلمسازان تجربی ما تنها درگیر کردن ذهن مخاطب است و به ابعاد روحی و روانی اثر خود بی توجه هستند.
حسن آقاکریمی نیز با انتقاد از گردش مالی سینمای ایران که حتی یک دهم آموزشگاه های کنکور در کشور را نیز شامل نمی شود گفت: سینما پدیده ای منفک از سایر شقوق فرهنگی جامعه نیست و اگر ما خواستار توسعه سینمای تجربی و سایر گونه های آن هستیم، باید ابتدا به توسعه فرهنگی در کشور در مفهوم کلان آن متمرکز شویم.
وی گفت: مسیر توسعه سینمای تجربی با نظریه پردازی هموار نمی شود بلکه باید با مقتضیات و بضاعت سینمای جمهوری اسلامی ایران به ترسیم چشم اندازها و افق های پیش رو بپردازیم تا دستیابی به خواست ها و نیات امکان پذیر باشد.
* ساختارشکنی در سینمای تجربی باید مختص فرهنگ ایرانی باشد
احمد کاوری دیگر کارگردان حاضر در این نشست نیز گفت: جنس تجربه گری با اقتصاد نامطلوب سینماگران محقق نخواهد شد و امروز مهمترین هدف سینماگران تنها ماندن در این فضا و جریانات تولید به هر شکل ممکن است، در حالی که نفس تجربه گری به ذهنی آزاد، باز و لبریز از مطالعه نیازمند است.
وی خاطرنشان کرد: با تمام وجود اعتقاد دارم که راه برون رفت از بن بست گرفتار شده در بدنه سینمای داستانی تمسک به سینمای تجربی است، اما ارتقای فیلمسازان مهمترین شرط تولید آثار فاخر در این زمینه است که امروزه کمتر چنین ایده آل هایی را در آثار کارگردانان تجربی کشور شاهد هستیم.
پناه برخدا رضایی نیز با بیان آنکه هویت و بازگشت به اصل مضامین آمیخته با فرهنگ ایرانی رمز موفقیت در بدنه تولیدات تجربی و داستانی در عرصه سینمای کشور است، گفت: سینمای ایران نیازمند یک تعریف کلان منطبق با اصالت فرهنگ بومی است و در صورت تحقق این مهم می توانیم به تربیت سینماگرانی دست بزنیم که هویت تجربه گری ایرانی را در آثار خود مورد کنکاش قرار دهند.
وی یادآورد شد: ساختار شکنی مهمترین رکن دستیابی به شکل صحیحی از سینمای تجربی است، اما شکل ساختارشکنانه ما نیز باید منحصر و مختص فرهنگ خودمان باشد، نه آنکه تقلیدی از مولفه های سینمای تجربی غرب را در آثار ایرانی شاهد باشیم.
پایان پیام/
نظر شما