به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی سی و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر، هادی آفریده مستندساز در گفتگویی در خصوص جشنواره فجر ضمن اشاره به اهمیت بخش بینالملل جشنوارهها بیان داشت: این راهکاری است برای معتبر کردن کلاس یک جشنواره در جایگاه بینالمللی؛ وقتی مدیریت یک جشنواره برای مطرح کردن جشنوارهاش به انتخاب بهترینها دست میزند، هم در جذب مخاطبین جشنواره گام برداشته و هم تلاش میکند اعتماد فیلمسازان را به جشنواره جذب کند.
وی افزود: جشنوارههایی همیشه در این مسیر موفق هستند که سینما و اهالی سینما را خوب میشناسند و فقط در ایام برگزاری یک جشنواره سراغ هنرمندان نمیروند. یک جشنواره موفق باید ساز وکاری علمی و تعریف شده داشته باشد که در طول مثلا دو دهه برگزاری بر همان اساس پیش رفته باشد و بلد باشد در طول سال با حمایت از سینماگران آنها را یاری کند تا به وقت جشنواره سینماگران نیز نقش خود را به خوبی ایفا کنند.
کارگردان فیلم مستند «پرده خوانی» در خصوص انتظاراتش از یک جشنواره بیان داشت: در سینما از کسی انتظار هیچ چیزی را ندارم، اما تمایل دارم وقتی در یک جشنواره حالا در هر جشنوارهای در هر جای دنیا که باشد با هر ِتم و هدفی که برگزار میشود، با احترام به درک تماشاگر و مردم دست به انتخاب آثار بزنند و فیلمهایی که نمایش میدهند، تجربههای جدیدی برای سینما و زندگی به مخاطبین انتقال بدهد. این تجربهها در نوع نگاه هنرمندانه یک اثر حتی میتواند نمود پیدا کند و جایگاه و سطح فکر مخاطب جشنواره ای را بالا ببرد.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: یادمان باشد جشنواره ها شاید خیلی هم مهم نباشند. جشنوارهها به نظر من یک ویترین هستند. در ویترین ما نباید جنس بُنجُل نمایش بدهیم. طبیعتا بهترین ها باید حضور داشته باشند و بازی باید بازی بزگان باشد. این بزرگان منظورم فقط پیشکسوتان نیستند. حتما یک جوان خوشفکر با نگاه تازه و حتی تجربه گرا که دست به روایتی جذاب از زندگی زده هم کار بزرگی کرده و او هم از بزرگان میتواند باشد.
کارگردان فیلم«کودکی رنگ پریده» در خصوص بازار جشنواره فیلم فجر بیان داشت: در جشنوارههای معتبر جهانی بیشتر نگاه به همین بازار هاست تا اکران فیلمها یا فضاسازیهای هنرمندان روی فرش قرمز! اتفاق واقعی در یک جشنواره واقعی در پشت صحنه آن جشنواره میافتد. در این بازارهاست که دفاتر به معرفی آثارشان میپردازند و جشنوارههای هنری یا تجاری در میان همین غرفهها و کاتالوگهای فیلمهاست که خوراک جشنوارهها و تلویزیونهایشان را جستجو میکنند.
وی ضمن اشاره به تخصصی بودن بحث بازاریابی فیلم گفت: این مسله تا آنجای که من شنیدم تخصص بسیار پیچیدهای است که بیشتر هم در بخش های خصوصی حمایت و مدیریت می شود چون نیاز به یک زیبایی شناسی و یک حوصله خاصی دارد و نقش این دفاتر پخش فیلم خیلی مهمتر از تهیه کنندگان است. اصولا فکر می کنم این علم و هنریست که در هم یکی شده است.
این کارگردان جوان در خصوص برگزاری نشست فیلمسازان کشورهای جنبش عدم تعهد هم زمان با جشنواره فجر در تهران بیان داشت: هر رویدادی که فرهنگ و هنر این سرزمین را در عرصه جهانی معرفی کند کار ارزشمندی ست و باید از فرصت ها استفاده کرد. امیدوارم این اتفاق خروجی مثبتی برای سینما داشته باشد.
هادی آفریده ضمن اشاره به نقش جشنواره فجر در عرصه فیلمسازی اظهار داشت: این جشنواره در چارچوب تعریف شده خودش بیش از سه دهه برگزار شده و نباید جشنواره نگران تاثیر اختلافات موجود بر خود باشد بلکه باید جشنواره کمک کند تا اختلافات حل شود.
وی افزود: چون جشنواره توسط سازمان سینمایی و دولت حمایت و برگزار میشود، پس بهتر است مشکلات را دولت هم بیایید و هر چه زودترحل و فصل کند یا کاری کنند که به وجود نیاید تا سینماگران بجای درگیری به خلق آثار هنری شان بپردازند.
هادی آفریده جشنواره فجر را محلی برای همدلی فیلمسازان دانست و بیان داشت: هر رویدادی که به شأن فرهنگی و انسانی هنرمندان و اصولا انسانها احترام بگذارد و اجازه دهد همه هنرمندان با سلایق و تفکرات مختلف به ارائه آثارشان بپردازند حتما به همدلی اهالی سینما کمک میکند. امیدوارم جشنواره فجر هم با این نگاه به سمت سینماگران برود و این فرصت را به سلیقههای مختلف هنری و فکری برای مطرح شدنشان بدهد.
وی ضمن اهمیت توجه به هنری بودن فیلمها در جشنواره فجر بیان دشت: چیزی که معیار سنجش بشر است لیاقت افراد و کارایی آنان است و این بازیها و فرهنگ غیرتی روی نامها فقط در اینجا وجود دارد. مِلاک هر جشنواره معتبری در جهان هنر است نه چیز دیگر.
این مستندساز ضمن اشاره به حضور فیلمهایش در چند دوره از جشنواره فجر بیان داشت: من در دورههای مختلف جشنواره فیلم فجر با آثار مستندم حضور داشتم، ولی خیلی به این شکل غیرکارشناسانه انتخاب و نمایش مستندها در جشنواره موافق نیستم. فضای جشنواره فیلم فجر بیشتر به سمت فیلم های بلند تجاری گیشهپسند در این چند سال اخیر سمت و سو گرفته تا یک جریانسازی فرهنگی. در همه جای دنیا مخاطب جشنوارهها را بیشتر هنرمندان و دانشجویان تشکیل میدهند.
وی افزود: هنرمندان، جوانان و دانشجویان علاقهمند به سینمای خلاق هستند. اینجا برای سینمای مستند کمترین تبلیغ وجود دارد و سانسهای نمایش فیلمها پرت و در سالهای گذشته سینمای نمایش این آثار کوچک و بد کیفیت بود. حتی ستاد جشنواره مستندها را در سالن خبرنگاران و منتقدین نمایش نمیدهد و کارها را نقد و بررسی نمی کنند. و اینکه در همه جهان وقتی یک جشنواره مدعی است که در کلاس جهانی دارد برگزار می شود باید مستندها و فیلم های کوتاه و تجربی را در تایم ها و فرمت های مختلف بپذیرند که در اینجا برای اینکه کارخودشان را راحت بکنند فقط مستندهای سینمایی را می خواهند نمایش دهند چون تعداد تولید مستند بلند در ایران بسیار کم تر از تایم های نیمه بلند وکوتاه است.
این کارگردان بیان داشت: من و بیشتر همکاران مستندسازم مایل هستیم که در جشنواره فجر با آثارمان حضور داشته باشیم و جشنواره هم باید مایل باشد تا همه نگاه ها و تایم های فیلم مستند را بپذیرد.
وی در ادامه با اشاره به سینمای مستند به عنوان یک گنجینه برای سینمای ایران بیان داشت: سینمای مستند ایران یک سرمایه بزرگ ملی فرهنگی است که اگر به آن توجه شود و مورد حمایت واقعی قرار بگیرد حکم بُنچاق این مملکت را دارد. میتوانند با باز کردن فضا در جشنواره فیلم فجر و دیگر جشنواره های داخلی پویایی برای نمایش جشنواره ای این آثار را برگردانند.
وی افزود: باید تلاش کرد فیلمهای مستند شأن و جایگاه واقعیشان را در جشنواره پیدا کنند و با همکاری جامعه مستندساز به سینمای مستند رونق ببخشند. ببینید ما داریم درباره هنر و فرهنگ محض حرف میزنیم. در سینمای مستند مسئله گیشه و سوپراستار مطرح نیست. این فرهنگ و هنر ملیمان است که مطرح است. خواهش میکنم مدیرانی که این را میخوانند در نظر بگیرند که اگر قرار باشد در جهان با محصولی فرهنگی حضوری فرهنگی و هنرمندانه داشته باشیم، این سینمای مستند ایران است که میتواند این کار را بکند.
وی در خصوص بهبود وضعیت بخش مستند جشنواره فجر به بیان پیشنهاداتی پرداخت و اظهار داشت: جشنواره فجر می تواند در بخش مستند حتی با اختصاص یک صندوق حمایتی برای تولید فیلم مستند به سینمای فقیر مستند ایران هم کمک کند. امروز مشکل نبود بودجه و نبود حمایت واقعی مستندسازان برجسته را خانه نشین و جوانان را نا امید کرده و شاید جشنواره بزرگی مثل فیلم فجر بتواند جریان سازی کند و این نگاه در حاشیه به سینمای مستند را تغییر دهد. و من این پتانسیل فرهنگی و حمایتی را در چارچوب جشنواره فجر می بینم که باید گنجانده شود.
این مستند ساز ضمن اشاره به بخش مواد تبلیغاتی جشنواره فجر بیان داشت: درباره اینکه بهترین آنونس جایزه بگیرد موافق هستم،. اما درباره عکس و پوستر فکر می کنم مسئله یک جشنواره فیلم نیست. در ایران و جهان جشنواره های زیادی برای عکاسان و گرافیست ها وجود دارد که اینها شاید باید آنجا داوری و تخصصی تر و با حوصله بیشتری عرض یابی شوند نه در یک جشنواره سینمایی.
هادی آفریده برگزاری جشنواره فجر را در شهرستان مثبت دانست و گفت: یکی از راه های آشتی جامعه ایران با سینما همین است که جشنواره ها از پایتخت بیرون بروند و مردم دیگر استانها نیز به مانند تهرانی در جریان و روند برگزاری رویدادهای فرهنگی قرار بگیرند. هر گامی که به نزدیکی مردم و سینما کمک کند ارزشمند است و این هم یکی از شیوه ها می تواند باشد.
وی در پایان ورود سیستم دیجیتال را تحت شرایطی خوب دانست و بیان داشت: امیدوارم این اتفاق هوشمندانه اجرا شود و به دلیل کسری بودجه نباشد. سینمای دیجیتال یک پدیده پیچیده است. علم دیجیتال و تکنیک و علوم کار کردن با ابزارهای دیجیتال متاسفانه هنوز کامل برای ما در تعریف نشده است.
وی افزود: اولا سینماهایمان هم باید با این سیستم های دیجیتال سازگار باشند از نظر مهندسی روی این کار باید هنوز کار کنیم تا آگاهی مان را بالا ببریم. فکر می کنم کار و سرعت عمل را تکنولوژی دیجیتال برای جشنواره بالا ببرد اما احتمال اینکه مشکلات فنی بسیاری پیش بیاید و با مسائل جدیدی در این باره برخورد کنیم که سینمای ایران را به چالش بکشد بالا است. البته باید بپذیرم که دیر یا زود باید به این سمت دیجیتال شدن سینما هم حرکت می کردیم. امیدوارم حالا که کلید این کار خورده آگاهانه انجام شود.
پایان پیام/
نظر شما