سقوط مبارک و نقشه های جدید صهیونیستها

به گزارش خبرگزاری شبستان، در میان تمام امتیازهایی که رژیم صهیونیستی آرزو داشت از دولت حسنی مبارک عایدش شود، مالکیت رودخانه نیل و به دست گیری کنترل کانال سوئز بود.
رود نیل با طول تقریبی شش هزار ششصد و هفتاد و یک کیلومتری از دریای مدیترانه سرچشمه می گیرد و سرزمین خشک مصر را به یکی از حاصلخیز ترین زمین های منطقه تبدیل کرده است.
95 درصد مصری ها از جمعیت 85 میلیون نفری از این رودخانه به طور مستقیم و غیر مستقیم بهره می برند.
کشورهای سودان،اتیوپی،کنیا،اوگاندا،کونگو،برونوئیرواندا و تانزانیا در کنار کشور مصر از رود نیل بهره مند هستند در حالیکه اختیار این رود به دست دولت مصر است.
اما این روزها سرنگونی مبارک و تشنج در کشورهای عربی مشترک المنافع در رود نیل چون کشور سودان چشمان طماع رژیم صهیونیستی را بیش از هر زمان دیگری معطوف این منطقه کرده و این رژیم را در دنیایی از رویاهای بی پایان درباره حکمیت بر این رود و به خصوص کانال پردر آمد سوئز غرق کرده است.
مصر و سودان کشورهایی هستند که می توانند از 80 درصد آب رود نیل بهره ببرند و وجود ناآرامی ها در این کشورها یکی از عواملی است که سرنوشت این رود را در هاله ای از ابهام قرار می دهد.
برای بهره مندی از منافع رود نیل تلاش رژیم صهونیستی به سالها پیش یعنی به سالهای 1987 بر می گردد و این طمع کاری تا دولت مبارک به طول انجامید تا جاییگه رژیم صهیونیستی یکی از اهداف خود از مصالحه با مصر را در رسیدن به منافع رود نیل و کانال سوئز تعریف کرده بود.
تاثیر به سزایی رود نیل بر کشورهایی است که در پایین این رود واقع شده اند و رژیم صهیونیستی از جمله مواردی است که در بهره جستن از منافع آبی نیل همواره به دنبال تاییدات دولت مبارک بود.
این ارتباط بیشتر جنبه های اقتصادی را برای رژیم صهیونیستی سبب می شد تا جنبه های سیاسی و نظامی چراکه رژیم صهیونیستی دهها طرح را در سودان جنوبی تغذیه مالی می کرد که منتهی به برداشت سرمایه های زیادی از رود نیل می شد.
همچنین رژیم صهیونیستی گذر ارتش آمریکا را از طریق کانال سوئز به سمت خاورمیانه تسهیل و تامین مالی می کرد.
با دیداری که آویگدور لیبرمن، وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی در دیدار با سران کشورهای اتیوپی، کنیا و اوگاندا در سپتامبر 2009 نشان داد که رود نیل ابزاری است که این رژیم با اتصال به آن در پی یافتن منافع زیادی در منطقه است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، دولت مبارک منافع رود نیل را تنها به نفع خود و نه برای کشاورزان و روستاییان فقیر منطقه به کار می گرفت و زمین های کشاورزی رود نیل در دوره هایی از 40 تا 99 سال به روستاییان با هزینه های بالا اجاره داده می شد و محصولات برداشت شده به نفع قدرت های بالای سیاسی مصر به سایر کشورها صادر می شد.