صهونیست ها تا چه اندازه در تنگنا قرار دارند؟

به گزارش خبرگزاری شبستان ، توماس فریدمن،نویسنده روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز که مانند دیگر روزنامه های آمریکایی رویکردی حمایتگرانه از رژیم صهیونیستی و مواضع آن دارد و همواره از قول دولتمردان آمریکایی اشاره می کند که واشنگتن حامی پروپا قرص امنیت اسراییل در برابر دشمنان این رژیم جعلی است در گزارشی به تجربه این روزهای صهیونیست ها در زمانی که موجی از بیداری اسلامی در کشورهای عربی به وجود آمده پرداخته است.
فریدمن در یادداشت خود به نوعی بر ادعاهای رژیم صهیونیستی مبنی بر اینکه این رژیم از سوی همسایگانش در خطر و تهدید قرار داد و باید از خود دفاع کند صحه می گذارد.
این روزنامه نگار آمریکایی نوشته خود را با تیترهایی از روزنامه اسراییلی اورشلیم پست آغاز می کند که همگی اختصاص به اخبار مربوط به لبنان،مصر،غزه و سوریه دارد.
وی می نویسد:تجربه کامل رژیم صهیونیستی در این روزها یک آزمایش علمی سیاسی زنده است. اینکه رژیم صهیونیستی چگونه می تواند با چهار منطقه در مرزهای خود که همگی مسلح به موشک هستند برخورد کند .
این تجربه که می تواند ارتباط مستقیم با مسئله همیشگی صلح اسراییل و فلسطین داشته باشد در حال حاضر همه فکر مقامات رژیم صهیونیستی و حامیان آن را به خود مشغول کرده است و آنقدر در ساختار ذهنی یهودیان رخنه کرده که که اگر کسی می خواهد قدرت را در این رژیم به دست بگیرد و یا حتی یک روزنامه نگار یا دیپلمات شود هر اسراییلی این سوال را از او دارد که «آیا می دانی من در چه همسایگی ای زندگی می کنم ؟»
در حقیقت مهم ترین اختلاف سیاسی امروز در رژیم صهیونیستی نگرش نسبت به این مسئله است:اگر قبول دارید که اسراییل در منطقه ای زندگی می کند که که هیچ رحمی برای ضعفا وجود ندارد انتظار چگونه عکس العملی را از آن داریم ؟
در اینجا دو مکتب فکری مهم وجود دارد که تبیین کننده این مسئله بسیار مهم برای اسراییلی ها است.
یکی مکتب بنیامین نتانیاهو،نخست وزیر کنونی رژیم صهیونیستی است که شامل «جنگ طلب های ایدئولوژیک » است.
این افراد در پاسخ به این پرسش که «آیا می دانید ما در کجا زندگی می کنیم؟» می گویند:وضعیت ما بدتر از آن است که فکر می کنیم.
نتیانیاهو همه تهدیدهای ممکن برای رژیم صهیونیستی را بر می شمارد و اعتقاد دارد که اسراییل تا کنون اقدامی نکرده و پس از ساین هم نمی تواند کاری برای کم کردن نفرت اعراب از رژیم صهیونیستی انجام دهد.
گروه جنگ طلب های ایدئولوژیک همچنین حامی کنترل دائم رژیم صهیونیستی بر کرانه باختری و بیت المقدس به دلایل ملی –مذهبی هستند.
به نوشته فریدمن دومین مکتب فکری مکتب اسحاق رابین،نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی که لئون ویسلتیر،نویسنده اسراییلی آن رابستر صلح می داند.
رابین در وهله اول دقیقا مانند نتانیاهو فکر می کند و معتقد است که اسراییل در یک همسایگی خطرناک زندگی می کند و اینکه به اصطلاح او «دولت یهودی» در اینجا مورد استقبال هیچکس قرار نمی گیرد.
اما رابین در اینجا متوقف نمی شود . او همچنین معتقد است که اسراییل بسیار قدرتمند است و بنابراین باید از قدرت خود استفاده کند تا از تبدیل شدن به یک پادگان و حکومت همیشگی بر میلیون ها فلسطینی اجتناب کند.
در این مکتب اعتقاد بر این است که بر هر رهبر اسراییلی واجب است بارها و بارها از خلاقیت استفاده کند تا ببیند آیا رژیم صهیونیستی می تواند یک همراه فلسطینی برای ایجاد یک صلح ایمن پیدا کند و برای همیشه از جنگ داخلی و خارجی دوری کند.
به اعتقاد رابین در بهترین حالت فلسطینی ها با همراهی اسراییل را شگفت زده می کنند و در بدترین حالت رژیم صهیونیستی دارای برگ برنده اخلاقی در جنگ دائم با فلسطینی ها است.
اما امروز نه تنها کمپین صلح اسراییل مرده است بلکه برخی افراد مانند ایهود باراک،وزیر جنگ جنگ رژیم صهیونیستی که بیش از بقیه با صلح موافق بود از کار کناره گرفته است.
فریدمن می نویسد:من روزی با باراک در اتاقش نشسته بودم و او به من گفت که ما باید واقعت هایی مانند گسترش اسلام سیاسی در اطراف خود را مورد توجه قرار دهیم.
به گفته فریدمن او معتقد است که جهان پر از خطر است اما این به معنای آن نیست که شما مسئولیتی برای انجام اقدامی در این باره ندارید .