عمرانی معلم اخلاق بود/سلامت زبان، غزل های خلیل را ماندگار کرد

عباس محمدی کلهر روش زندگی خلیل عمرانی روشی بر مبنای ساده زیستی بود و از منش او در برخورد با دیگران و از محتوای شعرش می توان به جایگاه این شاعر پی برد.

عباس محمدی کلهر، کارشناس ادبی هنری نهاد رهبری در دانشگاه‌ها ضمن تسلیت به مناسبت درگذشت خلیل عمرانی شاعر انقلاب به خبرنگار شبستان، گفت: جایگاه خلیل عمرانی با توجه به محتوای آثارش در عرصه شعر انقلاب اسلامی جایگاهی مشخص و با اهمیت است.

 

وی افزود: از زاویه دیگر می‌توان با توجه به روش زندگی خلیل عمرانی که به مفهوم واقعی به شیوه معلمی زندگی می‌کرد و همچنین عشق او به مقام معظم رهبری و منش‌اش در برخورد با دیگران جایگاه او را تشخیص داد.

 

محمدی کلهر با بیان اینکه عمرانی به مفهوم واقعی معلم اخلاق بود، خاطرنشان کرد: شعر او از چند جنبه قابل بررسی است، مهم‌ترین شاخصه غزل های عمرانی محتوا، دومین شاخصه موفقیت او سلامت زبان اوست، برخورد او با زبان موجب شده، غزل هایش سالم و بسیار پاک و عاشقانه باشد.

 

وی در ادامه اضافه کرد: همه زندگی خودم را در محضر استاد خلیل عمرانی شاگردی کرده‌ام و همیشه شعرهایی را که می‌نوشتم نخست برای او می‌خواندم اما در روزهایی که او در کما بود شعری را برای او نوشتم که متأسفانه از نظر بکارگیری رکن‌های عریضی دچار مشکل بود و از آنجایی که استاد دیگر نمی‌توانست ایرادهای مرا بگیرد من این شعر را با همان حال منتشر کردم و این یکی از بدترین خاطرات من است.

 

این شاعر در پایان،گفت: خلیل عمرانی همواره زحمات بسیاری را برای تربیت شاگردان خود و برای خوب انجام دادن مسئولیت‌هایش  متحمل می شد و این  مسله او را دچار پیری زودرس کرد و امیدوارم قدر زحمات این شاعر انقلابی و مومن حفظ شود.

 

خلیل عمرانی اوایل آذرماه که به دلیل شوک ناشی از دیالیز دچار کمبود اکسیژن در مغز شد و به کما رفت، صبح امروز درگذشت.

وی متخلص به‌ «پژمان» در سال 1343 در روستای‌ لمبدان شهرستان دیر به دنیا آمد. در سال 1372، پس از اخذ لیسانس ادبیات فارسی دبیر دبیرستان آیت‌الله طالقانی‌ بندر دیر شد و یک سال بعد، معاونت فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی را به عهده گرفت. در سال 1376 به تهران آمد و ضمن‌ فعالیت‌های فرهنگی به تدریس‌ ادبیات در اسلامشهر پرداخت و از سال 1378 کارشناس فعالیت‌های‌ ادبی ادارهء کل آموزش و پرورش‌ تهران شد.

وی یکی از غزل‌سرایان و مثنوی‌سرایان پس از انقلاب است و از جمله آثار منتشر شده وی می‌توان به "ترنم حضور"، "مروارید فراموش(گزیدهء غزل‌ها)1376"، "ساعت به وقت شرعی دریا (مجموعهء غزل)1380 "، "گزینه ادبیات معاصر"، "دلمویه‌های بم" و گزیدهء شعرها(مجموعه نیستان)1380 اشاره کرد.
 

 

پایان پیام/ 

کد خبر 203146

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha