به گزارش خبرگزاری شبستان، همزمان با هشدار واشنگتن در مورد استفاده دمشق از سلاح شیمیایی علیه مخالفان، دیگر کشورها و سازمان های غربی نیز در این خصوص واکنش نشان داده و مدعی شدند به کار گیری سلاح شیمیایی علیه مخالفان نظام سوریه اقدام غیرقانونی بوده و موجب عکس العمل بین المللی خواهد شد.
پس از کاخ سفید و همپیمانان اروپایی اش، نوبت «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل بود تا طی گفتگویی تلفنی با دبیرکل سازمان منع استفاده از سلاحهای شیمیایی در مورد سلاحهای شیمیایی سوریه ابراز نگرانی کند.
با نگاهی کوتاه به پیشینه این ادعا می توان متوجه سناریوی جدید اتحاد غربی-عربی علیه نظام سوریه شد. دشمنان سوریه پس از آنکه خود را در تلاش برای سرنگونی نظام این کشور از طریق تسلیح گروههای مخالف ناتوان دیده و دستشان در شورای امنیت نیز برای تصویب قطعنامه های ضدسوری خالی ماند، اکنون به فکر راه چاره دیگری افتاده اند.
سناریوی سلاحهای شیمیایی جدیدترین راه حلی است که از کیسه دشمنان سوریه و اصولا مقاومت اسلامی بیرون آمده تا به بهانه ای برای اعمال فشار بیشتر به این کشور و همراه کردن افکار عمومی علیه آن تبدیل شود.
ادعای استفاده از سلاحهای شیمیایی توسط دمشق در حالی ورد زبان غرب شده که مقامات سوریه ای بارها ضمن تکذیب آن اعلام کرده اند تحت هیچ شرایطی از این سلاحها علیه مردم خود استفاده نخواهند کرد. این مسئله آنقدر واضح و آشکار است که گاهی مقامات غربی نیز بصورت تلویحی به آن اعتراف می کنند.
موضوع دیگری که در توجیهات آمریکا و همپیمانان اروپایی اش برای اقدامات پیشگیرانه از حملات شیمیایی سوریه نظیر استقرار سامانه موشکی پاتریوت در مرز ترکیه دیده می شود، نگرانی از دستیابی مخالفان اسد به این سلاحها و انجام حملات موشکی به منافع غرب از جمله رژیم صهیونیستی است.
مضحک بودن این ادعا نیز در همان ابتدای امر به خوبی روشن می شود، اگر غربی ها از قدرت گرفتن مخالفان اسد می هراسند چرا با دادن انواع سلاحها و پشتیبانی همه جانبه، آنها را به جنگ با ارتش سوریه فرستاده اند؟ آیا امکان دارد غربی ها مخالفانی را تجهیز کنند که در آینده علیه خود آنها در منطقه دست به اقدامات نظامی بزنند؟ این مسئله با توجه به ویژگی سناریونویسی و نسخه پیچی غربی ها برای مسائل خاورمیانه بعید به نظر می رسد.
بنا بر این طرح مسئله سلاحهای شیمیایی سوریه و تبلیغات گسترده رسانه ای و سیاسی علیه این کشور تنها یک هدف را دنبال می کند و آن همراه ساختن افکار عمومی جهان با سیاستهای ضدسوری غربی-عربی و نیز دستاویز قرار دادن این مسئله در نهادهای بین المللی برای اعمال فشارهای بیشتر به نظام سوریه است.
هر چند به نظر می رسد این اقدام نیز مانند تلاش های پیشین دشمنان سوریه در گسترش بحران و جستجوی راهی برای مداخله در مسائل داخلی این کشور بی نتیجه بماند. با این حال بهانه جویی اخیر غربی ها در مورد سلاحهای شیمیایی سوریه و برگزار کردن نشستهای پی در پی توسط مقامات ناتو و نیز تکرار تهدیدهای توخالی آنها نشان دهنده اوج خشم غرب از قدرت مقابله نظام سوریه با این بحران بوده و به عنوان مرهمی برای زخم دیرین محور مقاومت بر پیکر اشغالگری است.
نظر شما