گزیده سرمقاله‌های امروز برخی از روزنامه‌های کشور

به گزارش خبرگزاری شبستان، گزیده سرمقاله های امروز 18 آذر به شرح زیر است:

کیهان:

روزنامه کیهان در یادداشت امروز خود با عنوان بحران کاتالیزور می خواهد محمد ایمانی به تحلیل بحران سوریه و مصر پرداخته است در بخشی از آن می خوانیم:

سوریه و مصر، دو کشور در شمال و جنوب مرزهای فلسطین اشغالی، شرایطی آمیخته با التهاب را سپری می کنند. ظاهرا صورت اتفاقات در سوریه و مصر متفاوت است اما در باطن این دو وضعیت، 2 روی یک سکه هستند. آقای محمد مرسی در ماجرای سوریه، جایی ایستاد که آمریکا و عربستان و قطر ایستاده بودند. او حکومت سوریه را تخطئه کرد و درباره نقش مداخلات خارجی در تکوین و تداوم بحران هیچ نگفت. مرسی اما در پنجمین ماه ریاست جمهوری، با تجارب قابل توجهی روبروست. اولین رئیس جمهور پس از انقلاب ژانویه 2010 اکنون برخی حقایق را در آشوب های قاهره می بیند و در برنامه زنده تلویزیونی می گوید «عده ای پول و سلاح گرفته اند تا به مردم حمله کنند و آرامش و ثبات را در مصر به هم بریزند.» اینکه محمد مرسی در ماجرای سوریه، بازی آمریکا و عربستان و قطر را خورده و علیه حاکمیت سوریه سخن گفته باشد، مانع از آن نیست که محور ارتجاع، بازی مشابهی را علیه دولت جدید مصر پیاده نکند. هرچه باشد مصر نیز مانند سوریه، همسایه رژیم اشغالگر قدس و در حال فاصله گرفتن از رژیم آمریکایی سابق (مبارک) است.

رسالت:

روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان باد آمریکایی ها را خالی کنیم !به محمد کاظم انبارلویی به تحلیل شکار پهباد امریکایی پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:
شکار دومین پهپاد آمریکایی به خبر اول رسانه های جهان تبدیل شد. آمریکاییها اول حاضر نبودند چنین شکستی را به رسمیت بشناسند ولذا گفتند ما پهپادهای خود را شماره کرده‌ایم چیزی از آن کم نشده است . اما پس از دو روز مجبور شدند اعتراف کنند پهپاد شکار شده توسط رزمندگان جوان ایرانی ساخت آمریکا بوده است . جرج لیتل سخنگوی رسمی پنتاگون پنج‌شنبه گذشته مجبور شد بگوید: " پهپادی که ایران می‌گوید آن را شکار کرده ساخت آمریکا و همان پهپاد اسکن ایگل است.

تهران امروز:

روزنامه تهران امروز در سرمقاله امروز خود با عنوان راز بحران سازی غرب درمصر به قلم حسن هانی‌زاده به تحلیل بحران داخلی مصر پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:

 تشدید بحران داخلی مصر که 7 کشته و700 مجروح به همراه داشته در چارچوب یک سناریوی خطرناک آمریکا وغرب برای ناکار آمد جلوه دادن دولت اسلامگرای محمد مرسی قابل ارزیابی است. این بحران زمانی آغاز شد که محمد مرسی رئیس‌جمهوری مصر با استفاده ازاختیارات خود در پیش‌نویس قانون اساسی جدید مصر، دادستان کل سابق مصر را بر کنار و «طلعت ابراهیم عبدالله» یکی از وابستگان به جنبش اخوان‌المسلمین مصر را به عنوان دادستان جدید این کشورتعیین کرد. تعیین دادستان کل مصر از سوی رئیس‌جمهوری این کشور تحت فشار مردمی صورت گرفت زیرا دادستان سابق مصر جزو عوامل رژیم گذشته تلقی می‌شد. دادستان سابق مصر شمار زیادی ازعوامل رژیم حسنی مبارک را از اتهامات وارده تبرئه کرده که این امر نارضایتی عمومی‌را به‌دنبال داشت. از سوی دیگر وجود ماده 2 در قانون اساسی مصر که اسلام را منبع اصلی قانون‌گذاری تلقی می‌کند این بهانه را به دست سکولارها و لیبرال‌ها داد تا نیروهای خود را به میدان التحریر قاهره فرابخوانند.
جمهوری اسلامی:

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان تأخیر بودجه 92 زیان‌بارتر از همیشه به تحلیل تاخیر بودجه و اثرات آن پرداخته است که در بخشی از آن می خوانیم:

لایحه بودجه سال 92 همانگونه که پیش‌بینی می‌شد در موعد مقرر به مجلس شورای اسلامی ارائه نشد و آن چنان که از شواهد و قرائن نیز پیدا است نباید امیدوار بود که دولت به وظیفه قانونی خود در تقدیم بودجه به مجلس در آینده نزدیک عمل کند! تأخیر در ارائه لایحه بودجه به مجلس البته و متأسفانه طی سال‌های اخیر برای دولت به یک رویه تبدیل شده است، چنانکه بالاترین رکوردها در تأخیر ارائه بودجه متعلق به دولت‌های نهم و دهم است. تأخیری که در سال‌های ابتدایی دهه هشتاد نهایتاً بیشتر از 17 روز پس از موعد قانونی 15 آذر ماه نمی‌شد در مورد لوایح بودجه سال‌های 88، 90 و 91 از مرز 50 روز نیز عبور کرد. از این رو اصلاً بعید نخواهد بود اگر دولت دهم در آخرین سالی که لایحه بودجه ارائه می‌کند، قصد رکوردشکنی جدیدی داشته باشد تا حال که قرار نیست بخش عمده‌ای از بودجه سال 92 در دوره فعالیت این دولت مورد استفاده قرار گیرد، کمترین دغدغه را برای ارائه، بررسی و تصویب به موقع آن از خود نشان دهد.
در این میان به نظر نمی‌رسد نمایندگان هم بتوانند عکس العمل جدی و خاصی در قبال این رفتار دولت از خود نشان دهند چرا که در مورد لایحه بودجه سال 91 نیز که دولت آن را با 53 روز تأخیر در اواسط زمستان سال 90 راهی مجلس کرد و برای نخستین بار طی دو دهه اخیر مجلس مجبور به تصویب بودجه چند دوازدهم شد، اقدام خاصی از سوی نمایندگان مجلس انجام نگرفت و عکس العمل‌ها تنها به چند مصاحبه و سخنرانی خلاصه شد.

پایان پیام/