خبرگزاری شبستان: سیاه پوشی شیعیان در عزای آل الله، خاصه سالار شهیدان، حسین بن علی(ع)، در دوران غیبت نیز به مثابه رسمی عام و رایج ادامه یافت و شواهد این امر در تاریخ و ادب شیعی(به ویژه در مراثی پرسوز و گداز عاشورا) فراوان است.
15.در منطقه اُندُلس (اسپانیای اسلامی)، به روزگار حاکمیت امویان(در قرون وسطی) و حتی تا یک قرن پس از سقوط آن سلسله، هنگام عزا از لباس سفید استفاده می شده و رنگ سیاه نشان عزا بوده است. در عین حال جالب است بدانیم که در میان شیعیان آن دیار، رنگ سیاه در همان روزگار "عنوان حسرة" یعنی نشان حزن و اندوه بوده است!
ابوالبحر صفوان بن ادریس تجیبی مرسی(متوفی 598م) شاعر مشهور شیعی اندلس قصیده سوزناکی در رثای حضرت سیدالشهدا(ع) دارد که به نوشته لسان الدین ابن خطیب (از اعلام قرن 8 هجری) شهرتی بسیار داشته و نوحه خوانان در اندلس و دیار مغرب(مراکش و...) آن را می خوانده اند.(1)
در این قصیده، ضمن اعلام ضجه و نوحه مکه و مدینه و رکن و مقام و زمزم و صفا و روضه و منبر بر شهیدان کربلا(ع) خاطرنشان شده است که بر حجر الاسود نیز- که بوسه گاه مومنان است- آثار حزن و اندوه هویداست؛ نمی بینی که رنگش سیاه است؟
و بالحجر الملثوم عنوان حسرة ألست تراه و هو اسود اسحم؟!
بخشی از قصیده مزبور را با هم می خوانیم:
سلام کأزهار الربی یتنسّم علی منزل منه الهدی یتعلّم
علی مصرع الفاطمیّن غیّبت لأوجههم فیه بدور و انجم...
علی کربلا لا أخلف الغیث کربلا والّا فأنّ الدمع اندی و اکرم
مصارع ضجّت یثرب لمصابها و ناح علیهنّ الحطیم و زمزم
و مکة و الأستار و الرکن و صفا و موقف جمع و المقام المعظم
و بالحجر الملثوم عنوان حسرة ألست تراه و هو اسود اسحم
و روضة مولانا النبی محمد تبدّی علیه الثّکل یوم تخرّم
و منبره العلوی الجذع أعولا علیهم عویلاً بالضمائر یفهم(2)
پی نوشت:
1.اعلام الأعلام فی من بویع بالخلافة قبل الاعلام، لسان الدین بن خطیب نسخه خطی در دانشگاه قرویین، شهر فاس، صص37-38
2.ادب الطف
پایان پیام/
نظر شما