خبرگزاری شبستان: پنج شنبه گذشته روزی مهم در تاریخ فلسطین بود. در این روز پس از پیروزی شیرین مقاومت در غزه، مردم فلسطین پذیرش فلسطین به عنوان یک کشور را در سازمان ملل جشن گرفتند. سرانجام پس از مدتها کش و قوس، سازمان ملل متحد به ارتقای وضعیت فلسطین در این سازمان به "کشور غیرعضو ناظر" رأی مثبت داد. فلسطین توانست با به دست آوردن اکثریت آرای اعضای مجمع عمومی سازمان ملل، جایگاه خود را از "موجودیت مستقل" به "دولت غیرعضو ناظر" بالا برد. این امر به طور ضمنی به معنای به رسمیت شناخته شدن وجود یک کشور مستقل فلسطینی است. در رأیگیری مجمع عمومی سازمان ملل، ارتقای وضعیت فلسطین با 138 رأی موافق در برابر تنها 9 رأی مخالف و همچنین 41 رأی ممتنع به تصویب رسید. 3 عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل از جمله چین، روسیه و فرانسه به این طرح رای مثبت دادند، آمریکا با آن مخالفت کرد و انگلیس نیز رای ممتنع داد. به غیر از آمریکا، کشورهای کانادا، جمهوری چک، جزایر مارشال، میکرونزیا، نائورو، پالائو و پاناما به درخواست فلسطینیها رای منفی دادند. رژیم صهیونیستی نیز با موضعگیری شدید در قبال این اقدام فلسطینیها به آن رای مخالف داد.
محمود عباس که پیش از این به علت مخالفت های کشورهای غربی در این مسیر توفیق نیافته بود، این بار پس از پیروزی بزرگ مقاومت در جنگ هشت روزه و در جلسه رای گیری اظهار داشت: "در حالی به سازمان ملل متحد آمده که فلسطینیها همچنان زخمهایشان را درمان میکنند و شهدایشان را به خاک میسپارند." وی همچنین با اشاره به تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به غزه گفت: "تجاوز اخیر اسرائیل بار دیگر تأکیدی بود بر ضرورت پایان فوری اشغال و نیاز فوری ملت ما به دستیابی به آزادی و استقلال خود. این حمله نشان داد که اسرائیل تجاوزکار و اشغالگر است و خواهان صلح نیست."
در واکنش به این تصمیم سازمان ملل، "هیلاری کلینتون"، وزیر خارجه آمریکا با انتقاد از این تصمیم، آن را سبب ایجاد موانع بیشتر بر سر راه برقراری صلح دانست. وی همچنین گفت، از نظر وی چنین کاری "مایه تأسف و غیرسازنده" است.
"بنیامین نتانیاهو"، نخستوزیر رژیم صهیونیستی نیز با خشم فراوان نسبت به این موضوع، سخنان محمود عباس در مجمع عمومی را محکوم کرد و مدعی شد، این سخنان، دشمنانه و مسموم بوده و به هیچ وجه نشانه تمایل عباس برای برقراری صلح نیست. همچنین "مارک رگو" سخنگوی کابینه اسرائیل، به رسمیت شناخته شدن فلسطین به عنوان ناظر غیرعضو سازمان ملل را مانعی برای دستیابی به صلح در منطقه خواند. وی گفت: "این، تئاتر سیاسی ناخوشایندی است که ما را از فرایند مذاکره دور میکند. این حرکت صلح را به مخاطره میاندازد."
ارتقای جایگاه فلسطینیها در سازمان ملل، این امکان را به آنها می دهد تا در نشستها و جلسات مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کرده و موقعیت خود را برای پیوستن به نهادهای این سازمان و دیوان بینالمللی کیفری بهبود بخشند. در عین حال، این جایگاه، پیشزمینهای است برای رسیدن آنان به عضویت کامل. پذیرش به مثابه دولت ناظر غیرعضو، حتی فلسطینیها را قادر خواهد ساخت که رژیم صهیونیستی را به دلیل سیاست شهرک سازی و نیز به خاطر ارتکاب جنایتهای جنگی و جنایت علیه بشریت به دیوان لاهه بکشانند.
اما نکته ای که در این میان حائز اهمیت است، حمایت قاطبه کشورهای اروپایی از این طرح است. در کل، 16 عضو اتحادیه اروپا حمایت خود را از اقدام فلسطین اعلام کردند.فرانسه، اسپانیا، قبرس، پرتغال، لوکزامبورگ، فنلاند، دانمارک، اتریش، مالتا، ایرلند، ایتالیا، اسلونی، بلژیک، سوئد و یونان به همراه نروژ و سوئیس که اعضاء اتحادیه اروپا نیستند، به ارتقاء جایگاه فلسطین رای مثبت دادند و مابقی اعضاء از جمله انگلیس و آلمان نیز به این مصوبه رای ممتنع دادند. در میان کشورهای اروپایی تنها جمهوری چک بود که در کنار اسرائیلی ها باقی ماند. روزنامه هاآرتص از این اقدام اروپائیان به این نتیجه رسید که اسرائیل اروپا را از دست داده و دارد منزوی می شود.
مطالعه رفتار کشورهای اروپایی در ارتباط با رژیم صهیونیستی و گروه های فلسطینی نشان می دهد که جانبداری از رژیم صهیونیستی به دنبال سیاستهای آمریکا، همواره رویکرد این کشورها در برخورد با چنین مواردی بوده است. بر این اساس عدم توجه به تغییر 180 درجه ای این کشورها در حمایت از فلسطینیان، ساده لوحانه است. بررسی سیاست های کنونی اروپا در قبال مسائل گوناگون بین المللی نیز نشان دهنده هماهنگی آن ها با آمریکاست. بنابراین تک روی در چنین مسئله مهمی نه تنها ساده و عادی نیست بلکه بسیار پر مغز و معنا دار است. البته ترس از افکار عمومی جهانی نیز می تواند در این تصمیم کشورهای اروپایی موثر واقع شده باشد اما قطعا برای مقابله با سیاست های آمریکا در این شرایط حساس کافی نیست.بر این اساس باید اذعان کرد که اگرچه این اتفاق را می توان دستاوردی برزرگ برای فلسطینیان تلقی کرد، اما در عین حال فلسطین پس از این دستاورد در شرایط ویژه ای قرار دارد که پایداری بر مواضع مقاومت می تواند پیروزی های آینده را برای این ملت رقم بزند.
آنچه از جمیع تحولات و موضع گیری ها برداشت می شود این است که شکست دوباره اسرائیل در حمله غزه، رژیم صهیونیستی را در شرایطی ویژه قرار داده است. این شرایط جدید موجب شده است که تئوری های امنیتی و رئالیستی در میان برخی از صهیونیست ها در آمریکا مورد توجه قرار بگیرد. البته طبیعی است که دولت اوباما خود را با صهیونیست های تندرو در آمریکا و اسرائیل درگیر نکند، اما به عقیده نگارنده رای مثبت و ممتنع اروپایی ها با چراغ سبز دولت آمریکا صورت گرفته است. بر اساس این تئوری های رئالیستی اسرائیل در این شرایط ابتدا به یک تثبیت حداقلی نیاز دارد. در نتیجه بالا بردن جایگاه جنبش فتح و ترغیب فلسطینیان به مذاکره و سازش مد نظر قرار گرفته شده است. در حالی که این صرفا تا جایی ضمانت اجرا دارد که اسرائیل و آمریکا بتوانند موقعیت خود را در منطقه تقویت کرده و شرایط پیشین را بدست آورند. بر هیچ کس پوشیده نیست که در نظام بین الملل، مصوبات سازمان ملل بدون حمایت قدرت های بزرگ قابل اجرا نیست. بر این اساس تنها ادامه مقاومت و پایداری در مسیر آزادی تمام فلسطین از نهر تا بحر، می تواند برای ملت فلسطین موفقیت محسوب شود.
با درک این موضوع است که دبیر کل جنبش جهاد اسلامی فلسطین ضمن تاکید بر این مسئله که سرزمین فلسطین از دریای مدیترانه تا رود اردن را در برمیگیرد، اعلام کرد که موفقیت طرح رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در سازمان ملل را تبریک نمیگوئیم. رمضان عبدالله گفت: "در مورد کدام فلسطین سخن میگوئیم؟ اگر سخن ما درباره فلسطین به طور کامل از دریای مدیترانه تا رود اردن است پس طبیعی است که تبریک بگوئیم اما اگر منظور قرار دادن سقف برای حق فلسطینیان است ما صراحتا به تشکیلات خودگردان و برادران خود در مصر میگوئیم که ما این طرح را تبریک نمیگوئیم اما با آن مقابله نیز نخواهیم کرد." در این مسیر بر تمامی ملت فلسطین است که در عین شادمانی از به دست آوردن این موفقیت ها، با هوشیاری کامل بر مواضع مقاومت اصرار ورزند، چرا که پس از سال ها تحمل رنج و عذاب و آوارگی، اسرائیل هم اکنون نفس های آخر را می کشد.
در شرایط بحرانی امروز اسرائیل، دیگر تنها سید حسن نصرالله نیست که اسرائیل را سست تر از خانه عنکبوت بداند بلکه استراتژیست های صهیونیستی چون کیسینجر نیز از نابودی اسرائیل در 10 سال آینده خبر می دهند.
پایان پیام/
نظر شما