به گزارش خبرگزاری شبستان از استان یزد، سامان کارگر، معاون میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری استان یزد گفت: این فعالیت بعد از اینکه کف بتونی زیر گنبد و ایوان که در دهه 40 اجرا شده بود، برای اجرای کف فرش جمعآوری گردید و فرصت مناسبی برای انجام فعالیتهای باستانشناسی فراهم بود و در این راستا جهت انجام پژوهشهای باستانشناسی مجوز لازم از پژوهشکده باستانشناسی اخذ شد و توسط گروه باستان شناسی این اداره کل به سرپرستی ابراهیم کاظم نژند آغاز شد.
وی افزود: به منظور دستیابی به لایههای تاریخی و فرهنگی، گمانه هایی در فضای زیر گنبدخانه ایجاد شد که تا رسیدن به خاک بکر ادامه یافت، نکته مهم این که بستر طبیعی که در یزد به چیلو مصطلح است بیشتر از 1 متر عمق ندارد و به نوعی پایههای گنبدخانه مسجد جامع یزد بر روی این لایه قرار داده شده است.
این مقام مسئول تصریح کرد: با توجه به این که فعالیتهای باستانشناسی انجام شده در مسجد جامع یزد برای اولین بار اتفاق میافتد، این مطالعات از اهمیت بسزایی برخوردار است که بعد از اتمام فعالیتهای میدانی و جمعبندی، نتایج به دست آمده حاصل از کاوشهای باستانشناسی ارائه می شود.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان یزد، مسجد جامع کبیر یزد بدون تردید یکی از شاهکارهای بدیع معماری مساجد ایران به شمار میآید، این بنا مشتمل بر یک ایوان رفیع و گنبد خانه و دو شبستان تابستانه در طرفین آن و دو گرمخانه در ضلع شرقی و غربی و یک صحن بزرگ مستطیل شکل و دو پایاب است.
از مسجد جامع کبیر یزد در متون تاریخی تحت عناوین مسجد جمعه شهرستان، مسجد جامع عتیق، مسجد جمعه قدیم، مسجدجامع نو یاد شده که در قرن هشتم توسط سیدرکن الدین محمدبن قوام الدین بن نظام حسینی یزدی قاضی بنا شده است.
پایان پیام/
نظر شما