خبرگزاری شبستان: در تاریخ اسلام و در بیان معصومین (ع) تاکید بسیاری بر حراست از مساجد به عنوان پایگاه مرکزی اسلام از هرگونه تهدید مادی و معنوی شده است و در دوران معاصر نیز امام راحل و مقام معظم رهبری به عمران معنوی و مادی این بیوت الهی تاکید کردند و آن را سنگری دانستند و همگان را دعوت به حفظ آن کردند.
مدتهاست که بحث عمران، بازسازی، ساخت و برگزاری برنامههای مختلف عبادی و فرهنگی در مساجد نقل بسیاری از محافل فرهنگی است. حادثه آتش سوزی در مسجد ارک که زمستان سال 1383 رخ داد، نمونه ای بود از عدم رعایت نکات ایمنی در این قبیل فضاهای عمومی که حجم زیادی از مردم را در خود جای می دهند. متاسفانه این حادثه ناگوار تعداد زیادی کشته و زخمی داشت و دل همه مردم را به درد آورد.
حادثهای که اوایل سال جاری در منطقه فلاح تهران به وقوع پیوست و طی آن سقف مسجد حضرت رقیه (س) ریزش کرده و باعث کشته شدن شش نفر از بانوان نمازگزار در آن شد، حادثه دیگری بود که موجب رنجش خاطر آنهایی شد که قدری به انسان و انسانیت میاندیشند. گفته شده است که علت اصلی این حادثه، طبق معمول! گودبرداری غیر اصولی بوده و در همین زمینه مهندس ناظر مسجد به دادسرا فراخوانده شد. اما بروز این حادثه نیز همچون مسجد ارک تنها در چند روز اول مورد توجه همگان قرار گرفت و دوباره به دست فراموشی سپرده شد. در آن تاریخ هم طبق معمول هیئت امنا را به دادسرا خواستند و تحقیقاتی انجام شد و پس از مدتی نیز پرونده به فراموشی سپرده شد و فقط خاطره جانباختگان در یادها ماند.
در واقع شاید اصلی ترین خواسته ای که در آن ایام در افکار عمومی مد نظر بود به راحتی مورد تغافل قرار گرفت و آن توجه بیشتر به امنیت مساجد کشور به عنوان مکان های امن الهی بود. اما گویا مساجد ایران همواره باید مظلوم باشندو.....
ریزش دیوار مسجدی در روستای شورورز نیشابور و کشته شدن دو نفر و مصدوم شدن هشت نفر از هموطنانمان که برای عزاداری سید و سالار شهیدان به مسجد آمده بودند حادثه ای بود که شب گذشته رخ داد ولی آنچه که باعث افزایش این تالم میشود، این است که در فضایی که بسیاری از مسئولان به طور مستقیم و غیرمستقیم برای دعوت مردم به حضور در مساجد تلاش میکنند، وقوع چنین حوادثی چه بازخوردی دارد و آیا اینکه ما پیش از آنکه به فکر نمازگزار و پرورش چنین افرادی باشیم، به فکر ارائه آمار و اطلاعات از فعالیتهای احتمالی صورت گرفته یا نگرفته در حوزه مسئولیت خود هستیم که البته با وقوع رخدادهایی اینچنین اعتبار این آمارها و اطلاعات و ارائهدهندگان آنها را دچار مشکل و خدشه میکند.
گذشته از مسائل ایمنی، ساختن بنا یا نوع فضابندی نیز باید مناسب باشد تا در صورت بروز حادثه ناگوار بتوان به سرعت محل را تخلیه کرد. برای پیشگیری از حوادث ناگوار، استقرار بناهای تجمعی در همه موارد باید به گونهای باشد که درهای اصلی ورود و خروج آنها دستکم به یک راه همگانی به طور مستقیم باز شود. همچنین برای محل تجمع عزاداران حتماً باید معبر خروج اضطراری علاوه بر ورودی اصلی پیشبینی شود.
راههای خروج باید ظرفیت کافی برای تخلیه همزمان داشته باشد. برای احتیاط بهتر است برای افراد سالخورده، اطفال و بانوان مکانی در نزدیکترین نقطه به خروج در نظر گرفته شود. در فضاهای تجمعی پر تراکم مانند زیارتگاهها، مساجد، حسینیهها، نمازخانهها باید به ازای 50 تا 300نفر 2 خروج دور از هم، از 300 هزار نفر 3 خروجی و بیشتر از هزار نفر 4 خروجی پیشبینی شود. ولی آیا این موارد در مساجد ما مورد توجه قرار می گیرد؟
آیا ضریب امنیتی مساجد کشور تحت ضوابط خاصی اجرا و مورد نظارت قرار گرفته است تا خدای نکرده حادثه ای مثل مسجد ارگ تهران و یا مسجد حضرت رقیه(س) و مسجد روستای نیشابور دومرتبه رخ ندهد؟!
بروز حوادث تلخی مثل مسجد حضرت رقیه(س) یا مسجد ارگ تهران و مسجد روستای نیشابور غیر از ماتم آنهایی که عزیزانشان را در این قبیل حوادث از دست می دهند و انگشت حسرت گزیدن سایرین چاره ای برای هیچکس باقی نمی ماند.
در ماه محرمالحرام و ایام عزاداری سیدالشهدا(ع)، شهرهای مختلف ایران آماده برپایی هرچه باشکوهتر مراسم عزاداری میشوند. محرم ماهی است که همه مردم ایران و کشورهای اسلامی به عزا مینشینند؛ یکی روضه میخواند، یکی شربت میدهد، یکی نذری درست میکند و... اما آنچه گاهی در این میان مورد غفلت قرار میگیرد نکاتی است که میتواند سلامت عزاداران را با مخاطراتی مواجه کند.
پایان پیام/
نظر شما