مصطفی اولیایی، عضو هیأت علمی واحد همدان در گفتگو با خبرنگار شبستان گفت: انقلاب اسلامی ایران در سال 57 به چند دلیل عمده از جمله داشتن رهبری مقاوم که هرگز سر تعظیم در مقابل ابرقدرتها فرود نیارود، وجود این انگیزه که اگر ما پیروز شویم و یا اگر در راه انقلاب بمیرم در هر دو صورت پیروزیم و شناسایی تمامی نقاط ضعف و قدرت انقلاب در تمامی دنیا منحصر به فرد است.
اولیایی افزود: در سال 57 انقلاب به یک بلوغ کامل رسیده بود و تمامی نقاط ضعف و قوت خود را به رهبری امام راحل می شناخت، به طور مثال در سال 1342 که جرقه های این انقلاب زده شد اصلاً زن ها در صحنه حضور نداشتند ولی در سال 57 همه زن ها دوشادوش مردان برای به ثمر رسیدن انقلاب قدم بر می داشتند.
وی بیان داشت: در آن زمان، بیداری خاصی در جامعه وجود داشت و انقلاب وابسته به هیچ یک از دولت های شرقی و غربی نبود و دنباله رو نهضت های صدر اسلام بود.
وی ادامه داد: جهانی شدن و جرأت بخشیدن به تمامی مبارزین دنیا، مهمترین دستاورد انقلاب اسلامی ایران است که ما امروز در مصر، تونس، لبنان، فلسطین و غیره شاهد ثمرات انقلاب اسلامی هستیم.
اولیایی افزود: امروز ما باید بسیار مراقب باشیم چون دشمنان این انقلاب از هر راهی که بتوانند قصد دارند به این انقلاب ضربه بزنند و دشمنان دیگر راه نظامی را بر نمی گزینند و از راههای فرهنگی و ارزشی وارد می شوند.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی همدان، رفاه طلبی را آفت بزرگی برای انقلاب برشمرد و افزود: ما در صدر اسلام شاهدیم که مسلمانان در شعب ابی طالب با یک خرما سر می کردند ولی در زمان خلیفه سوم رفاه طلب شده بودند و اگر این رفاه طلبی در جامعه حکم فرما شود، آثار زیانباری دارد.
اولیایی تأکید کرد: امروز ما دانشگاهیان باید خود را الگو قرار دهیم و اختلافات جزئی را کنار بگذاریم و در راه رساندن این انقلاب به صاحب اصلیش قدم برداریم.
پایان پیام/
نظر شما