به گزارش خبرنگار شبستان، عصر روز گذشته نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی آرگو به همراه رونمایی از مستند انقلاب در خیابان روزولت در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد.
در این برنامه ابتدا نسخهای از فیلم سینمایی آرگو ساخته بنافلک روی پرده رفت و پس از آن مستند کوتاه انقلاب در خیابان روزولت با موضوع سیاستهای مداخلهجویانه امریکا در قبال دیگر کشورها و بهویژه ایران، پخش شد.
در ادامه مراسم کارشناسان پشت تریبون قرار گرفتند و در ابتدا معصومه ابتکار از دانشجویان پیرو خط امام که در تسخیر سفارت آمریکا نقش داشت،با تأکید بر این که نیازمند بازشناسی تاریخ هستیم درباره پیشینه خود گفت: متولد سال 39 در ایران هستم اما از 3 سالگی بهواسطه مأموریت پدرم به امریکا رفتیم و تا 6 سال ساکن آنجا بودیم. در سال 56 وارد دانشگاه پلیتکنیک شدم و در سال 58 در جریان تسخیر سفارت امریکا بهعنوان مترجم با دانشجویان پیرو خط امام(ره) همراه شدم.
وی سپس به سمتهای اجرایی خود در سالهای پس از انقلاب همچون معاونت رئیس جمهور در دوران اصلاحات و عضویت در شورای شهر تهران اشاره کرد و گفت: این بازخوانی از آن جهت برایم مهم بود تا بدانید افراد در موقعیتهای مختلف و شرایط اجتماعی متفاوت میتوانند جایگاه متفاوتی داشته باشند.
ابتکار در ادامه گفت:فیلم سینمایی آرگو یک بازسازی بسیارضعیف از انقلاب دوم در ایران است و سازندگان این فیلم نه از روایتهای تاریخی صحیح بهره گرفتهاند و نه حتی به مستندات تصویری رجوع کردهاند. از همان انیمیشن ابتدایی که بهجای محمدرضا شاه اشتباها رضاشاه را بهعنوان پادشاه ایران در مقطع انقلاب معرفی میکند تا کمی جلوتر که در معرفی دکتر مصدق او را نخست وزیر منتخب مردم معرفی میکند، در حالی که مصدق اگرچه مردمی بود اما با رأی مردم انتخاب نشده بود.انگار آقای بنافلک حتی زحمت کوچکترین مراجعه به مستندات تاریخ معاصر ایران را به خود ندادهاست! در حالی که تصاویر مستند رویدادی مانند تسخیر سفارت امریکا بهطور کامل موجود است و فیلمسازانی مانند کمال تبریزی در آن مقطع لحظه به لحظه رویدادها را ثبت کردهاند.
ابتکار افزود: به استناد همین تصاویر مستند، تأکید میکنم تصویر خشنی که از وقایع روز تسخیر در این فیلم ارائه شدهاست کاملاً غلط و یک تحریف آشکار است چراکه آن روز دانشجویان حتی از شعارهای بلند هم پرهیز داشتند تا فضا آرام نگاه داشته شود.
این عضو دانشجویان پیرو خط امام(ره) در ادامه با اشاره به مستند انقلاب در خیابان روزولت گفت: هم در فیلم آرگو و هم در این مستند، اشتباهی وجود دارد و آن اشاره به راهپیمایی میلیونی مردم در روز 13 آبان در مقابل سفارت امریکاست. این در حالی است که اصلاً چنین جمعیتی در کار نبود و حدود 300 دانشجو بودند که با توجه به شرایط کشور تصمیم به این اقدام گرفته بودند.جالب اینکه در فیلم آرگو هیچ اشارهای به دانشجو بودن طیف معترضان نمیشود و فقط میگوید مردم و از مردم هم تصویری کاملاً خشن و غلط ارائه میدهد. این عین انحراف در روایت تاریخ است.
در ادامه این نشست نادر طالبزاده با تأیید گفتههای ابتکار به مستندی که خود در ماههای ابتدایی پس از تسخیر لانه جاسوسی ساخته بود اشاره کرد و گفت: در زمان وقوع این رویداد در امریکا بودم وبعد از دو هفته به ایران بازگشتم چراکه در تلویزیون امریکا تصویری از ایران منعکس میشد که هیچ نسبتی با واقعیت نداشت.آن روزها از نزدیک طعم خصومت امریکاییها با ایران را لمس کردم. آنقدر منفیبافیها اوج گرفته بود که 3 شبکه سراسری امریکا در ارائه تصویری خطرناکتر از ایران و ایرانی با هم رقابت میکردند. بهواسطه همین تجربه شخصی عازم ایران شدم تا مستندی درباره این تحریف رسانهای بسازم.
این مستندساز با اشاره به حضور بالای خبرنگاران خارجی در ایران در آن دوره گفت: در آن مقطع 90 خبرنگار امریکایی در ایران حضور داشتند که آماری کاملاً بیسابقه بود. پس از بازگشت به ایران 3 محور را برای ساخت مستند در دستور کار قرار دادم که یکی گفتوگو با همین خبرنگاران امریکایی بود. گزارشهای مستندی که این خبرنگاران تهیه میکردند را هم از طریق وزارت ارشاد بهدست آوردم تا تضاد حرفها و گزارشهایی که تهیه میکردند را نمایش دهم. محور سوم مستند هم مصاحبههایی بود که دوستانم در امریکا به درخواست من انجام دادند و درباره واقعه تسخیر لانه جاسوسی با مردم امریکا گفتوگو کردند. جالب اینکه غالب آنها به مردم ایران برای این اقدام حق میدادند.
در ادامه نشست معصومه ابتکار در تکمیل صحبتهای نادر طالبزاده تأکید کرد: هنر رسانه همین است که حتی میتواند واقعیتها را هم معکوس نشان دهد. در مقابل این قابلیت رسانه، مهم کسب آگاهی برای تشخیص درست است و این رسالت جنبشهای دانشجویی است.البته در این زمینه باید این نقد را هم به رسانههای داخلی وارد دانست که چرا درباره این رویداد آنگونه که باید عمل نکرده و حتی کمکاری کردهاند. کاش امروز به جای فیلمی از بنافلک اثری از یک فیلمساز ایرانی مانند کمال تبریزی درباره تسخیر لانه جاسوسی را نقد و بررسی میکردیم.
ابتکار تصریح کرد: چرا امروز نباید یک فیلم و یا حداقل یک کتاب درباره این واقعه داشته باشیم؟ تا همین امروز بیش از 40 عنوان کتاب درباره این رویداد در امریکا منتشر شدهاست اما در ایران حتی صداوسیما هم که میخواهد تصاویر این رویداد را بازپخش کند، برخی چهرهها را محو می کند! این یعنی روایت تاریخ با متر و معیارهای سیاست امروز.با این شرایط به قول کمال تبریزی اگر فیلمی کاملاً مستند بر وقایع تاریخی تسخیر لانه جاسوسی ساخته شود متأسفانه نه فقط در امریکا که در ایران هم امکان اکران پیدا نخواهد کرد. باید در روایت تاریخ به واقعیتها پایبند باشیم و سلایق سیاسی را در آن دخیل نکنیم.
پس از پاسخ به پرشسهای دانشجویان حاضر در این جلسه،تقدیر از عوامل مستند"انقلاب در خیابان روزولت"آخرین بخش این برنامه بود.
پایان پیام/
نظر شما