پیش‌گویی‌هایی از جنس بشر درمورد پایان دنیا

خبرگزاری شبستان: بسیاری از مردم حاضرند تقریباً هر چیزی را بدهند تا از آینده آگاهی یابند. این مسئله قدمتی به درازای هبوط آدم(ع) در زمین دارد. وقتی روایت‌ها را مرور می‌کنیم، می‌بینیم این کنجکاوی و پرسش از آینده از زمان حضرت آدم(ع) مطرح بوده است.

وقتی که او بیاید، آن زمان پایانی برای دنیای آلوده به گناه و پایان جهانی است که در آن انسان خطاکار حکومت می‌کند.

پیش‌گویی‌هایی بشری در مورد آخرالزّمان

زمانی که اصحاب از معصومان(ع) درخصوص زمان ظهور و قیامت پرسیدند، ایشان صرفاً از نشانه‌های آن یاد کردند.
از روایات چنین بر می‌آید که وقتی از رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) در مورد زمان خروج حضرت مهدی(ع) پرسیده‌اند، آن بزرگواران با قاطعیّت و با صراحت تمام علم به زمان ظهور را همچون علم به قیامت، منحصر به خداوند متعال دانسته‌اند و از خودشان نیز نفی کرده‌اند.

کمیت از امام باقر(ع) در مورد همین قضیّه پرسید، امام(ع) فرمودند:
"از پیامبر(ص) در همین مورد سؤال شد، ایشان فرمودند: مَثل ظهور مهدی(عج)، همچون برپایی قیامت است، کسی جز خدا از وقت آن آگاه نیست."4
حتّی سخنانی بدین مضمون را به حضرت عیسی(ع) در گفت‌وگو با حواریونش نسبت می‌دهند.

هنگامی که شاگردان عیسی(ع) از او در خصوص زمان رسیدن آخرالزّمان پرسیدند، او نیز آنها را صرفاً از نشانه‌های آخرالزّمان آگاه کرد و در خصوص زمان آن گفت: "هیچ کس آن روز و ساعت را نمی‌داند، جز پدر؛ حتّی فرشتگان آسمان و پسر نیز از آن آگاه نیستند."5
امّا به رغم گفته‌های این بزرگواران، انسان‌ها از پیش‌گویی‌های بیباکانه منصرف نشدند. در این خصوص می‌توان به نمونه‌های زیادی اشاره کرد، ازجمله شاه‌ نعمت‌ الله ‌ولی، نوستر آداموس و اخیراً کتاب ریموند هاندلی به نام "پایان دنیا در سال 2012 میلادی" اشاره و مراجعه کرد.
از آنجا که بحث درخصوص سال 2012 م. است، کتاب اخیر و پیش‌گویی‌های مشابه آن برای سال 2012 میلادی را بررسی خواهیم کرد. این کتاب به استناد 149 پیش‌گویی مختلف از آخرالزّمان بین 44 سال قبل از میلاد و 2008 میلادی نوشته شده است.
 

پیش‌بینی پایان جهان در سال 2008 میلادی متوقّف نشد. در حقیقت، حرکت بهمن پیش‌گویی‌ها شتاب گرفته است. بسیاری از پیش‌گویی‌ها حتّی در روز خاص تمرکز کرده‌اند: 21 دسامبر 2012 م. این روز یکی از جذّاب‌ترین روزهای تاریخ نامیده شده است. گرایش کسانی که به این تاریخ اشاره کرده‌اند، به طور گسترده‌ای متفاوت است.
برخی از آنها مذهبی و برخی سکولار می‌باشند. همگی متّفق القول می‌گویند:
این حوادث منجر به کشتار نهایی شده و وحشتی انسان ساخته، جهان را فرا می‌گیرد.
امّا آیا این حوادث اتّفاق خواهد افتاد؟ اعتقاد مسلمانان به حقیقت قرآن و سنّت برای امنیّت و آرامش روح و ذهنشان بسیار حیاتی است. فریب‌دهندگان بسیاری در جهان وجود دارند، قرآن می‌فرماید: "شیطان هر آینه در زمین (باطل را) در نظرشان زینت می‌دهد (آنان را خواهد فریفت) و همگی‌شان را به هلاکت می‌برد."6 به این دلیل، معصومان(ع) به ما هشدار دادند که: "آگاه و هوشیار باشید".

بسیاری از مردم تفسیر خاصّ خود را در مورد آینده تحمیل می‌کنند؛ امّا تنها راهنما باید قرآن و عترت باشد. این تفاسیر در حاشیه پیش‌گویی‌های آخرالزّمانی معصومان(ع) است و ممکن است ناظر به حقیقت امر نباشد. بنابراین لازم است درخصوص تحریفاتی که مردم در پیش‌گویی‌های آخرالزّمانی انجام می‌دهند، هوشیار باشیم.
درحالی که می‌توان به مرور زمان یک ایده بهتر از زمان اجمالی ظهور ارائه داد و می‌بینیم پیش‌گویی‌هایی در اطراف ما برآورده شده‌اند؛ امّا با این حال صفحات تاریخ مملوّ از تاریخ‌های اشتباهی است که برخی در آن، انتظار فرا رسیدن آخرالزّمان را داشتند.

مارک هیچکاک در کتاب "2012 کتاب مقدّس و پایانی جهان" در صفحه 102 می‌گوید:
قدیمی‌ترین پیش‌بینی باقی مانده از پایان قریب‌الوقوع جهان، یک تخته گِلی آشوری است که حاکی است، زمین ما در آخرالزّمان نابود خواهد شد. علائم حرکت سریع جهان به سمت نابودی عبارت است از: رواج رشوه‌خواری و فساد.
جالب است که برخی از مسلمانان نیز فریب این تاریخ‌سازی را خورده‌اند و اعتقاد دارند که ظهور در سال 2012 م. رخ خواهد داد.
امّا عاقلانه است که به جای توجّه به این پیامبرانِ خود خوانده، به قرآن و عترت مراجعه کنیم. این پیامبران خود خوانده چه می‌کنند؟
هیچکاک درخصوص تفسیر به رأی‌کنندگان درخصوص 2012 میلادی می‌گوید: تا زمانی که متون مقدّس از نظریّه 2012 آنها پشتیبانی می‌کند، آن را طرف مشورت و قابل اعتماد در نظر می‌گیرند؛ امّا هنگامی که آن را در تضاد با باورهایشان می‌بینند، آن را رد می‌کنند و در برخی موارد حتّی به سخره می‌گیرند. (ص 92).

پیش‌بینی 21 دسامبر 2012 میلادی
چرا بسیاری، 21 دسامبر 2012 م. را به عنوان روز فاجعه انتخاب کرده‌اند؟ به طوری کلّی این موضوع ریشه در محاسبات تقویم‌های قوم مایای باستان دارد.
مردم مایا در "آمریکای مرکزی" زندگی می‌کردند، اوج تمدّن آنها از 250 قبل از میلاد تا 900 م. بود. کشیشان مایایی سیستم تقویمی مرتبط با مشاهدات نجومی را ابداع کرده بودند که برخی بر این باورند، از تقویمی بوده که امروزه استفاده می‌کنیم، دقیق‌تر است. آنها تلسکوپ نداشتند و با استفاده از چشم غیرمسلّح به مطالعه آسمان می‌پرداختند.
تقویم آنها چه بود؟
مایا براساس مطالعاتی در نجوم، یک سیستم تقویم ابداع کرده بودند که مطابق آن، تاریخ جهان کنونی در تاریخ 11 آگوست 3114 پیش از میلاد شروع شده است. با استفاده از سیستم تقویم قمری، مایا زمان را در 20 واحد اندازه‌گیری می‌کرد. بیست کین (روز) یک یونال (ماه) و 18 یونال یک تون (سال) و 20 تون یک کاتون (20 سال) و 20 کاتون یک بکتون (400 سال) را تشکیل می‌داد.
آنها برای مشخّص کردن یک تاریخ خاص، آن را بر اساس اینکه چقدر از آغاز خلقت فاصله دارد، ثبت می‌کردند ... اهمّیت تقویم مایا در این است که به نظر می‌رسد 13 باکتون را به عنوان زمان پایان عمر جهان حاضر پیش‌بینی کرده است. این تقویم به طور ناگهانی با پایان بکتون سیزدهم به پایان می‌رسد.
با توجّه به مبدأ این تقویم (11 آگوست 3114 پیش از میلاد) و ترجمه تاریخ تقویم مایا به سیستم تقویم میلادی کنونی بکتون سیزدهم در 21 دسامبر 2012 م. به پایان می‌رسد.7 این تاریخ برابر با 5126 است که انتهای آن 21 دسامبر 2012 و مصادف با زمان انقلاب زمستانی است.
وسواس مایا درخصوص زمان را می‌توان در این واقعیّت دریافت که آنها 20 تقویم مختلف را ابداع کرده‌اند. مایا متّکی به سه سیستم متفاوت تاریخ‌نگاری که عبارتند از سیستم شمارش بلند یا شمارش طویل (Long Count)، تزولکین (Tezolkin) و هاب (Haab) یا تقویم مردمی بوده است که بیشتر شبیه به تاریخ 2012 م. می‌باشد... سومین سیستم شمارش مایا، سیستم شمارش طویل است. این سیستم مخصوص ثبت چرخه‌های زمانی جهان ‌است که مرتّب تکرار می‌شوند.

این تقویم به پنج واحد تقسیم می‌شود که قبل و بعد از تاریخ پیدایش اسطوره‌ای مایا را شامل می‌شود و به اعتقاد آنها از 11 آگوست 3114 قبل از میلاد می‌باشد... سال 2012 م. سالی است که چرخه بزرگ پنجم قرار است به پایان برسد. کلّ یک دوره تقویم طولانی مایاها 5125 سال است و مایاها هر دوره این تقویم را یک عمر جهان نامیده‌اند و کلّ جهان را در قالب 5 دوره تقسیم کرده‌اند. خاستگاه اعتقاد به پایان دنیا در سال 2012 م. همین است.8

پی نوشت ها:
4. بحارالأنوار، ج 51، ص 154.
5. متی، 36: 24.
6. سوره حجر، آیه 39.
7. هاندلی، صص 7 ـ 8.
8. هیچکاک، صص 32 ـ 33.
سایت موعود
 

ادامه دارد/