به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، آیت‌الله سید علی میلانی، استاد حوزه علمیه قم صبح امروز (16آبان) در مراسم اختتامیه پنجمین اجلاس سالانه بزرگداشت غدیر در مشهد اظهار کرد: همه مفسران در تفسیر آیه "النبی اولی بالمومنین من انفسهم" تصریح دارند که اراده رسول‌الله حاکم بر اراده همه افراد در همه ابعاد و بر همه واجب است که مطیع حکم رسول اکرم(ص) باشند.
آیت الله میلانی بیان داشت: این مظلومیت واقعه غدیر و امیرالمومنین (ع) است که کاری برخلاف رضای خداوند متعال و رسول اکرم (ص) انجام می‌گیرد و همچنان قرنها بگذرد و بر این امر باطل که نه تنها دلیلی منطقی بر آن وجود دارد بلکه ادله‌ای علمی برخلاف آن است.
این استاد حوزه علمیه با بیان خصوصیت روز غدیرخم دو امتیاز ویژه بر سایر مناسبت‌ها وارد است که اولا در سطح عمومی بود و ثانیا از همه بیعت گرفته شده است، گفت: غدیر ضامن بقای سلسله هدایت بشر تا روز قیامت است.
وی تصریح کرد: حقیقت این است که حدیث غدیر با توجه به آنچه در کتب دیگران با اسناد معتبر آمده و همچنین با توجه به حدیث ثقلین، تکلیف مسلمانان را برای حاکمیت و اداره امور دینی و دنیوی مردم توسط امیرالمومنین علی(ع) مشخص می‌کند.
این استاد حوزه علمیه قم افزود: در روز غدیر خم پیامبر اکرم (ص) در کنار گفتن "من کنت مولا و هذا علی مولا" فرمودند "انی تارکم فیکم الثقلین"، پس خطابه غدیر و حدیث ثقلین بهترین راه برای وحدت مسلمین است که هر دو در روز غدیرخم بدون هیچ شکی از پیامبر اکرم (ص) صادر شده است.
آیت‌الله میلانی با بیان اینکه خلافت باید از طریق خداوند و رسول او باشد، عنوان کرد: با وجود اینکه قرآن کریم و آیات و روایات معتبر شیعه و سنی بر حاکمیت ولایت امیرالمؤمنین(ع) گواهی می‌دهد اما عده‌ای بر خلاف این جریان تلاش می‌کنند.
وی با تاکید بر اینکه حدیث غدیر و ثقلین بهترین راه برای وحدت بین مسلمانان است، گفت: این دو حدیث از پیامبر اکرم(ص) صادر شده است و هیچ‌کس نمی‌تواند در سند ولایت آن خدشه وارد کند.
وی با اشاره به حدیث غدیر خاطرنشان کرد: حدیث غدیر و حدیث ثقلین با توجه به آنچه که در کتب و سندهای معتبر آمده است تکلیف مسلمانان را برای حاکمیت و اداره امور دینی توسط امیرالمومنین(ع) مشخص می‌کند.
آیت‌الله میلانی به مظلومیت غدیر و شخصیت امام اول شیعیان پرداخت و افزود: مظلومیت غدیر و امام علی(ع) این است که در گذشته کاری بر خلاف رضای خدا انجام بگیرد و قرنها بگذرد و بر این امر باطل که نه تنها دلیلی بر آن وجود ندارد بلکه همه ادله بر خلاف آن اصرار شود.
پایان پیام/
نظر شما