غلامرضا سازگار متولد 1320در شهر قم متولد شد. او در خانواده ای که مشتاق اهل بیت(ع) بودند پرورش یافت. از کودکى اشعار و سخنان موزون مىسرود. وى از مدّاحان قدیمى اهلبیت(ع) است و در انجمنهاى ادبى مذهبى چون «انجمن ادبى نغمهسرایان مذهبى» حضور فعال داشته است.
از سازگار تاکنون مجموعه اشعار، نوحه و مراثى مختلفى به چاپ رسیده است که با نام نخل میثم به چاپ رسیده است. شعلههاى نخل، نخلستان، قیام تا صیام، نخل ماتم، آواى مجمع و... برخی از سروده های اوست. سازگار اشعار خود را در قالب غزل و به سبک عراقى مىسراید. سازگار حدود ده سال است که به عنوان مجری دسته های عزاداران مسلمیه را هدایت می کند. در حاشیه مراسم مسلمیه در آستان مقدس حضرت عبدالعظیم(ع) بر آن شدیم تا گپ و گفتی با این مرثیه سرای اهل بیت(ع) پیرامون این مراسم سنتی با قدمتی حدود یک قرن بشنویم که با هم می خوانیم.
علت اصلی اینکه هیئات تهران در مسلمیه به پابوس سیدالکریم می آیند را چه می دانید؟
در روایات داریم که زیارت حرم حضرت عبدالعظیم(ع)؛ سه امامزاده مجاورش، همان ثواب زیارت امام حسین(ع) را دارد. مردم هم وقتی اینجا می آیند بوی امام حسین(ع) را می شنوند و عرض تسلیت حضرت مسلم را به سید الکریم(ع) عرض می کنند که همانا به خود اباعبدالله الحسین(ع) تسلیت گفته اند. برای همین است که هیئت ها خودجوش؛ نه اینکه نهاد یا موسسه ای از آن ها بخواهند غریب صد سال است در قالب دسته های عزاداری به شهرری می آیند. درگذشته هیئت هایی مثل جامعه مداح تهران، سادات شیرازی ها، آذری زبان ها و... می آمدند ولی الان تعداد هیئت ها خیلی زیاد شده است که آن ها نیز خودجوش به اینجا سوق پیدا کرده اند و این به خاطر این است که اینجا بوی امام حسین(ع) می آید.
ما در ماه محرم شاهد حضور دسته ها در کوچه ها، بازار و تکایا هستیم اما در ایام مسلمیه حتی هیئت های بازار هم به سمت سید الکریم(ع) می آیند. چه ویژگی باعث حضور پر شورآن ها در این زیارتگاه شده است؟
بله، این برمی گردد به همان تفاوتی که بین امام زاده های دیگر و سید الکریم(ع) وجود دارد. ما تنها یک امامزاده داریم که معصوم فرموده اند زیارت او ثواب زیارت امام حسین(ع) را دارد. هر کس او را در شهرری زیارت کند امام حسین(ع) را در کربلا زیارت کرده است. معمولا مردم نیز همیشه بهترین جا را برای اقامه عزا انتخاب می کنند.
از آنجا که مصیبت مسلم(ع) یک فتح بزرگ برای آزادمردان است از نقش ولایی و امام شناسی مسلم بن عقیل(ع) چه درسی می توان گرفت؟
بهترین درس این است که وقتی به او گفتند چرا به عبید الله بن زیاد سلام نکردی گفت من یک امیر دارم و او هم حسین بن علی(ع) است. من امیر دیگری ندارم که به او سلام کنم درصورتی که جانش در دست دشمن بود. او دستش بسته، لبش تشنه و بدنش زخمی بود ولی در عین حال دست از امام خویش بر نداشت. ولایت او اینقدر قوی بود که به خود اجازه نداد غیر از امام و رهبرش امام حسین(ع)، از شخص دیگری سخن به زبان بیارورد. ولایت مسلم بن عقیل فوق ولایت است. این بصیرتی بود که مسلم نسبت به امامش داشت، این حماسه ای بود که مسلم به ما آموخت این عشق و ولایتی بود که مسلم به ما یاد داد. وقتی که گفت امیر من حسین است و من به غیر او سلام نمی کنم این برای ما یک دنیا درس امام شناسی و معرفت است.
شما به عنوان مجری سال هاست که ایام مسلمیه در خدمت هیئت های مذهبی هستید. خاطره ای از یک دهه اجرای تان برایمان بیان کنید؟
در یکی از سال ها هوا آنقدر سرد شده بود که یک لیوان آب جوش برایم آوردند وقتی آمدم آن را بخورم دیدم یخ بسته است. مردم نیز زیر باران و برف به عشق مسلم از ساعت هشت شب تا دو بامداد ایستاده بودند که واقعا در هیچ صفی نمی شود اینقدر ایستاد و این کار عشق است. ابتدا آستان حضرت عبدالعظیم(ع) من را دعوت کردند و همین طور ادامه پیدا کرد به گونه ای که یک دهه از آن می گذرد. و این نیست جز عنایت اهل بیت(ع) زیرا ما از خودمان چیزی نداریم و یک خط شعر بدون کمک اهل بیت(ع) نمی توانیم بگوییم.
شاعران چه جایگاهی نزد اهل بیت(ع) دارند؟
چندی پیش فرزند یکی از مداحان اصفهان را دیدم او گفت پدرم را در خواب دیدم. از او پرسیدم چه خبر گفت آن هایی که فقر ژولیده را دیدند بیایند ببینند امام حسین چه ثروتی به او داده است. خداوند ژولیده نیشابوری را رحمت کند او شاعری انقلابی، رفیق و برادر ما بود.
پایان پیام/
نظر شما