خبرگزاری شبستان: در روزهای اخیر کویت هم یک بار دیگر در طی دو سال اخیر صحنه اعتراضات مردمی بود. به گزارش شبکه خبری راشا تودی، شیخ صباح الاحمد الصباح امیر کویت در روز یکشنبه بنا به درخواست دولت در چهارشنبه گذشته، دستور انحلال پارلمان را صادر کرد. براساس قانون اساسی کویت، انتخابات زودهنگام میباید تا دوماه پس از صدور حکم انحلال پارلمان برگزار شود. بر این اساس اول ماه دسامبر 2012، برای برگزاری انتخابات پارلمانی زودرس تعیین شد.
پارلمان کویت که در سال 2009انتخاب شده بود و شماری از اعضای آن هم متهم به فساد مالی هستند، درماه دسامبر 2011 و پس از موج اعتراضات مردمی منحل شد؛ درماه فوریه 2012 انتخابات زودهنگامی برگزار شد که در آن، مخالفان توانستند اکثریت را بهدست آورند. با این حال، دادگاه قانون اساسی پارلمان جدید را درماه ژوئن سالجاری (چهارماه پیش) منحل کرد و مجددا حکم به فعالیت پارلمان منتخب در سال 2009داد، اما با وجود صدور حکم فعالیت مجدد آن، پارلمان یادشده تاکنون حتی یک جلسه هم برگزار نکردهاست. نمایندگان حامی دولت بهعلت آنکه دولت متعهد به منع انحلال این پارلمان نشده و نمایندگان منتقد دولت هم بهعلت غیرقانونی دانستن آن، جلساتش را تحریم کردهاند.
انحلال پارلمان کنونی که خواسته اپوزیسیون بود، زمینه را برای برگزاری انتخابات برای بار دوم در سالجاری و برای بار ششم در شش سال گذشته فراهم آورد. اما اقدام اصلاحی امیر کویت در ارتباط با قانون انتخابات زمینه ساز حرکت اعتراضی جدیدی شد که بنا به اعتراف خبرگزاریها بزرگترین تظاهرات تاریخ کویت را پدید آورد. امیر کویت در روز یکشنبه علاوه بر موافقت با انحلال پارلمان کنونی، طی فرمانی اقدام به تعدیل قانون انتخابات کرد. بر اساس این تعدیل، حوزه های انتخاباتی افزایش یافته و تعداد نمایندگانی که هر یک از مردم می توانند انتخاب کنند کاهش می یابد. بر این اساس تعداد نمایندگان مخالف دولت که از حمایت اکثریت جمعیت برخوردار هستند، در پارلمان کاهش پیدا خواهد کرد. امیر کویت امیدوار است طی این روند بتواند پارلمانی موافق با سیاست های خود تشکیل دهد و حضور احزاب اسلامگرای مخالف را به حداقل برساند. به دنبال این اقدام امیر کویت، احزاب منتقد دولت در اعتراض به تصویب لایحه اصلاح قانون انتخابات، شرکت در انتخابات پارلمانی آتی را تحریم کرده و تظاهرات های وسیعی در اعتراض به این تصمیم امیر صورت گرفت.
مخالفان یکشنبه شب، به خیابانها آمدند که در جریان درگیری با پلیس، بیش از 100 تظاهرکننده و 11 نیروی پلیس زخمی شدند. درپی این تظاهرات، جاسم عبدالعزیز القطام مدیرکل پلیس این کشور در اعتراض به برخورد خشونت آمیز وزارت کشور با تظاهرکنندگان استعفا داد. گفته شده است بیش از پنجاه هزار کویتی در این تظاهرات بی سابقه شرکت کرده بودند. در پی این تظاهرات و ترس دولت از بالا گرفتن تنشهای عمومی فزاینده، دولت کویت با صدور بیانیه ای اعلام کرد، تجمع بیش از بیست نفر در میدان ها و خیابان های این کشور، تنها پس از کسب مجوز از مقامهای مسئول امکان پذیر است. کابینه کویت نیز پس ازپایان نشست روز دوشنبه / 22 اکتبر / خود تاکید کرد، نیروهای پلیس موظف هستند هر تجمعی را که بدون مجوز برگزارمی شود، متفرق کنند و لازم است در تجمعاتی هم که برای آنها مجوز صادر می شود ، حضور داشته باشند . دربیانیه ای که از سوی دولت کویت و وزارت کشور صادر شده، همچنین از شهروندان کویتی خواسته شده است ضمن احترام به قوانین، دیدگاههای خود را از طرق مسالمت آمیز بیان کنند.
در ارتباط با منشا بروز چنین تظاهرات وسیعی در کویت که پیش از بروز وقایع حاصل از بیداری اسلامی، کشوری آرام بود، بحث های مختلفی مطرح شده است. عده ای این وقایع را نیز در راستای دومینوی بیداری اسلامی ارزیابی می کنند و معتقدند تظاهرات کویت نیز با بهره گرفتن از این منشا و بر اساس رخدادهای داخلی صورت می گیرد، اما وجود برخی قرائن و شواهد دیگر در راستای فعالیت های اطلاعاتی قطر و عربستان در کویت، موجب شده است عده ای از تحلیلگران مسائل کویت، این امر را محصول خواسته های سیاسی عربستان بدانند. پایگاه نهرین نت اخیرا به نقل از منابع مطلع اعلام کرد: اطلاعات مهمی به دست سازمان اطلاعات کویت افتاده است که نشان می دهد دست های خارجی در این کشور به دنبال استفاده از آزادی های موجود در آن و تلاش برای به راه انداختن تظاهرات ضد دولتی در این کشور است، این دست ها سعی دارند تا حاکمیت در کویت را در دست گیرند و اختیارات امیر کویت را از وی سلب کنند. مقاومت سیاستمداران و حاکمان کویت در مقابل طرح سعودی ها برای تبدیل شورای همکاری خلیج فارس به یک اتحادیه منطقه ای از جمله دلایلی است که به عنوان انگیزه عربستان برای چنین عملکردی ذکر می شود. در واقع این دسته از تحلیلگران معتقدند تنش های موجود در کویت، صرفا نزاع میان نخبگان است و در این راستا جریان وهابی نزدیک به عربستان سعودی در پارلمان کویت، هدایت این اعتراض ها را در اختیار گرفته است.
در ارزیابی این دو تحلیل باید گفت که اختلافات سیاسی میان عربستان و کویت می تواند تا حدودی در این میان نقش آفرین باشد، خصوصا این که مخالفان اظهار داشته اند به دنبال ایجاد یک دموکراسی پارلمانی هستند نه سرنگونی خاندان سلطنتی. این مطلب ناظر بر این موضوع است که به طور یقین عربستان سعودی خود به خاطر اعتراض های مستمر و بعضا گسترده داخلی به ویژه در منطقه الشرقیه، طبیعتا نبایستی نسبت به تهییج بیشتر روحیه انقلابی در منطقه تمایلی داشته باشد. اما از سوی دیگر در شرایط تهییج انقلابی، مشکلات داخلی حکومت که در راستای خودکامگی خاندان حاکم قرار دارد و مسائل مربوط به افراد بی وطن، "بدون" ها نمونه ای از این معضلات است، نقش تحریک کننده را برای مردم کویت بازی خواهد کرد. بر این اساس پیش بینی می شود در صورت ادامه تنش ها موضوع از دایره کنترل نخبگان خارج شود. خصوصا این که به طور حتم کویت نیز مانند دیگر کشورهای منطقه تاثیر زیادی را از وقایع بیداری اسلامی گرفته است.
پایان پیام/
نظر شما