محمد علی گودینی با بیان اینکه حضورزنان درعرصه هنرنویسندگی و شاعری بعد ازپیروزی انقلاب اسلامی به دلیلی فضای پیش آمده چشمگیربوده است به خبرنگار شبستان گفت: در این دوره زن از آلت دست بودن بیرون آمد و جایگاه ویژه ای در نظام اسلامی پیدا کرد و حتی جدی‌تر از مردان مسولیت‌های خود را برعهده گرفت، مثلا درعرصه داستان نویسی دفاع مقدس با وجود اینکه زنان وارد جبهه نشده بودند اما کارهای قابل قبولی را ارایه دادند.
وی افزود: البته درباره حضور زنان درعرصه هنر نویسندگی و شاعری باید درکنارحضوری کیفی به حضور کمی هم توجه داشت زیرا حضور کمی با توجه به فضایی موجود بیشتربود، در این زمینه زنان متعهد از نظر کیفی نقش ارزنده‌ای را ایفا کردند و آثار ماندگار را خلق کردند این زنان کسانی بودند که شناخت سیاسی و فرهنگی خوبی نسبت به شرایط و اوضاع جامعه داشتند که پا به پای مردان نقش آفرینی کردند در این عرصه نویسندگانی هم بودند که به نوشته‌های عامه پسند و بازاری روی آوردند با این وجود هنوز هنر داستان نویسی در حیطه زنان و مردان به جایگاهی شایسته و اصلی خود نرسیده است و گامهای بلندی را می‌طلبد.
گودینی در ادامه خاطر نشان کرد: با این وجود شاخصه‌هایی در قلم زنانه وجود دارد وموضوعاتی که شاید نویسندگان زن به آن گرایش دارند تا حدی با موضوعاتی که نویسندگان مرد به آن می‌پردازند، متفاوت است به عنوان مثال زنان به دلیل عاطفه خاصی که در وجود آنها است، لطیف تراز مردان هستند و این موضوع تا حد زیادی روی قلم زنانه نیز تاثیر دارد مثلا برخی اززنان درباره جنگ و دفاع مقدس نیز داستان نوشته‌اند، اما از آنجایی که این زنان تجربه حضور مستقیم در جبهه را نداشتند اثرشان چندان پخته نبوده است و یا آنهایی که تجربه حضوررا داشته‌اند بیشتربه خاطره گویی روی آورده‌اند اما کارهایی که درباره فعالیتهای پشت جبهه توسط زنان نوشته شده است بیشترموفق بوده زیراعنصرعاطفه دراین کار‌ها بسیار قوی جلوه گر است.
نویسنده تالار پذیرایی پایتخت تصریح کرد: از طرفی دیگر زنان به مسایل اجتماعی مانند خانواده در آثارشان گرایش بیشتری نسبت به مردان نشان می‌دهند ما در نوشته برخی از زنان نویسنده شاهد به کارگیری واژگان عاطفی زیادی در داستان هستیم به طوری که اثر به شعر بسیار نزدیک می‌شود .
وی در پایان گفت: همچنین درباره زنان نباید این نکته را از نظر دورداشت حضور زنان درحوزه ادبیات شفاهی حضوری به قدمت تاریخ ادبیات است و نخستین داستان‌ها توسط زنان و مادران بیان شده است اما اینکه این زنان که تداوم دهنده ادبیات شفاهی هستند به معنای امروزی بتوانند قصه نویس باشند مسئله دیگر است که باید به آن پرداخته شود.
پایان پیام/
نظر شما