به گزارش خبرگزاری شبستان از بوشهر، با شنیدن نام ریشهر ، ذهن ما متوجه شهرری در اطراف تهران می‌شود اما باید سفری داشته باشیم به بوشهر زیبا و مردمان خونگرم آن خطه، ریشهر در جنوب بوشهر قرارگرفته و آثاری که در آن کشف شده است پیشینه آن را به هزاره سوم تا هزاره اول پیش از میلاد می‌رساند.
آثاری که نزدیک به یک قرن و نیم پیش به وسیله فرانسویان در ایـن منطقــه به دســت آمد شامل کتیبه‌های میخی عهد «شو تروک ناخنوته» و آثار بناها و اشیا مفرغی و سفال‌های نقش داراست، که نشان می‌دهد ریشهر ازهزاره دوم پیش از میلاد یکی از شهرهای مهم امپراتوری عیلام بوده‌است.
برخی ساخت آن را به زمان اردشیربابکان نسبت می‌دهند که "ریوارد اردشیر" یا "رام‌اردشیر" نام داشت و ریشهر خلاصه شده این نام است؛زیرا اردشیر در زمان حکومتش شهرهای متعددی برپا کرد و این شهر نیز تجدید بنا شده "لیان" است. اما حمدالله مستوفی ساخت اولیه آن را به زمان لهراسب پادشاه اسطوره‌ای سلسله کیانی نسبت می‌دهد.
این شهر در دوران ساسانیان یکی از مهم‌ترین مراکز علمی و ادبی محسوب می‌شد و گروهی از دانشمندان و نویسندگان در این شهر گرد آمده بودند.
بوشهر و ریشهر و چند قریه دیگر در شبه جزیره‌ای واقع‌اند که از سمت شمال محدود است به خور سلطانی و از مغرب به دریا و از جنوب به خلیج کوچک هلیله. نوشته‌اند که در زمان نادر شاه جمعیت ریشهر به بوشهر منتقل شد و در نتیجه ریشهر متروک شد. منطقه ریشهر در تاریخ 24 شهریور 1310 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
از آجر نوشته‌های عیلامی معلوم می‌شود که این شهر در آن عصر به نام «لیان» خوانده می‌شده‌است، ظاهراً لیان به سبب موقعیت خاص جغرافیایی یکی از حلقه‌های ارتباطی تمدن‌های شرق و غرب دنیای قدیم بوده‌است چرا که مرزهای جنوبی فلات ایران به سبب هم جواری با دریا و سایر شرایط جغرافیایی به ساکنان فلات هند اجازه می‌داد که از آب‌های ساحلی، برای ارتباط تجاری با تمدن‌های ایران و دشت بین النهرین استفاده کنند.
ریشهر بعد از اسلام تا سده‌هایی چند رونق داشت، گفته می‌شود که این شهر در قرن شانزدهم در حدود 2 هزار خانه مسکونی داشته و 2منطقه باستانی «تل پی تل» و «شاه نشین» نیز در همان حوالی ریشهر شناسایی شده‌اند. بوشهر و ریشهر و چند قریه دیگر در شبه جزیره‌ای واقع که از سمت شمال محدود است به خور سلطانی و از مغرب به دریا و از جنوب به خلیج کوچک هلیله، نوشته‌اند که در زمان نادر شاه جمعیت ریشهر به بوشهر منتقل شد و در نتیجه ریشهر متروک بماند. منطقه ریشهر در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
پایان پیام/
نظر شما