به گزارش خبرنگار حوزه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان، محمدحسین ایرانپور، خادم باسابقه ستاد توسعه و بازسازی عتبات عالیات و حرمین شریفین، با حضور در برنامه رادیویی «رادیو مقاومت» به بیان خاطرات، مشاهدات و روایتهایی پرداخت که حاصل بیش از دو دهه خدمت بیوقفه در مسیر بازسازی و آبادانی حرمهای مطهر اهلبیت علیهمالسلام است، مسیری که به گفته او، سرشار از جلوههای ناب اخلاص مردمی، کرامات پنهان و عنایات خاص حضرات معصومین است.
این خادم عتبات در آغاز سخنان خود، ضمن تسلیت سالروز شهادت امام هادی علیهالسلام با بیان اینکه امید است همگان مشمول شفاعت اهلبیت(ع) قرار گیرند، گفت: توفیق خدمت در عتبات عالیات نعمتی است که جز با لطف اهلبیت علیهمالسلام و دعای مردم به دست نمیآید.
ایرانپور با اشاره به سابقه بیش از ۲۱ سال حضور مستقیم خود در پروژههای بازسازی عتبات، اظهارکرد: در این سالها توفیق داشتم در بخشهای مختلفی از حرمهای مطهر فعالیت کنم، از اجرای آثار هنری و معماری تا نصب کتیبهها، روکشها و درهای حرم.
بیش از ۵۰ اثر هنری اجرا شده که شامل ۱۸ پروژه شاخص در بخشهایی همچون پنجرههای قتلگاه، کتیبههای مربوط به محل شهادت، فضای شهدای کربلا، صحن بانوان و روکشهای داخلی حرم بوده استوی افزود: تنها در حرم مطهر امام حسین علیهالسلام بیش از ۵۰ اثر هنری اجرا شده که شامل ۱۸ پروژه شاخص در بخشهایی همچون پنجرههای قتلگاه، کتیبههای مربوط به محل شهادت، فضای شهدای کربلا، صحن بانوان و روکشهای داخلی حرم بوده است و علاوه بر آن، در حرم حضرت امیرالمؤمنین علی علیهالسلام و حرم حضرت زهرا سلاماللهعلیها در نجف، حرم امامین عسکریین علیهمالسلام در سامرا و حرم امامین جوادین علیهمالسلام در کاظمین نیز پروژههای متعددی در حوزه طلا، نقره، ضریح، روضه منوره و کتیبههای زری انجام شده است.
آنچه این حجم از کار و عظمت را ممکن کرده، پشتوانه کاملاً مردمی آن استاین خادم ستاد توسعه و بازسازی عتبات با بیان اینکه پشتوانه اصلی عتبات، مردم ایران هستند، تأکید کرد: آنچه این حجم از کار و عظمت را ممکن کرده، پشتوانه کاملاً مردمی آن است این پروژهها نه با منابع دولتی، بلکه با نذر، اشک، اعتقاد و همت مردم ایران اسلامی انجام شده است، مردمی که هرکدام به اندازه توان خود پای کار آمدهاند.
ایرانپور در تشریح یکی از عمیقترین خاطرات خود از دوران حضور در عتبات عالیات، گفت: در یکی از شهرستانهای استان اصفهان، به مناسبت میلاد امام زمان عجلاللهتعالیفرجه سه شب مراسم توزیع شربت و شیرینی برگزار کردیم و در کنار آن، برگههایی برای جمعآوری کمک جهت بازسازی حرمها آماده شده بود، شب سوم، وقتی مراسم به پایان رسید و مشغول جمعکردن وسایل بودیم، بانویی با ظاهری بسیار ساده، دستانی ترکخورده و چادری کهنه نزدیک شد.
وی ادامه داد: این زن بیاختیار اشک میریخت، ابتدا تصور کردم نیاز مالی دارد، اما دیدم با دستانی لرزان، تنها داراییاش، یک انگشتر کوچک را از دستش بیرون آورد وقتی از او پرسیدم این گریه برای کدام یک از اهلبیت(ع) است، گفت: نه برای امیرالمؤمنین، نه برای سیدالشهدا، این اشکها برای امام زمان عجلاللهتعالیفرجه و برای سامراست، آن زمان، تخریب حرم امامین عسکریین علیهمالسلام تازه اتفاق افتاده بود و دل این زن با غربت سامرا گره خورده بود و تمام سرمایه زندگیاش، همان انگشتر را اهدا کرد.
وی تأکید کرد: هیچ روایت، شعار یا سخنرانیای به اندازه این صحنهها نمیتواند پیوند واقعی مردم با اهلبیت علیهمالسلام را نشان دهد.
یکی از بزرگترین اقدامات حاج قاسم این بود که خدمت به عتبات را مردمی کرد ایرانپور در بخش دیگری از سخنان خود، به نقش شهید حاج قاسم سلیمانی در شکلگیری و تقویت ستاد توسعه و بازسازی عتبات اشاره کرد و گفت: یکی از بزرگترین اقدامات حاج قاسم این بود که خدمت به عتبات را مردمی کرد ساختاری ایجاد شد تا هر ایرانی، با هر شغل، جایگاه و شرایطی، بتواند خادم اهلبیت(ع) باشد.
وی افزود: در صحن حضرت زهرا سلاماللهعلیها در نجف، بارها شاهد بودیم افرادی که یک ماه کامل کارگری میکردند، هنگام خداحافظی معلوم میشد پزشک، قاضی، مهندس یا وکیل هستند، این همان روحیهای است که امروز در پیادهروی اربعین هم دیده میشود، جایی که شأن و جایگاه اجتماعی رنگ میبازد و همه خادماند.
وی در پاسخ به این پرسش که امام حسین علیهالسلام در این سالها چه عنایتی به او داشته است، با بیان اینکه همه زندگیام را از اهلبیت(ع) دارم، با صدایی متأثر گفت: اگر بگویم همه زندگیام را از اهلبیت(ع) دارم، اغراق نکردهام هرچه دارم از امام رضا علیهالسلام از حضرت زهرا سلاماللهعلیها و از سیدالشهدا علیهالسلام است، بزرگترین عنایتشان این است که اجازه دادهاند خدمتی انجام دهیم
این خادم ستاد توسعه و بازسازی عتبات عالیات در ادامه روایتهای خود از سالها خدمت در حرمهای مطهر اهلبیت علیهمالسلام، خاطرهای تأملبرانگیز از نصب یکی از درهای حرم مطهر امام حسین علیهالسلام را روایت کرد، خاطرهای که به گفته او، نشان میدهد رشته اصلی این مسیر در دستان دیگری است و خادمان، تنها وسیلهاند.
ایرانپور یادآورشد: برای حرم مطهر سیدالشهدا علیهالسلام، تصمیم گرفتیم عبارات انتخابشده برای درهای حرم، از «زیارت ناحیه مقدسه» و با این نیت که کلام، منسوب به امام زمان عجلالله تعالی فرجهالشریف باشد، پنج درب برای حرم طراحی شده بود و قرار بود روی هر در، یک عبارت از زیارت ناحیه مقدسه نقش ببندد.
وی ادامه داد: این درها میناکاری شده بود و برای تثبیت رنگ و طرح، باید وارد کوره میشد، نکته قابل تأمل این بود که یکی از این درها، سه بار وارد کوره شد، بار اول بهطور کامل سوخت، بار دوم رنگ آن به نتیجه نرسید و تنها در نوبت سوم بود که دقیقاً همان چیزی شد که باید میشد، بدون کم و کاست.
وی افزود: بانیان این درها، مردم شهرهای مختلف کشور از جمله مازندران، کرمانشاه و زنجان بودند و پس از تکمیل، درها به رسم قدردانی و برای مشارکت مردمی، در شهرهای مختلف ایران گردانده شد تا مردم با نذر و ارادت، در این کار سهیم شوند.
این خادم عتبات با اشاره به زمان نصب یکی از درها گفت: ایام عید نوروز بود که به ما خبر دادند یکی از درها به کربلا رسیده و باید برای نصب آن حضور پیدا کنیم، وقتی از بابالقبله وارد حرم سیدالشهدا میشوید، سمت راست، اولین درب همان دری است که ما مشغول نصب آن بودیم.
ایرانپور ادامه داد: هنگام نصب، یکی از خادمان قدیمی حرم به من گفت: میدانی این در کجا نصب میشود؟ اینجا محل زمین خوردن ذوالجناح است، با شنیدن این جمله، حال من دگرگون شد.
وی در ادامه این روایت گفت: حدود یک ماه بعد، صبح زود برای تکمیل برخی کارها به حرم آمدم، دیدم پسری معلول را با ویلچر، درست پشت همان در قرار دادهاند.
وی افزود: پدر کودک تا مرا با لباس کار دید، جلو آمد و پرسید: شما این در را نصب کردید؟ گفتم بله. گفت: میدانی چرا بچهام را اینجا، پشت این در آوردهام؟ گفتم نه. پاسخ داد: به خاطر عبارتی که روی این در نوشتهاید.
این خادم عتبات ادامه داد: از او پرسیدم کدام عبارت؟ نگاه کردم و دیدم روی در نوشته شده است: «أَلسَّلامُ عَلَی الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر»، همان لحظه، یاد سخن آن خادم قدیمی افتادم که گفته بود این در در محلی نصب میشود که جای زمین خوردن ذوالجناح است.
وی تأکید کرد: آنجا بود که فهمیدم این در، با همه رفتوبرگشتها، با سه بار رفتن به کوره، با سوختن و دوباره ساخته شدن، با چرخیدن در شهرهای مختلف ایران، دقیقاً در همان نقطهای نصب شد که باید میشد، در محل شهادت سیدالشهدا علیهالسلام و زمین خوردن ذوالجناح.
ایرانپور در پایان این خاطره گفت: این اتفاقها به ما نشان میدهد که رشته هستی و مسیر این کارها دست ما نیست ما فقط وسیلهایم و تدبیر اصلی جای دیگری رقم میخورد.
نظر شما