به گزارش خبرگزاری شبستان:رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان مهدیشهربا بیان اینکه باریجه از گیاهان مهم مرتعی ودارویی و صنعتی است، گفت:این گیاه در مناطق کوهستانی و ییلاقی شهرستان مهدیشهر که بیشتر نزولات به صورت برف است، رویش دارد.
حمیدرضا عبدوس در سال جاری 1200 کیلوگرم باریجه از مراتع عباس آباد گنج چاله، رشمیران و سردربند برداشت شده است.
وی افزود:باریجه یا کماگیاهی است پایا با نام علمی Ferula gumosa از تیره چتریان (Umbelliferae) که مونوکارپیک بوده یعنی تنها یک بار گل می دهد.
عبدوس با بیان اینکه در چند سال اول رویش، برگ هایی طوقه ای تولید می کند و در سال آخر رویش به ساقه می رود و گل و میوه تولید می کند گفت: گل های آن زرد رنگ و به صورت چتر مرکب است.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان مهدیشهر با اشاره به اینکه از تمام اندام های گیاه بوی تند و مخصوصی به استشمام می رسد اظهار داشت: ریشه ی آن در زمین مانند چغندر قند و به رنگ قهوه‌ای مایل به سیاه است.
وی ادامه داد:صمغ حاصل از گیاه ، جز فرآورده های فرعی مرتع بوده و بعنوان یکی از مهمرترین گیاهان دارویی و صنعتی صادراتی کشور محسوب می شود. باریجه دارای 5/9 درصد اسانس و 5/63 درصد رزین و 27 درصد صمغ است و نوع مرغوب آن نباید بر اثر سوختن بیش از 10 درصد خاکستر بر جای گذارد.
عبدوس افزود : ساقه گیاه باریجه دارای مجاری ترشحی متعددی است که در قسمت پوست و آبکش پَسین و آبکش‌های غیرطبیعی در حاشیه مغز پراکنده‌اند و از آنها صمغ باریجه در دو نوع اَشکی (دان) که حاصل تراوش طبیعی بر روی ساقه‌های گل‌دهنده و توده‌ای (عسلی) از تیغ زدن ریشه به دست می‌آید.
وی یادآور شد : برای به دست آوردن باریجه توده‌ای یا عسلی، خاکِ قسمت قاعده شمالی (پشت به آفتاب) گیاه را به اندازه 20 تا 30 سانتی‌متر خالی می‌کنند و پس از ظاهر شدن غده گیاه شروع به برداشت قسمتی از غده گیاه می‌کنند.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان مهدیشهر تصریح کرد:به گفته صاحب‌نظران، خواص درمانی باریجه از قدیم شناخته شده بود و هزار و 100 سال قبل، محمدبن زکریای رازی در یکی از کتاب‌های پزشکی خود به نام «مَن لا یَحْضُرُهُ الطبیب» از جمله راه‌های بر طرف کردن سرگیجه را استفاده از بُخُور گیاه باریجه ذکر می‌کند
باریجه در طب سنتی ایران، در بیماری‌های تنفسی، دارویی خلط آور و نیز ضد گرفتگی عضلات دستگاه گوارش محسوب می‌شود ولی مصرف عمده آن در صنایع جواهرسازی به صورت چسب الماس و همچنین تثبیت کننده عطر و صنایع آرایشی است.
بیشترین مصرف باریجه در صنایع عطرسازی و تهیه تثبیت کننده‌ها (فیکساتورها) و تولید چسب‌های گران‌قیمت است.
از آنجایی که این گیاه یک گیاه مجاز مشروط به بهره برداری است ، بهره برداری آن از مراتع مستلزم حفظ بقای آن است و معمولاً این کار برعهده ی بهره برداران است.
پایان پیام/
نظر شما