آبرنگ های یک استاد در گالری شکوه

به گزارش خبرگزاری شبستان، استاد مظلومی پور در این نمایشگاه آثار آبرنگ و اکریلیک خود را بر روی بوم و کاغذ ارائه کرده است، او در این آثار نماهایی از طبیعت، مردم عشایر و آداب و رسوم آنها را به تصویر کشیده است.

مظلومی پور که حدود یک سال پیش نمایشگاهی با همین سبک و سیاق در گالری شکوه برگزار کرده بود در مورد تفاوت آثار تازه اش با نمایشگاه قبلی می گوید: آثار تازه ای که در این نمایشگاه ارائه داده ام، در تداوم کارهای قبلی من می باشد. با آنکه در آثار تازه ام نقاشی هایی از بازار و بندر انزلی و مکان های جدید دیگر اضافه شده است اما تفاوت چندانی با آثار گذشته ام ندارند زیرا علاقمند به کار کردن در مورد فضای زندگی مردم سراسر ایران می باشم، تفاوت وقتی بوجود می آید که دردیدگاه ایجاد شده باشد.

او در ادامه افزود: حدود یکسال است گرایشم بیشتر به سمت فضای آبستره و نیمه آبستره است و دوست ندارم شکل اشیا بطور کامل در آثارم نشان داده شود و در واقع قصد دارم حس کلی یک کانسپت را به تماشا بگذارم.

او در آثاری که به حرکت و آداب و رسوم مردم در اقصی نقاط ایران اشاره دارد بیشتر از عکس هایی استفاده کرده که خود آن ها را ثبت کرده است. با تغییراتی در آنها ، تلفیق آنها با همدیگر و خذف چیزهایی که در آن ضروری نیست این آثار را خلق کرده و در معرض تماشا قرار داده است.

مظلومی پور در این نمایشگاه در کنار بوم های بزرگ ، آثارکوچکی هم به نمایش گذاشته است، خودش در این رابطه می گوید: کارهای کوچک نوعی تجربه شخصی محسوب می شود. من فکر می کنم ابعاد آثار آبرنگ وقتی کوچک است، هنرمند بی اختیار خلاصه تر و به اصطلاح یادداشت گونه تر از طبیعت برداشت می کند. در واقع مثل این می ماند که توقع کاغذ از شما به اندازه خودش می شود، در نتیجه وقتی خلاصه کار می کنید به نفس آبرنگ نزدیک تر می شوید. این حرف ممکن است منطقی به نظر نرسد و بعضی فکر کنند ابعاد کار در بیان موضوع تفاوتی ندارد اما من حسی خاصی در این مورد دارم و معتقدم وقتی روی بوم یا کاغذ با ابعاد بزرگ کار می کنیم باید حرف بزرگتری برای گفتن داشته باشیم. ما وقتی در یک دریاچه شنا می کنیم نوع مانورهایی که در آب می دهیم متفاوت با موقعی است که درحوض یا استخر آب بکار می گیریم.

مظلومی پور در کنار آثار آبرنگ چند اثر اکرلیک هم ارائه داده است، او در مورد استفاده از تکنیک اکرلیک در آثارش می گوید: اکرلیک امکانات خاصی به هنرمند می دهد ، با این تکنیک می توان مانورهای بیشتری در آثار ایجاد کرد. درآبرنگ همه چیز در لحظه شکل می گیرد اما در اکرلیک متفاوت با آن می باشد. با اکرلیک می توان کند و کاو و اصلاح کرد. بر اصلاح پذیری آن تاکید زیادی ندارم زیرا نقاشی باید در لحظه از جایی شروع و تمام شود ، اما می توان گفت این تکنیک تعدیل هایی را در آثار فراهم می کند.

استاد مظلومی پور که نمایشگاهش را به زنده یاد جمال الدین خرمی نژاد تقدیم کرده است در مورد سابقه آشنایی اش با وی می گوید: سابقه آشنایی ما به سالیان دور می رسد، در مورد سابقه آشنایی ام ، مراودات و خاطراتم با او ساعت ها می توانم صحبت کنم، من فکر می کنم هنرمندانی مانند استاد خرمی نژاد در تاریخ هنر ایران تکرار نمی شوند. یک هنرمند ممکن است به تکنیک های مختلف دست زند و کم و بیش مطالبی را برساند اما مهم این است که هنرمند سراغ هر شیوه ای می رود به خوبی از پس آن برآید که این از ویژگی های زنده یاد خرمی نژاد محسوب می شود.

او درادامه اضافه کرد: من مطمئن هستم زنده یاد خرمی نژاد اگر موسیقی هم کار می کرد قطعا موسیقی دان بزرگی می شد، او در واقع جامع الاطراف بود به این معنا که تسلط بسیار خوبی بر روی کارش داشت.

این شاید پنجاهمین نمایشگاه انفرادی مظلومی پور باشد که آثارش علاوه بر ایران، پیش تر در فرانسه، آلمان،‌ آمریکا، کانادا، مالزی ... به نمایش درآمده است.

علاقه مندان می توانند همه روزه تا تاریخ سوم آبان ماه از ساعت چهار تا هشت بعدازظهر از این آثار در گالری شکوه واقع در چهارراه فرمانیه، بلوار شهید اندرزگو، خیابان سلیمی شمالی،‌ کوچه امیر نوری، شماره 19 دیدن نمایند.
 

پایان پیام/