خبرگزاری شبستان - مهدی رحمانیان| هیچکس نمیداند اولینبار چه شد که انسانها در شلوغترین روزهای زندگیشان هوس کردند به جایی پناه ببرند؛ جایی که نه صدای زنگ گوشی دنبالشان کند و نه اخبار تلخ. شاید از همان روزی که فهمیدند آرامش یک مهارت است؛ مهارتی که باید آن را تمرین کرد. این روزها، میان همه هیاهوی شهر و سرعتی که حتی فرصت فکر کردن نمیگذارد، گروهی از مردم دوباره بهدنبال این تمرینند. مثل کسی که تصمیم میگیرد برای مدتی کوتاه، خودش را با خودش آشتی دهد.
زمستان امسال، در دل شیراز، حرکتی در حال شکلگیری است که ماجرا را از نقطهای کاملاً جدید شروع میکند؛ از جایی که کسی فکرش را هم نمیکند: تمرین پرواز قبل از پرواز. نه پرواز هواپیما و نه پرواز از زمین، این بار پرواز از شلوغیهای ذهن است.
اینجا قرار نیست کسی نصیحت شود یا صرفاً دعوت به مراسمی ثابت شود. اینجا حرف از بازآموزیِ آرامش است؛ مهارتی که در دنیای امروز کمیاب شده و شاید همین کمیابی، ارزش این تجربه را بیشتر میکند.
پویشی که نامش «حالت پرواز» است، از یک واقعیت ساده اما نادیدهگرفتهشده الهام میگیرد؛ اینکه انسان قبل از هر پرواز حقیقی، باید وزن اضافههایش را کم کند. همانطور که در هواپیما، مسافران باید گوشی را در حالت پرواز بگذارند، این طرح هم به آدمها پیشنهاد میدهد برای مدتی کوتاه، نویزهای بیرونی را کم کنند آن هم برای شنیدن یک ارتباط عمیقتر.
اینجا حرف از بازآموزیِ آرامش است
آنچه این پویش را متفاوت میکند، این است که برگزارکنندگانش اعتکاف را مقصد نمیدانند؛ بلکه ایستگاه آخر یک سفر آرام ۳۰ روزه است. سفری که هر روز، تنها با یک آیه کوچک شروع میشود؛ آیهای که قرار نیست حفظ شود تا در مسابقهای امتیاز بدهد، بلکه مثل یک یادداشت کوتاه به آدم گوشزد میکند که هنوز میشود سبک شد، هنوز میشود پرواز کرد، هنوز میشود از زمین فاصله گرفت—حتی اگر درونِ خود.
و درست همین نگاه تازه است که «حالت پرواز» را از تمام طرحها و پویشهای مشابه جدا میکند؛ اینجا قرار نیست کسی نصیحت شود یا صرفاً دعوت به مراسمی ثابت شود. اینجا حرف از بازآموزیِ آرامش است؛ مهارتی که در دنیای امروز کمیاب شده و شاید همین کمیابی، ارزش این تجربه را بیشتر میکند.
لطفا خودتان را روی «حالت پرواز» بگذارید
کسانی که این پویش را طراحی کردهاند، از یک نکته ساده شروع کردهاند؛ اینکه هر پروازی، پیش از بلندشدن، لحظهای مکث میخواهد. همان زمانی که مسافران، گوشیهایشان را در «حالت پرواز» میگذارند تا امواج بیپایان زمین مزاحم پروازشان نشود. برگزارکنندگان اعتکاف امسال تصمیم گرفتهاند همین ایده را از کابین هواپیما بردارند و به دل معنویت بیاورند؛ به اعتکافی که قرار است فرصتی برای خالیکردن ذهن و پرکردن دل باشد.
حجتالاسلام محمدباقر ولدان، روایت میکند که چرا چنین نامی روی این طرح نشسته است. بهگفته او، پویش «حالت پرواز» بهدنبال این است که پیش از ورود به اعتکاف، ذهن و روح افراد اندکی ارتفاع بگیرند؛ آنقدر که دلشان سبک شود و آیهها در جانشان جا باز کند. مدیرکل سازمان تبلیغات اسلامی فارس اعتکاف را «فناوری ارتباطی میان فرش و عرش» میداند؛ مسیری که باید برای آن آماده شد، نه با هیجان، با تمرینی آرام اما هرروزه.
پویش «حالت پرواز» بهدنبال این است که پیش از ورود به اعتکاف، ذهن و روح افراد اندکی ارتفاع بگیرند؛ آنقدر که دلشان سبک شود و آیهها در جانشان جا باز کند.
برای همین، ۳۰ آیه از قرآن انتخاب شده؛ آیههایی که قرار نیست تنها به حافظه سپرده شوند، باید در ۳۰ روز زندگی شرکتکنندگان جریان پیدا کنند. از ۱۳ آذر تا ۱۳ دی، هر روز یک آیه؛ گامی کوچک اما مداوم برای اینکه در روز اعتکاف، کلمات خدا غریبه نباشند.
ولدان میگوید: «کسی که سی روز با یک آیه زندگی کند، وقتی به اعتکاف میرسد، آن آیه دیگر برایش یک تجربه است.»
ایستگاه آخر یک سفر ۳۰ روزه
روز نخست اعتکاف امسال، همزمان با میلاد امیرالمؤمنین(ع) و سالروز شهادت سردار سلیمانی است؛ تقارنی که به گفته مدیرکل تبلیغات اسلامی فارس، به سفر معنوی معتکفان رنگ دیگری خواهد داد. او معتقد است که فینال واقعی این پویش، سه روز اعتکاف است؛ روزهایی که افراد، آیههایی را که در طول یک ماه با آنها زیستهاند، در سکوت مسجد و خلوت خود دوباره ورق میزنند و اینبار با حس و تجربه درونی لمس میکنند.
این پویش، برای تشویق مشارکتکنندگان، جوایز ویژهای نیز در نظر گرفته است؛ از هشت کمکهزینه سفر زیارتی مشهد گرفته تا سه کمکهزینه کربلا و پنج انگشتر تبرکی مقام معظم رهبری. اما مسئولان برنامه تأکید میکنند که ارزش اصلی طرح، خودِ مسیر است؛ مسیری که به آرامی انسان را از زمینِ شلوغیها جدا میکند و به ارتفاعی میبرد که در آن، صداهای اضافه کمکم محو میشوند.
در نشست هماندیشی برگزارکنندگان مراسم اعتکاف، از پوستر رسمی این پویش نیز رونمایی شد؛ پوستری که بخش دیگری از مجموعه «زندگی با آیهها»ست. همان مجموعهای که تلاش میکند میان آدمهای امروز—با همه گرفتاریها و اخبار ریز و درشتشان—و آیههای آرام قرآن، یک پل کوتاه و قابلعبور بسازد.
«حالت پرواز» دعوتی است برای اینکه هرکس، هرجا که هست، چند لحظه در روز را صرف شنیدن صدایی کند که معمولاً زیر حجم صداهای دیگر گم میشود. دعوتی برای اینکه آدم، هرچند کوتاه، از زمین بلند شود؛ آن هم نه با هواپیما، با آیهها.
نظر شما