به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در آذربایجانشرقی، تاریخ پرفراز و نشیب ایران عزیزمان، همواره با عطر ایثار و فداکاری آمیخته شده است، اما تاریخ پس از انقلاب به ویژه دوران هشت سال دفاع مقدس؛ سرشار از صحنههاییست که غرور، اقتدار و افتخار ملت ایران را فریاد میزند، مردان و زنانی که با دستان خالی مقابل دشمنی تا بن دندان مسلح ایستادگی کردند تا عزت امروز را مدیون آن عزیزان باشیم.
فرا رسیدن سالروز ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) که به نیکی با عنوان «روز مادر و روز زن» نامگذاری شده است؛ فرصتی است تا قدردان ایثار مادران و همسران جانبازان جنگ تحمیلی باشیم؛ زنانی که همچون ستارگانی در آسمان پرفراز و نشیب این سرزمین میدرخشند. همسران و مادرانِ فداکاری که پس از جنگ نیز در عرصههایی چون بیمارستانها، خانهها و گوشهگوشههای زندگی روزمره، با صبر و ایثار خود مرهمی بر زخم مردان خود بودهاند.
مادرانی که با دلی شکسته، در کنار فرزندانی ایستادهاند که بازگشتهاند، اما نه آنگونه که راهی جبههها کردند! این مادران نه تنها به سوگ نشستهاند، بلکه در سایه فشاری که بر دلشان سنگینی میکند، همواره در کنار فرزندانی هستند که به قیمت جان و تنشان، تکههایی از روح و جسم خود را در معرکه جنگ فدای وطن کردهاند.
این مادران که در چشمانشان داستانهای ناگفتهای از درد و رنج نهفته است، با هر نگاه و هر قدم، در جستجوی راهی هستند برای التیام زخمهای جسمی و روانی فرزندانی که به نام ایران، از تمامی هستی خود گذشتهاند. آنها در سکوت، قهرمانی میکنند، ایثاری که تاریخ فراموش نخواهد کرد.
ملت قدرشناس ایران همواره یاد و خاطره مادران شهدا را در مناسبتهای مختلف گرامی میدارند؛ اما کمتر به مادرانی توجه میکنیم که پس از پایان دوران دفاع مقدس، جنگی بیپایان را در خانه و دلهایشان دارند!. جنگی که در آن نه خونی ریخته میشود و نه میدانهای نبرد جای خود را به خاکریز میدهند، اما در دل این مادران، نبردی شدیدتر از هر جنگی جریان دارد.
جانبازان نه تنها تنهای خود را در معرکه جنگ از دست دادهاند، بلکه روحی سرشار از درد و زخمهای بر روان خود دارند که درمان آن بهسادگی ممکن نیست. مادرانِ این قهرمانانِ خاموش، روز و شب در کنار فرزندانی ایستادهاند که نه در میدان جنگ، بلکه در گوشهگوشه دلهایشان به رزم نشستهاند.
شکوه و عظمت صبر این مادران و همسران جانبازان، در راهی که پر از درد است، به هیچگاه از یادها نخواهد رفت. به راستی آنان از کدامین سرچشمه معنوی، جانی دوباره میگیرند که پس از سالها، همچنان در کنار فرزندانشان با صبوری ایستادهاند؟ کدامین ایمان و باور است که در دل آنان روشن است؟ تردیدی نیست که مادران جانبازان و همسران ایثارگران جنگ تحمیلی، سزاوارترین افراد برای تکریم هستند.
آنچه که بیش از هر چیزی باید مورد توجه قرار گیرد، آن است که همسران و مادران جانبازان به ویژه «جانبازان اعصاب و روان»؛ با صبری بینظیر در میدان ایثار، عشق و فداکاری به اندازه مردان رزمنده خود؛ حماسه آفریدهاند، از این باید بیش از پیش قدردان این زنان غیرتمند ایرانی باشیم.
مرتضی شفیعی
نظر شما