به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه جامعه و فرهنگ ملل، در دهه گذشته، چین شاهد کاهش مداوم میزان ازدواج بوده است. از سال ۲۰۱۳ به بعد، این روند نزولی به یکی از دغدغه های اصلی سیاستگذاران بدل شد، چراکه کاهش ازدواج رابطه مستقیم با افت نرخ باروری، تشدید بحران جمعیتی، پیری جمعیت، کاهش نیروی کارو فشارهای اقتصادی ـ اجتماعی دارد.
آمارهای نیمه نخست سال ۲۰۲۵ نشان میدهد که برای نخستین بار طی چند سال گذشته، میزان ثبت ازدواج در چین با رشدی هرچند محدود مواجه شده است. این تغییر، از منظر سیاستگذاری اجتماعی و جمعیتی، نقطه عطفی تلقی میشود و نیازمند تحلیل دقیق دلایل، پیامدها و محدودیتهای آن است.
آمار کلی ثبت ازدواج و طلاق
بر اساس دادههای وزارت امور مدنی چین، در نیمه اول سال ۲۰۲۵ تعداد ازدواجهای ثبتشده به ۳.۵۳۹ میلیون زوج رسید. این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال ۲۰۲۴ (۳.۴۳۰ میلیون زوج) رشدی معادل ۳.۲ درصد (۱۰۹ هزار زوج) را نشان میدهد.
در همین بازه زمانی، آمار طلاق نیز افزایش یافت: ۱.۳۳۱ میلیون زوج از یکدیگر جدا شدند، در حالیکه این رقم در مدت مشابه سال گذشته ۱.۲۷۴ میلیون بود.
بر این اساس، نسبت ازدواج به طلاق در نیمه نخست ۲۰۲۵ حدود ۱ به ۰.۳۷ بوده است؛ در حالیکه این نسبت در سال ۲۰۲۴ برابر با ۱ به ۰.۵۷ گزارش شده بود.
دلایل افزایش ثبت ازدواج در سال ۲۰۲۵
۱. اجرای سیاست «ثبت ازدواج سراسری» (全国通办): از تاریخ ۱۰ مه ۲۰۲۵، زوجها میتوانند بدون توجه به محل سکونت ثبتشده در شناسنامه، در هر نقطه از کشور ازدواج خود را ثبت کنند. این اقدام، بهویژه برای جوانانی که در شهرهای غیر از زادگاه خود زندگی یا کار میکنند، فرآیند ازدواج را تسهیل کرده است.
۲. تسهیلات اداری و فرهنگی: حذف الزام به ارائه شناسنامه، امکان ثبت ازدواج در مکانهای گردشگری یا طی جشنوارههای فرهنگی، جذابیت اجتماعی و نمادین ازدواج رسمی را افزایش داده است.
۳. سیاستهای تشویقی استانی: استانهایی مانند شانشی و گوانگدونگ مشوقهای مالی (تا سقف ۴۰۰۰ یوان) و مرخصی ازدواج طولانیتر (تا ۳۰ روز) برای زوجهای جوان در نظر گرفتهاند.
چالشهای پایدار
با وجود رشد نسبی ثبت ازدواج در سال ۲۰۲۵، چالشهای ساختاری همچنان پابرجاست:
-هزینههای بالای ازدواج و مسکن: میانگین هزینه برگزاری مراسم ازدواج بیش از ۱۰۰ هزار یوان است. همچنین فشار اقتصادی خرید یا اجاره مسکن در کلانشهرها همچنان مانع اصلی ازدواج جوانان است.
-تغییر نگرش نسل جدید: در نظرسنجیهای ملی، حدود ۷۹.۱ درصد از متولدین دهه ۲۰۰۰ اعلام کردهاند که ازدواج «ضرورت حیاتی »نیست و اولویت آنان پیشرفت فردی و استقلال شخصی است.
-محدودیت سیاستهای کوتاه مدت: مشوقهای نقدی دولت در مقایسه با هزینه های واقعی زندگی و فرزندآوری بسیار اندک است. برای نمونه، کمک نقدی ۱۵۰۰ یوانی شهر لوولیانگ (استان شانشی) تأثیر معناداری در تصمیمگیری زوجها نداشته است.
تأثیر افزایش ازدواج بر تعداد تولد
کارشناسان معتقدند افزایش ثبت ازدواج در نیمه نخست ۲۰۲۵ میتواند در کوتاه مدت به رشد جزئی میزان تولد منجر شود. با این حال، پایداری این روند بسیار بعید است، زیرا:
کاهش جمعیت در سن ازدواج و باروری: تعداد زنان در سن باروری ۱۵ تا ۴۹ سال در سال ۲۰۲۵ نسبت به سال ۲۰۲۰ حدود ۱۶ میلیون نفر کمتر شده است.
گرایش به تأخیر در فرزندآوری: حتی زوجهای تازه ازدواج کرده نیز تمایل به تأخیر در داشتن فرزند دارند، به ویژه در مناطق شهری که هزینه های تربیت فرزند بالا است.
نتیجهگیری
افزایش ثبت ازدواج در نیمه نخست سال ۲۰۲۵ در چین، نخستین تغییر مثبت پس از یک دهه کاهش مداوم است. این رشد هرچند نشاندهنده تأثیر نسبی سیاستهای تسهیلگر و مشوقهای محلی است، اما نمیتواند بر چالشهای بنیادین چون هزینههای بالای زندگی، تغییر نگرش نسل جوان و کاهش ساختاری جمعیت بارور غلبه کند. در نتیجه، این تغییر را رشدی موقتی می توان محسوب کرد.
نظر شما