به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در ارومیه، در بخشهایی از شهر ارومیه که در چهرهاش را بر دیوارهای فرسوده و کوچههای خاکی نقش زده، نسلی تازه در حال برخاستن است. نسلی از نوجوانان مسجدی که بیهیاهو، اما پرشور، سنگ بنای خدمت را بر زمین گذاشتهاند و با دستان کوچک خود، خانههای امید را میسازند. حضور آنان نه در صحنههای رسانهای، بلکه در خلوت و صفای عمل تجلی یافته است؛ حرکتی خودجوش، مردمی و برخاسته از ایمان و تربیت مسجدی.
شکلگیری حرکت جهادی؛ از معنویت تا عمل
فعالیتهای این نوجوانان از دل مسجدهای محلههای کمبرخوردار ارومیه شکل گرفته است. در آغاز، نشستهای تربیتی و جلسات دینی با محوریت آموزههای اخلاقی برگزار میشد، اما رفتهرفته مفاهیم ایمان و مسئولیت اجتماعی در ذهن آنان به عمل بدل شد. مسجد برایشان تنها مکان عبادت نبود، بلکه پایگاه اندیشه و تصمیمگیری برای خدمت به مردم شد.
در همین بستر معنوی، گروههای کوچک مردمی شکل گرفتند. نوجوانان با راهنمایی مربیان و پشتیبانی اهالی مسجد، خانههای نیازمند را شناسایی کردند و کار را آغاز نمودند. کارهایی که از دید بیرونی ساده مینماید: تعمیر سقف، رنگآمیزی دیوار، لولهکشی یا کفسازی. اما در عمق خود، تجلی یک حرکت بزرگ اجتماعی است؛ حرکتی که ایمان را از حجرههای مسجد به کوچههای شهر برده است.
جهاد بینام و نشان
این نوجوانان در سکوت و بیادعا عمل میکنند. با وسایل ساده و کمکهای محدود مردمی، اما با انگیزهای گسترده، تلاش میکنند لبخند را به خانههایی بازگردانند که سالها رنگ آسایش ندیدهاند. بسیاری از مصالح ساختمانی و ابزار کار را از مغازههای محلی تهیه میکنند؛ مردمی که وقتی هدف خدمت را میدانند، خود در حلقهی این جهاد مردمی قرار میگیرند.
حرکت آنان نه طرحی از بالا به پایین، بلکه هرمی از پایین به بالا است؛ از دل مردم، برای مردم. در این مسیر، روحیه همکاری و همبستگی اجتماعی جان تازهای گرفته است. اهالی محله احساس میکنند مسجد و جوانان آن، نه فقط جایگاه معنوی، بلکه مرجع امید و اعتمادند.
مسجد؛ محور تربیت و انگیزه
تأثیر مسجد در این جریان عمیق و بنیادین است. مسجد در فرهنگ اسلامی همیشه مرکز فرهنگسازی و تربیت محسوب میشود، و این نوجوانان نمونه زندهی آن تحولاند. حضور مستمر در فضای مسجد، انس با برنامههای تربیتی، شرکت در فعالیتهای معنوی و گروهی و تجربهی زندگی جمعی مسجدی، روحیهای در آنان ایجاد کرده است که از مرز فردی فراتر میرود و به مسئولیت اجتماعی و عمل جهادی میانجامد.
در فضای مسجد، نوجوانان یاد گرفتهاند ایمان فقط گفتار نیست، بلکه تعهدی است در برابر جامعه. عبور از خودمحوری، درک مفهوم «خدمت برای خدا» و تجربه همکاری جمعی از جمله دستاوردهای تربیتی این محیط است.
مسجد با ساختار ارتباطی گرم، انس انسانی، نظم در عبادت و پیوند میان نسلها، بستری فراهم کرده که روحیه جهادی نه از اجبار، بلکه از باور و علاقه شکل بگیرد.
به مرور، حس تعلق به مسجد، در این نوجوانان انگیزهای درونی ساخته است که آنان را به حضور در فعالیتهای داوطلبانه ترغیب میکند. در واقع، مسجد برای آنان مدرسهای است که ایمان را از مفاهیم به عمل اجتماعی تبدیل کرده است.
این فعالیتها افزون بر نتایج ملموس در بازسازی خانههای فرسوده، آثار عمیق فرهنگی در سطح جامعه برجای گذاشتهاند. خانوادههای محروم، با دیدن نوجوانانی که بیمنت خدمت میکنند، امید تازهای به زندگی یافتهاند. کودکانی که تا دیروز در خانههای نمور و تاریک زندگی میکردند، امروز در فضای نو و رنگین بازی میکنند و خانوادههایشان طعم عزت را چشیدهاند.
حرکت نوجوانان مسجدی باعث فعال شدن دیگر بخشهای جامعه نیز شده است. مغازهداران مصالح رایگان یا با تخفیف ارائه میدهند، مردم در تأمین هزینهها مشارکت میکنند، و برخی خیرین جوان از این الگوهای ساده الهام میگیرند. در نهایت، شبکهای از پیوندهای انسانی و ایمان اجتماعی در دل محلهها شکل گرفته که ثمرهی آن چیزی فراتر از تعمیر خانه است؛ بازسازی روح جمعی و حس برادری.
مسجد؛ محور بازآفرینی اجتماعی
مسجد در این حرکت، نقش یک مرکز تحول شهری را بر عهده گرفته است. از حیث فرهنگی، مسجد توانسته نسل جوان را از پراکندگی و بیهدفی به سمت فعالیت مؤثر هدایت کند. جلسات آموزشی، کارگاههای مهارت فنی، آشنایی با ارزشهای جهاد و خدمت، موجب شده نوجوانان هویت مشترکی پیدا کنند.
این هویت مسجدی، آنان را در برابر آسیبهای اجتماعی مصون میسازد. کسی که با مسجد زندگی میکند، جای خالی خود را با خدمت پر میکند نه با بیهودگی. به همین دلیل، این نوع فعالیتها نه تنها آبادانی فیزیکی، بلکه سلامت اخلاقی نسل جوان را نیز تضمین میکند.
در واقع، مسجد به جای آنکه صرفاً مکان عبادت فردی باشد، در این محلهها تبدیل به مدرسهای اجتماعی شده است که انسان مؤمن را در عرصه عمل اجتماعی تربیت میکند. ثمرهی آن نسلی است که درد جامعه را میبیند و برای درمانش اقدام میکند، نه آنکه تنها تماشاچی دشواریهای مردم باشد.
نتیجه؛ جهاد زنده در دل شهر
جهاد نوجوانان مسجدی در محلههای کمبرخوردار ارومیه، تصویری روشن از ادامهی فرهنگ جهادی در دل نسل جدید ایران است. این حرکت نشان داده که مؤمنان جوان، اگر در محیطی تربیت شوند که ایمان و عمل در کنار هم معنا داشته باشند، میتوانند در سختترین شرایط، منبع امید و تحول باشند.
جهاد آنان جهاد در میدان عمل اجتماعی است؛ بیادعا، بینام و پراثر. خانههایی که میسازند، نماد فیزیکی ایماناند؛ و مسجدی که آنان را پرورش داده، کانون معنوی رشد امید اجتماعی است. در میان دیوارهای تازه رنگشده، در میان لبخند خانوادههایی که سالها در تنگنا بودند، نشانهای از حقیقت زنده دیده میشود: ایمان، اگر از دل مسجد برخیزد و با عمل همراه شود، دوباره جامعه را زنده میکند.
نظر شما