به گزارش خبرگزاری شبستان، در میان دیوارهای فروریخته و خاطرات خانوادگی، «شریف العسلی» امام جماعت و استاد دانشگاه ساکن محله الدراج شهر غزه، فاجعهای را که جنگ اسرائیل علیه نوار غزه بر او تحمیل کرده بود، اینگونه روایت میکند.
داستان او منعکس کننده رنج صدها خانوادهای است که زیر آوار بیش از دو سال بمباران اسرائیل مدفون شدهاند.
العسلی به الجزیره مباشر گفت که این جنگ برای او و خانوادهاش وحشت بیسابقهای به همراه داشت.
او توضیح داد که مصیبت آنها از دسامبر ۲۰۲۳ آغاز شد، زمانی که ارتش صهیونیستی خانههای اطراف را برای آمادهسازی جهت آواره کردن ساکنان بمباران کرد.
در هفتم دسامبر همان سال، خانه العسلی مستقیماً مورد اصابت بمبی قرار گرفت که پنج طبقه را فرو ریخت و دهها غیرنظامی را که در داخل پناه گرفته بودند، دفن کرد.
این امام جماعت افزود: خانه من پناهگاه حدود ۴۰ نفر از اقوام آواره و همچنین فرزندانم، همسرانشان و نوههایم بود. همه آنها زیر آوار شهید شدند. فقط یکی از فرزندانم زنده ماند که او نیز آن شب پیش اقوامش بود.
شریف العسلی به طرز معجزهآسایی زنده ماند. یکی از همسایهها دو ساعت پس از انفجار او را در حالی که انگشتش از زیر آوار بیرون زده بود، دید. پس از بیرون کشیدن او، مشخص شد که ترکش به سلامتی اش آسیب جدی رسانده است، زیرا او از دیابت رنج میبرد و در نهایت منجر به قطع پایش شد.
امام جماعت مسجد ادامه داد: زنده ماندن من یک معجزه بود، اما قلبم به همراه خانوادهام زیر آوار مدفون مانده است.
العسلی تأکید کرد که پسر بزرگش، افسر پلیس غزه، قبل از دستگیری توسط نیروهای اسرائیلی در جریان حمله به مجتمع پزشکی الشفا، در طول درمان پزشکی، او را همراهی کرده بود. پس از ماهها سکوت، سازمانهای حقوق بشر به او اطلاع دادند که پسرش در زندانهای اسرائیل تحت شکنجه در حین بازجویی به شهادت رسده است، اما او هنوز امیدوار است که پسرش زنده باشد.
تنها دختر بازمانده او، با وجود این فاجعه، توانست امتحانات دبیرستان خود را با موفقیت پشت سر بگذارد و آخرین عضو باقی مانده از خانواده دوازده فرزندی او شود.
العسلی خاطرنشان کرد که حدود ۱۰ نفر در همان منطقه مسکونی در آن شب شهید شدند و بسیاری از آنها از جمله خانواده خودش به دلیل کمبود شدید تجهیزات سنگین مورد نیاز برای برداشتن آوار، دو سال است که زیر آوار مدفون ماندهاند.
او با صدایی پر از درد و رنج ادامه داد: هر روز با این فکر زندگی میکنم: چطور ممکن است عزیزانم زیر آوار مدفون بمانند و من نتوانم آنها را بیرون بیاورم؟ این بزرگترین فاجعهای است که یک نفر میتواند متحمل شود.
نظر شما