مصطفی محدثی خراسانی ،حضور زنان درعرصه شعر در دوره انقلاب اسلامی قابل مقایسه با کل تاریخ ادبیات است و به خبرنگار شبستان ، گفت: چرا که در این دوره زنان به صورت جدی گامهای ارزنده‌ای را در زمینه شعرفارسی برداشتند و وارد عرصه شعر شدند.
وی افزود: اما نکته‌ای قابل توجه در این زمینه وجود دارد و آن این است که حضور زنان در سنین نوجوانی گسترده‌تر از سالهای جوانی و میانسالی است به عبارتی زنان در حوزه شعر زمانی که از نظر اندیشه به ثمر می‌نشینند و قرار است حرفهای جدی درباره هستی بزنند عرصه را خالی می‌کنند و این است که ما با وجود گستردگی تعداد زنانی که در عرصهٔ شعر فعالیت می‌کنند.
وی تصریح کرد: شاعران زن بزرگ کم داریم و معمولا بسیاری از زنان زمانیکه از مرحله احساس تمرین و آموختن می‌گذرند و زمان پختگی، ژرف نگری و تامل و تعمق آنها در عرصه شعر فرا می‌رسد عرصه را ترک می‌کنند که البته باید دلایل اجتماعی این مسئله واکاوی شود.
وی یادآور شد: شاید یکی از دلایل این مسئله بیان این نکته باشد که بیشتر زنان شاعر وقتی جذب زندگی می‌شوند صدای شعر آنها فروکش می‌کند، اما درعرصه داستان مسئله به گونه‌ای دیگر است. زنان در عرصه داستان در مقایسه با فضای داستانی کشور نسبت به زنان شاعر در مقایسه با فضای شعر همواره موفق‌تر بوده‌اند و ا شاید دلیل این نکته در این باشد که در داستان ازه‌مان ابتدا نیاز به تامل وتفکر است اما جان مایه نخستین شعر احساس است.
وی خاطر نشان کرد: بنابراین می‌توان گفت: افرادی که وارد عرصه داستان می‌شوند مایه‌های تامل و ژرف نگری را دارند وبه مرور این نگاه ژرف در آنها بیشتر می‌شود اما شاعران با احساس وارد حوزه شعرمی شوند با گذر زمان که تعمق و ژرف نگری نسبت به مسئله پیدا می‌کنند به دلایل مختلف در فضا نمی‌مانند و کم اتفاق می‌افتد زنانی که در حوزه شعر فعالیت می‌کنند در سنین پختگی همچنان در این عرصه حضور داشته باشند.
پایان پیام/
نظر شما