خبرگزاری ـ شبستان ، جنوب کرمان، مهدیه شعبانی؛ امروز هنرستان فنی و حرفهای شهید بهشتی حال و هوایی داشت که کمتر میتوان آن را در کلمات گنجاند؛ پیکر مطهر شهید گمنام مهمان دانشآموزان شد و مدرسهای ساده، به صحنهای از عشق، ایمان و اشک بدل شد.
از نخستین ساعات صبح، در و دیوار مدرسه رنگ دیگری به خود گرفته بود. پرچمهای سهرنگ ایران در کنار پرچمهای «یا زهرا» بر دیوارها و سردرها آویخته شده بود و هر گوشهای نشانی از احترام و انتظار داشت. حیاط مدرسه با شاخههای گل سفید و سرخ آذین شده بود؛ گلهایی که در دستان نوجوانان میلرزید، اما نگاهشان محکم و پرامید بود.

دانشآموزان با شور و شوقی وصفناشدنی در تدارک مراسم بودند. گروهی پرچمها را نصب میکردند، عدهای در موکب مشغول آمادهسازی چای بودند، برخی اسپند دود میکردند و جمعی دیگر با لباسهای سفید و قرمز در صفهای منظم ایستاده بودند. هیچکس بیکار نبود؛ همه با دلهای پر از ایمان و دستان پر از کار، در انتظار لحظه ورود شهید بودند.
چهرههای نوجوانان از هیجان و اشتیاق میدرخشید. ساعتها گل به دست ایستاده بودند؛ گاهی خستگی بر چهرهها مینشست و برخی برای لحظاتی سر پا مینشستند، اما در پاسخ به پرسشها با لبخندی آرام میگفتند: «اگر نیاز باشد تا شب هم برای استقبال از شهید گمنام ایستادهایم.» این جمله ساده، اما پرمعنا، نشان میداد که عشق به شهدا در دلهای کوچک اما بزرگ این نسل زنده است.

نیما و احسان، دو دانشآموز هنرستان، با صدایی پر از احساس گفتند: «چند روز است با همکلاسیها برای فضاسازی مدرسه تلاش میکنیم. شهدا برای آرامش و امنیت ما رفتند و اگر جای آنان بودیم، جانمان را برای دفاع از وطن و ناموس فدا میکردیم. امروز وظیفه داریم میزبان خوبی برای شهید گمنام باشیم.»
در ورودی مدرسه، سه دانشآموز با پرچم سهرنگ و سبدهای گل سرخ و سفید ایستاده بودند؛ تصویری که هر رهگذری را منقلب میکرد. یکی از آنان، با دستان لرزان اما مصمم، پیکر شهید را به سمت جایگاه راهنمایی کرد. لحظه ورود شهید بر دستان دانشآموزان، سکوتی سنگین و اشکهایی بیاختیار فضای هنرستان را فرا گرفت.

مجید مسلمی، مدیر هنرستان، با اشاره به حضور پرشور دانشآموزان گفت: «این چهارمین بار است که میزبان شهید گمنام هستیم. هر بار، شور و شوق بچهها بیشتر از قبل است و صفر تا صد کارها را خودشان انجام میدهند. ۱۷ نفر از دانشآموزان همین هنرستان در دوران دفاع مقدس به شهادت رسیدند و این افتخار بزرگی است که امروز فرزندان همان نسل، همچنان ادامهدهنده راه شهدا هستند.»
این مراسم نشان داد که فرهنگ ایثار و شهادت نه تنها در تاریخ، بلکه در دلهای نوجوانان امروز زنده است، اما آنچه امروز در هنرستان شهید بهشتی رخ داد، تنها یک مراسم نبود؛ تجلی عشق و ایمان نسلی بود که با گل در دست و اشک در چشم، مدرسه را به صحنهای از همبستگی و معنویت بدل کردند.
نظر شما