به گزارش خبرگزاری شبستان؛ سردار دکتر "سعید منتظرالمهدی" در یادداشت خود به مناسبت روز کتاب و کتابخوانی آورده است: از «تجربه زیسته» خویش چنین فهم کرده ام که از بین فعالیت ها و رفتارهای پرشمار آدمی، از حیث تنوع سودمندی و گوناگونی کارکرد، هیچ یک هم سنگ و هم وزن کتابخوانی و مطالعه نیست.
اجازه بدهید تا در تائید ادعای خود چند از دلایلم را شمار کنم:
- با مطالعه است که از راز و رمز اساطیر، حماسه ها، افسانه ها و اسطوره های بشری، از دن کیشوت تا سینوهه، از رستم تا سیاوش و از آرش تا کاوه، آگاه می شویم و در می یابیم که اسطوره، بیان نمادین واقعیت است؛ واقعیتی که ذهن و ضمیر ما را شکل می دهد و به رفتار و کنش مان جهت می بخشد.
- با کتابخوانی است که از بارِهستیِ نهاده شده بر دوش خویش آگاه می شویم و در می یابیم که این «موجود یک روزه»، همچون «خسی در میقات » است و تنها با شناخت از خود و فهم خویش است که می تواند خود را از «جزیره سرگردانی» برهاند و در دام «جشن بی معنایی» فرو نغلتد.
- با خواندن است که به گذشته سفر می کنیم و با آگاه شدن از سرگذشت انسان ها، تامل در احوالِ ایرانیان و پی بردن به خُلقیات شان از تحولاتِ فرهنگیِ ایران و جهان، آگاه می شویم و از آن طریق راهی برای «مسئله گشاییِ خلاقانه» از مشکلات ریز و درشت خود می یابیم و چشم انداز روشنی پیش روی خود ترسیم می کنیم.
- همه ما از طریق مطالعه آثار خوب است که خوب زیستن را با جستجوی خوشبختی در کتاب ها می آموزیم و با آگاه شدن از اندیشه های ناب، ذهن خویش را غنا می بخشیم و معنای زندگی را فهم و لذت حاصل از مائده های زمینی را ارزانی خود می داریم و از آن طریق حاضرذهن و پویا می مانیم و با آموختن سقلمه ها به خود تلنگری می زنیم و مانع از فرو شدن زودهنگام در دام دمانس و فراموشی می شویم.
خلاصه آنکه
با مطالعه و کتابخوانی مستمر است که سیاست شادکامی را می آموزیم و از آرمان شهر واقع بین ها آگاه می شویم و راز خوشبخت بودن را نیز فهم می کنیم.
اما، یادمان باشد که لازمه برخوردار شدن از «لذت متن» خواندن آثاری است که ما را از زندگی پنهان ذهنی و وضع بشر و آینده جهان آگاه می سازند نه آثار زردی که ما را دچار «خشک مغزیِ آموخته شده» می کنند.
نظر شما