به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از صدی البلد، فضای سیاسی انگلیس شاهد افزایش چشمگیر گفتمانی است که نمایندگان مسلمان مستقل راهیافته به پارلمان در انتخابات اخیر را هدف قرار میدهد؛ گفتمانی که از طریق کارزاری سازمانیافته میکوشد آنان را به «طائفهگرایی» متهم کرده و مشارکت سیاسیشان را تهدیدی برای ارزشهای انگلیسی جلوه دهد.
میدل ایست ای در تحلیلی از تحول غافلگیرکنندهای پرده برمیدارد؛ تحولی که طی آن اصطلاح «طائفهگرایی» در گفتمان سیاسی و رسانهای بازتعریف شده و به ابزاری برای سلب مشروعیت از این نمایندگان تبدیل گشته است.
اصطلاحی که بهدلایل سیاسی بازتعریف میشود
براساس این گزارش، استفاده از این اصطلاح با معنای جدید خود، از ژوئیه ۲۰۲۴ آغاز شد؛ زمانی که لرد محافظهکار «دین جودسون» در سخنرانی خود در مجلس لردها درباره افزایش افراطگرایی و فراخوانهای جمعی طائفهای هشدار داد و مدعی شد برخی نامزدها تلاش دارند بر موج طائفهگرایی سوار شوند.
او و چندین چهره برجسته حزب محافظهکار، از جمله «روبرت جینریک» و «کمی بادینوک»، چهار نماینده مسلمان را «نمایندگان طائفهگرا» خواندند و آنان را متهم کردند که فرهنگ انگلیس را تهدید میکنند.
همچنین برخی چهرههای رسانهای راستگرا از جمله «داگلاس موری»، ادعا کردند که انتخاب نمایندگانی مانند «ایوب خان» یا «عدنان حسین» نتیجه رأیدادن طائفهای بوده است؛ ادعایی که براساس این گزارش واقعیت تنوع جمعیتی حوزههای انتخابیه و حمایت گسترده اقشار مختلف از این نمایندگان را نادیده میگیرد.
نمایندگانی با حوزههای انتخابیه متنوع
این گزارش تأکید میکند که این چهار نماینده مستقل یعنی عدنان حسین، شوکت آدم، ایوب خان و إقبال محمد، کارزارهای انتخاباتی خود را بر مسائل اجتماعی و اقتصادی بنا کردند، نه بر گفتمان دینی.
برای نمونه، در شهر بلکبرن، مسلمانان تنها یکسوم جمعیت را تشکیل میدهند، اما عدنان حسین با اختلاف قابلتوجهی پیروز شد؛ زیرا بر موضوعاتی مانند فقر و خدمات درمانی تمرکز داشت.
این چهار نماینده همچنین در فعالیتهای اجتماعی گستردهای شرکت کردند؛ از حضور در برنامههای یهودیان، مسیحیان و هندوها گرفته تا دفاع از میراث مسیحی در پارلمان و حمایت از بازسازی کلیساها و مسائلی که کاملاً با اتهامات «طائفهگرایی» در تضاد است.
مسئله غزه و افکار عمومی همسو با آنان
در این تحلیل آمده است که دفاع این نمایندگان از حقوق فلسطینیان یکی از انگیزههای اصلی حملات نخبگان سیاسی و رسانهای راستگرا به آنان است؛ در حالی که نظرسنجیها نشان میدهد اکثریت مردم انگلیس اعم از مسلمان و غیرمسلمان، خواستار آتشبس در غزه هستند.
این گزارش میافزاید که مواضع این نمایندگان درباره غزه با حقوق بینالملل و دیدگاههای احزاب دیگری مانند حزب سبز همسو است و هیچ ارتباطی با «دستورکار دینی» یا «طائفهای» ندارد؛ برخلاف ادعاهای مطرحشده در این کارزار رسانهای.
شباهت به «حیله اسب تروا»
ایت گزارش در ادامه به واقعه «اسب تروا» در سال ۲۰۱۴ اشاره میکند؛ ماجرایی که بر اساس نامهای جعلی، چند معلم مسلمان متهم به اسلامی کردن مدارس انگلیس شدند.
میدل ایست آی گزارش داد که همان نهادی که آن زمان این ماجرا را دامن زد یعنی مرکز «تغییر سیاستها» امروز نیز در پشت پرده تولید بسیاری از اصطلاحاتی قرار دارد که علیه نمایندگان مسلمان به کار گرفته میشود؛ روندی که تکرار همان الگوهای قدیمی اسلامهراسی و ایجاد هراس اجتماعی است.
نظر شما