خبرگزاری شبستان_هرمزگان، مصیب رجایی؛ به مناسبت فرخنده سالروز ولادت حضرت زینب کبری (س) و روز پرستار، صدیقه رضایی، پرستار با ۲۵ سال سابقه خدمت در بیمارستان کودکان بندرعباس، ریشههای علاقهاش به این حرفه مقدس، چالشهای دوران کرونا و الهامگیری از سیره زینبی را تشریح می کند.
این پرستار با تجربه که نمادی از همآمیزی ایمان و تلاش در عرصه سلامت است، پرستاری را نه یک شغل، بلکه الگویی از ایثار و صبر حضرت زینب (س) توصیف می د.
خبرنگار شبستان به مناسبت ولادت فرخنده حضرت زینب کبری(س) و روز پرستار به سراغ صدیقه رضایی با سابقه ۲۵ سال کار پرستاری در بیمارستان کودکان بندرعباس رفته و گفتگویی را با وی انجام داده است که در ادامه بخشهایی از این مصاحبه را میخوانید:
شبستان: خانم رضایی، پیش از ورود به بحثهای تخصصی، اجازه دهید از ریشههای مسیر حرفهایتان بپرسیم: چه انگیزهای شما را جذب شغل پرستاری کرد و چگونه این انگیزه، با ارزشهای دینی و خانوادگیتان همخوانی دارد؟
صدیقه رضایی: سلام و وقت بخیر. حقیقت این است که در وهله اول، انگیزه خاصی نداشتم؛ مثل همه دانشآموزان دیگر، کنکور دادم و موقع انتخاب رشته، پرستاری را برگزیدم. اما اگر به عقب برگردم میبینم که از دوران بچگی علاقه خاصی به مراقبت از کودکان داشتم. اگر کسی در خانواده مریض میشد، من حتی با سن کم و تجربه ناچیز کنارش میماندم؛ از خواهر و برادرهای خودم گرفته تا فامیل دورتر. بچهها را با تمام وجود نگهداری میکردم و این عشق مادرانه ریشه در ارزشهای دینی و خانوادگیمان داشت. خانوادهمون مذهبی بود و همیشه میگفتند خدمت به خلق، عبادت است. اوایل کار استرس داشتم، با توجه به سختیهای رشته مثل شیفتهای شبانه، اما بعد از فارغالتحصیلی، با علاقهای عمیق وارد شدم و حالا بعد از ۲۵ سال همچنان به این رشته افتخارآمیز عشق میورزم و این مسیر با ایمانمان به صبر و ایثار اهلبیت(ع) همخوانی کامل دارد.
شبستان: دوران همهگیری کرونا آزمون سختی برای کادر درمان بود؛ از دید شما به عنوان پرستاری در بیمارستان کودکان بندرعباس، شرایط آن روزها چگونه بود و اگر خاطرهای خاص از آن دوران، مثلاً یک لحظه ایثار یا امید دارید برای مخاطبان رسانه ما بازگو کنید؟
صدیقه رضایی: کرونا برای همه سخت گذشت، اما برای کادر درمان مثل یک جهاد تمامعیار بود. استرس بیماری ناشناخته، از دست دادن همکاران که بسیاری از همکاران از جمله آرزو باهو در همین دوران به شهادت رسیدند و عدم اطمینان از پایان آن (یکی میگفت دو ماه، دیگری سال بعد)، همه چیز را مضاعف میکرد. ما روزانه عزیزان را از دست میدادیم و همزمان، نگران خانوادهمان بودیم؛ مبادا ویروس را منتقل کنیم. با وجود پروتکلها، ابتلای خانوادهها محتمل بود و ما تلاش میکردیم حداقل این اتفاق نیفتد. اما نقطه روشن، استقامت جوانان بود: نیروهایی که میتوانستند طرحشان را متوقف کنند یا شغل را رها کنند، اما با جون و دل ماندند. خدا را شکر، سرافراز بیرون آمدیم. خاطره خوبم، درمان بیماران و بازگشتشان به خانه است؛ لحظاتی که بعد از شیفت، خانوادهام را در آغوش میگرفتم و شکر خدا میکردم. حالا که کووید کنترل شده، قدردان آن ایام پر از درسهای ایثار هستیم.
شبستان: در آستانه سالروز ولادت حضرت زینب(س) که با روز پرستار گرامیداشت میشود، از دیدگاه شما به عنوان یک پرستار باتجربه در بیمارستان کودکان بندرعباس، این همزمانی چه پیامی برای جامعه پزشکی و مذهبی ما دارد؟
صدیقه رضایی: این همزمانی موهبتی الهی است؛ نامگذاری روز پرستار به میلاد حضرت زینب(س) اسوه صبر، ایثار و بردباری، نشاندهنده درک جامعه از ماهیت پرستاری است. پرستار، عجین با فداکاری است و این روز، پیامی برای جامعه پزشکی و مذهبی دارد: ایمان و علم، دست در دست هم، معجزه میکنند. من به عنوان پرستار به این افتخار میکنم که جامعه، تلاش و صبر ما را پذیرفته و با نام مبارک زینب(س) گرامی داشته. انشاءالله همهمان از فضایل اخلاقی ایشان الگوبرداری کنیم و در کار و زندگی، ایثار را سرلوحه قرار دهیم.
شبستان: چگونه سیره حضرت زینب (س) را الگویی برای حرفه پرستاری میدانید؟
صدیقه رضایی: سیره حضرت زینب (س) الگویی کامل برای پرستاری است؛ ایشان با صبر جمیل در کربلا نشان داد که مراقبت، فراتر از جسم، به روح هم میرسد. ما هم در پرستاری با چالشهای عاطفی روبرو هستیم، از ترخیص شفا یافتهها تا خداحافظی با بیماران مزمن و خدای ناکرده فوت آنها و روحیه زینبی به ما میآموزد که مشکلات را پشت در بگذاریم و با صبری مضاعف وارد شویم. وقتی با مادری روبرو میشویم که بیماری فرزندش را نپذیرفته، با کلام آرام و مدیریت بحران، او را هدایت میکنیم. خدا را شکر، پرستاران ما اینقدر صبورند که بحرانها را به راحتی مدیریت میکنند؛ این، درس مستقیم از سیره زینبی است.
شبستان: در طول سالهای خدمتتان در بخش کودکان با چالشهای عاطفی و جسمی بسیاری روبرو شدهاید؛ میتوانید از یک خاطره خاص بگویید که در آن روحیه ایثار و صبر حضرت زینب (س) به شما کمک کرده تا در مراقبت از یک کودک بیمار، فراتر از وظایف حرفهایتان عمل کنید؟
صدیقه رضایی: خاطرات زیادند اما خوشایندترینشان، ترخیص کودکان از بخش است؛ برق شادی در چشمان خانوادهها، بهترین پاداش ماست. در بخش ریه ما، با بیماریهای مزمن سروکار داریم و گاهی، خداحافظیها سخت است، بهخصوص با بیمارانی که از کودکی همراهمان بودند. اما روحیه صبر زینبی، ما را قوی نگه میدارد. مثلاً، با یک کودک مبتلا به بیماری سخت، ساعتها حرف میزدیم و او را آرام میکردیم؛ وقتی شفا یافت و رفت، احساس کردیم ایثارمان ثمر داده. این لحظات، یادآوری میکند که پرستاری، رسالتی است که با صبر معجزه میآفریند.
شبستان: حضرت زینب(س) به عنوان مادر یتیمان شناخته میشود؛ در محیط بیمارستان کودکان، چگونه این جنبه از شخصیت ایشان را در تعامل با خانوادههای بیماران یا کودکان بیسرپرست بازتاب میدهید و این رویکرد چه تأثیری بر بهبود روانی بیماران داشته است؟
صدیقه رضایی: دقیقاً کار در بیمارستان کودکان، یعنی روبرو شدن با "یتیمان کوچک" و الگوبرداری از "مادر یتیمان". همکارانم که اغلب بانوان با روحیه لطیف هستند به کودکان بیسرپرست توجه ویژه دارند؛ هوایشان را بیشتر داریم و به دل مادران نگران میرسیم. اغلب، مادران را در آغوش میگیریم و آرامشان میکنیم تا بیماری فرزند را بپذیرند. این رویکرد زینبی، تأثیر عمیقی بر بهبود روانی دارد؛ کودکان احساس امنیت میکنند و خانوادهها، حمایت عاطفی دریافت میکنند. این ایثار، نه تنها درمان را تسهیل میکند، بلکه جو بیمارستان را به فضایی از مهربانی تبدیل کرده است.
شبستان: در شرایط سخت هرمزگان، با گرمای هوا و محدودیتهای منابع، نیازمند استقامتی والاست؛ از نظر شما چگونه میتوان از الگوی صبر زینبی برای غلبه بر این چالشها الهام گرفت و چه پیشنهادی برای همکاران جوانتان دارید؟
صدیقه رضایی: هرمزگان با گرمای سوزان و قطعیهای گاهبهگاه برق، چالشبرانگیز است؛ حتی در بخشهای بستری با کولر، مأموریتهای خارج از بیمارستان طاقتفرساست. اما الگوی صبر زینبی که در اسارت و سختیها تسلیم نشد، به ما استقامت میدهد. مثل همکارانمان در بحران شهید رجایی یا بیمارستانهای صحرایی، با جون و دل میرویم. پیشنهادم به جوانان این است که عشق و ایمان را سرلوحه قرار دهید؛ محدودیتها را با نیت خالص تحمل کنید. کسی که الگویی همچون حضرت زینب(س) داشته باشد، در هر شرایطی به همنوعش کمک میکند.
شبستان: روز پرستار فرصتی است برای برجسته کردن نقش زنان در عرصه سلامت؛ به عنوان یک بانوی پرستار، چگونه این روز را نمادی از توانمندی زنان ایرانی در حفظ سلامت جامعه میبینید و چه نقشی برای پرستاران در ترویج فرهنگ ایثار زینبی در جامعه قائل هستید؟
صدیقه رضایی: روز پرستار، جشن توانمندی زنان ایرانی است؛ ما نه تنها پرستاریم، بلکه خانهدار، همسر و مادر هم هستیم و همه را با موفقیت مدیریت میکنیم. این، نشاندهنده قدرت زنان در حفظ سلامت جامعه است. پرستاران، نقش کلیدی در ترویج ایثار زینبی دارند؛ با الگوبرداری از ایشان، در جامعه فرهنگ فداکاری را گسترش دهیم، از بیمارستان تا خانواده.
شبستان: برای دختران و پرستاران نوپا که امروز در حال ورود به این حرفه مقدس هستند، چه پیامی از دل سیره حضرت زینب (س) دارید که به آنها در مسیر پر از سختی پرستاری، انگیزه و استقامت ببخشد؟
صدیقه رضایی: به دانشجویان و همکاران جوانم همیشه میگویم: با صبوری وارد شوید؛ پرستاری را با تمام چالشهایش بپذیرید و با عشق و علم پیش بروید. سیره زینب(س) میگوید: ایثار کنید، اما با شادی؛ چالشها را فرصتی برای رشد ببینید. کسی که با نیت خالص وارد شود، فداکاریاش زیباترین پاداش را خواهد داشت.
شبستان: با توجه به پیشرفتهای اخیر در بیمارستان کودکان بندرعباس، چگونه میتوان از آموزههای حضرت زینب(س) برای تقویت برنامههای حمایتی از کودکان بیمار استفاده کرد و چه چشماندازی برای آینده حرفه پرستاری در ایران متصورید؟
صدیقه رضایی: با الگوبرداری از زینب(س)، باید به جنبههای مالی و عاطفی خانوادهها توجه کنیم؛ همکارانم اغلب هزینه درمان بیماران کمبضاعت را تقبل میکنند و این، ایثار خالص است. در کنار مددکاری بیمارستان، برنامههای حمایتی را با روحیه زینبی تقویت کنیم. چشمانداز آینده پرستاری در ایران، روشن است: با ایمان و پیشرفتهای علمی، به قطب سلامت منطقه تبدیل خواهیم شد.
شبستان: در پایان این گفتگو اگر بخواهید یک آیه یا حدیث مرتبط با ولادت حضرت زینب (س) را با پرستاران سراسر کشور به اشتراک بگذارید، کدام را انتخاب میکنید و چرا این کلام برای شما به عنوان یک پرستار منبع الهام بوده است؟
صدیقه رضایی: آیه ۲۴ سوره رعد را انتخاب میکنم: «سَلَامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ» – و درود بر شما به سبب صبری که ورزیدید. این آیه، اهمیت صبر را نشان میدهد؛ خداوند به خاطر صبر، سلام میفرستد. برای من، تضمینکننده سلامت روح و روان است و همیشه همکارانم را به شکیبایی دعوت میکنم. صبر، کلید پرستاری موفق است.
نظر شما